Gebroken Beloftes

Huh

Ik open voorzichtig mijn ogen door het feit dat ik stemmen hoor, die van Robbie, samen met die van Koen. Zijn ze in disscussie? Ik doe mijn ogen weer dicht, ach het maakt me ook allemaal niet uit. "Rob, er is iets wat je moet weten." Hoor ik Koen zeggen. Oh, ik luister snel mee. Robbie reageert vragend. "Wat dan?" Koen stem klinkt opeens zachter, maar ik hoor het wel. "Ik, Milo en Raoul hebben een uhm.. plan gemaakt om Fleur en Matthy te uh koppelen... alles was uh gepland." Ik open mijn ogen snel uit schrik. Wtf. Fuck, iedereen weet dat ik het heb gehoord. Ze kijken me allemaal aan. Matthy kijkt met boze ogen naar Koen, Milo en Raoul. "Dus al die.. daarom deden jullie zo raar.. Wtf, dit is toch heel jullie zaken niet of ben ik nou dom?" Robbie staat op. "zijn jullie wel goed bij jullie hoofd?! Ik dacht dat het een sluwig plannetje was van Matthy." Ik sluit mijn ogen weer. Rob legt alles weer af op Matthy, natuurlijk.
Matthy word bleek. "Hoezo? Ik heb je toch uitgelegd dat ik mijn gevoelens voor Fleur zou onderdrukken zodat ze niks zou merken? Waarom zou ik dan zo'n plannetje maken?" Wacht wat. Ik open mijn ogen weer. Het is niet waar. Nee dat kan niet. Koen kijkt Matthy met grote ogen aan. Ik sluit mijn ogen weer. Gewoon doen alsof je slaapt Fleur.. Maar Robbie heeft een ander plan. "Fleur, heb jij ook gevoelens voor Matthy?" Ik reageer niet, gewoon blijven doen alsof je slaapt. "Ik weet dat je wakker bent, dus beantwoord die godverdomme vraag!" Ik open voorzichtig mijn ogen. Kut. Ze kijken me allemaal aan. Stuk voor stuk. Ik antwoord nogsteeds niet. Na een tijdje begint iedereen naar de grond te staren. Maar Robbie niet, hij houdt vol. "Fleur, ik wil een antwoord. Nu." Ik durf hem niet eens aan te kijken. Ik kijk naar het dekbed. "Ik-ik.." De tranen staan in mijn ogen. "Jezus Robbie waar doe je nou gewoon zo moeilijk over dan? Oke, ik heb gevoelens voor hem. En dan? Wat wil je doen?" Ik zie Robbie's gezicht wegtrekken. "Het is niet waar.." Er rolt een traan over mijn wang. Ik veeg hem snel weg. Robbie is nog niet uit gepraat. "Je had het beloofd." Dit is niet eerlijk wat hij nu zegt. "Rob dit had ik toch ook niet aan kunnen zien komen.. wat boeit dit nou? Waar maken we drama van?" Robbie kijkt me woest aan. "Ik denk aan mijn bedrijf." Koen fronst zijn wenkbrauwen. "En daardoor niet aan je zusje."