SAKLI|BXB

18

Geçen bölüm üçlü diyen gördüm yok artık aşkomlar djmdkdmsmsms

Bu bölüm bir sürü yorum bekliyorum 😋

~~~~

Okul çıkışı her zaman uğradığım sahildeki o bankıma ilerledim. Buraya bile nasıl geldiğimi hatırlamıyordum. Ağlamaktan bedenimde güç kalmamıştı. İlk defa isteyere birine kendimi açmıştım ama onu da üzmüştüm. Bana aşık olan birine, aşık olduğum kişiyi anlatmıştım.

İğrenç birisiyim.

Bütün yüklerimden kurtuldum derken en acı veren şeyi unutmuştum. Gece'yi. Sevdiğim adamı. Aşkımı birine anlatınca ağırlığı kalbime daha çok çökmüştü. Ona asla kavuşamayacağımın verdiği ağırlık çok fazlaydı.

Can içim, imkansızım benim.

Onu benimle hayal edememiştim hiçbir zaman. Hayallerimde bile birlikte değildik. Ama o benim sevgilimdi. Birlikte olmamıza gerek yoktu, öyleydi benim için.

Sıla'ya asla sevgilim dedirmemiştim kendime. Benim için çok özel bir kelimeyi o kadar basit bir insandan duymak istemedim hiçbir zaman. Bir kere, rüyamda bile olsa Gece'nin söylemesini isterdim.

Rüyalarda bile kavuşamadığım sevgilim benim.

"Deniz" arka tarafımdan ismimin bağırıldığını duydum fakat umursamadım. Kimse burda olduğumu bilmiyordu ki. Daha doğrusu beni rahatlatan tek yerin burası olduğunu bilmiyordu kimse. Bana özel kalan tek yerdi.

"Deniz!"

Resmen haykırıyordu biri ismimi ama dönüp bakacak halim bile yoktu benim. Ruhum çökmüş gibi hissediyordum, bitkin ve yorgundum. Sonsuza kadar uyumak istiyordum.

Biliyor musunuz, ismim Deniz olmasına rağmen yüzme bilmiyorum ben. Ne ironik değil mi? Oturduğum banktan kalkıp denize biraz daha yaklaştım. Eşyalarımın hepsini oraya bıraktım. Biraz daha yakından solumak istiyordum denizin havasını. Belki biraz daha fazla yakından.

Derin bir nefes çektim ciğerlerime doğru. Kollarımı iki yana açıp denizi kucakladım bir nevi. Çok güzeldi, sonsuzdu.

"Ne yapıyorsun sen?"

Biraz daha yaklaşmaya çalıştığımda kolumda tutulup, geriye çekilmem bir olmuştu. Gece'min sesiydi bu. Cevap vermek için yüzümü yüzüne çevirdim fakat dudaklarıma kapanan başka dudaklar konuşmamı engellemişti.

Siktir, beni öpüyordu.

Çıldırmak üzereydim Gece beni öpüyordu.

Yaklaşık 10 saniyelik bir baskı uyguladı dudakları dudaklarıma ama bana 10 yıl gibi gelmişti. Dudaklarıma gelen ıslaklık ve tuzlu tatla ağladığımı farkettim. Gözlerimi açtığımda bir ben değil, Gece de ağlıyordu.

"Aklımı mı yedireceksin bana, ne yapıyorsun?"

Kollarını bana sarıp, yüzünü boynuma gömerek ağlamaya başladı. Kollarımı belinin etrafına dolayıp ben de ağladım onunla. Şu an yaşadığım şeylerin bir açıklaması yoktu bende. Burda olduğumu nerden biliyordu, beni neden öpmüştü? Asla algılayamıyordum. Sadece sevdiğime sarılmak ve ağlamak istiyordum.

Şey biraz daha öpmek belki de.

Yüzünü boynumdan çekip gözlerini gözlerime çıkardı. Kıpkırmızı olmuştu gözleri. Kıyamadım ona, öpüp iyileştirmek istedim. Bütün yaşlarını dindirmek istedim.

Avuç içini yanağıma yaslayıp baş parmağıyla Gözümden akan yaşları sildi tek tek. Ama ağlamam geçmiyordu. Sildiklerinin yerini yeniler alıyordu.