MAHKUMLUKTAN GERÇEĞE

5

Hastane *Derin

Kapının önünde oturmuş, başımı ellerimin arasına almıştım. Biz bahçeden çıkmadan önce Arda beni yere itip Neva'nın sandalyesine tekme attı. Neva sert bir şekilde yere düştü. Ben ayağa kalkamadan Arda Neva'nın saçlarından tutup kafasını yere çarptı. Hemen ayağı kalkıp Neva'nın yanına koştum. Onu kendime çevirdiğimde kanım donmuştu. Kafası kan içindeydi. Ayağı kalkıp Arda'yı dövenleri durdurup sert bir şekilde tokat attım. Sonra ağlayarak Fatih abiyi aradım. Fatih abi hemen okula girip Neva'yı kucağına alıp bahçeden çıktı.

Neva uyandığında hastaneden çıkmak isteyeceğini biliyorduk fakat hastaneye gelmeye mecburduk.

Ağlamamı durduramıyordum. Fatih abi Elif ablayı almaya gitmişti. Ben de annem ile babamı aramıştım. Onlar da şuan geliyorlardı.

-Kızım!

Gelmişlerdi. Elif abla ağlayarak buraya geliyordu. Hemen ayağı kalktım. Arkadan annem ile babam da geliyordu. Elif abla ağlamaktan kızarmış gözlerle bana baktı.

-Nerede!?

-Odaya aldılar. Uyanmasını bekliyorlar.

Odanın kapısı açıldı ve içeriden bir doktor çıktı. Hepimiz ona döndük.

-Neva Alkay'ın yakınları siz misiniz?

Fatih abi cevap verdi.

-Evet?

-Kızınızı 24 saatliğine burada tutacağız. Önlem almak için.

-Peki ne zaman uyanacak?

-Daha bilmiyoruz. Şuan yanına 5 dakikalığına bir kişi alabilirim.

Elif abla girmek istediğini söyledi.

Duvarın kenarına oturdum ve bacaklarımı kendime çektim. Engel olamamıştım. Engel olabilseydim şuan burada olmazdık.

Annem yanıma oturup bana sarıldı.

-Olay nasıl oldu?

-Anne şuan konuşmak istemiyorum.

-Peki.

5 dakika boyunca öyle bekledim. Sonra odanın kapısı açıldı. Elif abla dışarı çıktı. Bana baktı. Öfkeli görünmüyordu fakat ben kendimi suçluyordum. Yanıma gelip önümde eğildi.

-Bu olay nasıl oldu?

-Elif abla lütfen daha sonra.

-Hayır şimdi anlatmanı istiyordum.

Anlatmadan beni bırakmayacaktı. Mecburen anlatmaya başladım.

-İşte bu dalga geçen çocukla Neva tartıştı. Sonra biz bahçe kapısına doğru gidiyorduk. Birden o çocuk beni yere itti ve Neva'nın sandalyesine tekme attı. Ben ayağa kalkamadan o Neva'nın saçlarından tutup kafasını yere çarptı.

Göz yaşlarıma daha fazla engel olamadım.

-Ben engel olsaydım şuan burada olmayacaktı.

-Senin bir suçun yok canım. Asıl suç kızıma vuran kişide!

Elif abla ayağı kalkıp Fatih abinin yanına gitti.

-O çocuk şuan nerede Fatih?

-Karakolda. İfade veriyor ama bu olay davada onun aleyhine bir durum olarak gözükecek.

Elif abla rahatlamış bir şekilde sandalyelerden birine oturdu.

3 saat sonra

Eve gidip üzerimi değiştirdim. Bir kaç eşyamı aldıktan sonra hastaneye geri gelmiştim. Bugün burada kalacaktım. Hepsi itiraz etsede dinlemedim.