SAKLI|BXB

14

Boyslove etiketinde 31.sırada Saklı
Bu başarı hepimizin 🤧

~~~~

Elimdeki anahtarı kapı kilidine sessiz bir şekilde takmaya çalışıyordum.

2 gece, 3 günlük gezi bitmişti ve sonunda evimin önündeydim. Hiç istemediğim hâlde. Belki kafamı dağıtırım evden uzaklaşırım diye düşünürken birden her şey daha da kötü oldu.

O berbat günü asla unutamayacaktım.

Ertesi gün Sıla hiçbir şey olmamış gibi bana yaklaşmaya çalışmıştı fakat bir bahane bulup sürekli ondan uzak kalmıştım. En azından bunu yapabilmiştim.

"Deniz, sen misin?"

Sessizce girmeye çalıştığım eve adımlarımı tam odama çıkarırken babama yakalanmıştım. Tek isteğim odama gidip uyumaktı. Şimdi asla sorgulamadan salmazdı beni.

"Benim baba." Dedim sesimi normal tonda tutmaya çalışarak. "Gel yanıma, gezin nasıldı anlat bakalım." Adımlarımı salona doğru yönlendirdim. Hiç istemesem de gitmek zorundaydım. Karşısında ki koltuğa oturdum.

"Güzeldi baba, eğlendim bayağı." Dedim gülümseyerek. Bir şeyleri anlamasından ya da haberi olmasından çok korkuyordum. Furkan çok sinirliydi bana. Anlatmasından çok korkuyordum.

"Hocanla konuştum bana moralinin biraz bozuk olduğunu söyledi. Neden?"

Bu ayrı korktuğum şeydi işte. Sürekli beni konrtol edip duruyordu. Her hafta okula gelir, hocaları arardı. Hayatımın bittiğini söylerken bundan bahsediyordum.

"Pek uyuyamadım, yatağıma alışmışım o yüzden. Uykusuzdum sadece." Yüzüme bakmaya başladı. Hiçbir şey anlayamıyordum yüz ifadelerinden. Şu an sadece bana inanmasını istiyordum.

"Anladım. Ben gitme demiştim sana, ısrar edince kıyamadım. Bu sondu zaten. Bir daha bizden başka kimseyle şehir dışına çıkmayacaksın."

Tasmalı hayvanlığına geri dönmüştüm işte. Çok güzel.

"Sen nasıl istersen baba" diyebildim sadece. Şu an burdan uzaklaşmak istiyordum. Tek kalmak ve uzunca ağlamak istiyordum. "Odama çıkabilir miyim? Duş almak ve uyumak istiyorum."

"Çık bakalım. Uyumadan önce test çöz, kontrol etmeye geleceğim."

Başımı sallayıp onu onayladım. Çantamı tekrar sırtıma alıp salondan yavaşça çıkmaya başladım. Annem hâlâ yoktu ortalarda sanırım yine arkadaşları ileydi.

Odama kendimi atıp üzerimi öıkarmaya başladım. Uzun bir duş ve uyku iyi gelecekti. Tabii ki ders çalıştıktan sonra.

~

Uyuyamamıştım.

Saat sabah 07.35'i gösterirken ben bir saat bile uyuyamamıştım. Gece'nin yüzüme o denli küçümseyici bakışı gözümün önünden gitmemişti.

Hiç başlamadan bitmiştim gözünde.

Daha fazla düşünmeyi sonraya bırakıp hazılranmaya başladım. Formalarını giyip çantamı da hazırladım. Çantamı koluma atıp odadan çıkıp mutfağa ilerledim. Kahvaltı yapmadan çıkmam yasaktı. Dışarıda okulun pis yemeklerini yiyemezmişim.

Anne ve babama günaydın deyip sandalyeyi çekip oturdum hemen. Gözlerine batmadan çıkıp gitmek istiyordum. Bir şeyler sormalarını istemiyordum şu an.

"Sıla nasıl oğlum?"

Nasıl olsun anneciğim, beni delirmek ile meşgul dememek için zor tutuyordum kendimi. Ama gülümseyip "iyi anne, gayet iyi" diyebildim.