Хоёулаа яаж хурдан гэр лүүгээ алхаж, яс болтлоо даарч, хөлдсөнөө мэдээгүй ч халуун атгасан гар нь эсрэгээрээ дулаахан байв.
Гэртээ орж ирээд гэрлээ асаах гэтэл цахилгаан тасарчээ. Жонгүг жижигхэн задгай зуух руугаа яаран мод шидэхэд харанхуй зочны өрөө одоо бүдэгхэн гэрэлтэй байв.
Тэхён цамцаа тайлаад сэвсгэр хивсэн дээр зогсоод Жонгүгийг араас нь харан галаа түлсээр байгаад гэрт нь илүү дулаан оруулахыг хичээж байгааг илтгэх шиг.
Хэсэг хугацааны дараа шатаж буй модонд сэтгэл хангалуун байсан Жонгүг норсон цамцаа тайлсаар эргэж харж амжаагүй байтал мөрөн дээр нь ямар нэгэн зүйл мэдрэгдэж, хүйтэн арьсан дээр нь дулаахан зөөлөн үнсэлтүүдийг Тэхён өгч байлаа.
Тэхён араас нь бэлхүүсээр нь тэвэрч, гараа Жонгүгийн гэдэснийх нь булчинд наахад тэрээр өөрийн эрхгүй эргэж хараад Тэхёны өөдөөс ширтэж эхлэв. Тэхён үнэхээр гайхалтай байсан бөгөөд норсон ч тэр одоо ч үзэсгэлэнтэй хэвээр харагдана. Түүний буржгар эмх замбараагүй, үс хацар нь шаргал өнгөтэй, царай нь бүрэн гэрэлтсэн байв.
"Чи үнэхээр хөөрхөн." Жонгүг ийн хэлэхэд гэнэтийн магтаалд Тэхён догдолж, Жонгүг рүү инээмсэглэнэ зогсоно. Магадгүй цаг хугацааг одоо ч зогсооход чадах юм шиг санагдана..
Тэгээд Жонгүг гэнэт л хүзүүнд нь гэрэлтэх зүүлтийг хараад цочирдов.
Түүний цагаан арьсан дээрх алмаазан зүүлт гоо үзэсгэлэнг нь улам тодотгож, найз залуугийнх нь хамт гялалзаж, Жонгүгийн амьсгалыг бүрэн таслан зогсоов.
"Зүүлт.... Яаж?"
"Eunwoo надад бүгдийг хэлсэн."
"Тэ-" гэж Жонгүг яриагаа эхэлсэн ч Тэхён түүнийг чимээгүй болгов.
"Ийм хөөрхөн байгаа биз? Жонгүги Баярлалаа..."
Энэ удаад Жонгүг түүний амыг хааж, ойртсоор уруулын зөөлөн үнсэв.
"Намайг уучлаарай хонгор минь би үнэхээр.." Жонгүг зүрх сэтгэлээсээ дахин уучлалт гуйн, гэмшсэн нүдтэйгээр хайрт руугаа харав.
"Намайг ч бас уучлаарай Күүки." Тэхён хэлээд Жонгүгийг ахин дахин үнсэн.
Зөөлөн үнсэлт удалгүй бүрэн хийсэн царай нь өөр нэг зүйлийг хүсэв үү? гэлтэй болж, тэдний нүцгэн цээж галын дөлд гайхалтай харагдаж байлаа.
Яг үүн шиг Жонгүг дахиж хүлээхийг хүсээгүй тэр Тэхёныг буйдан дээр зөөлөн хэвтүүлэв.
Дараа нь тэр үлдсэн хувцсыг нь тайлаад найз залуугийнхаа хоёр хөлний завсраар суугаад гар нь Тэхёныг хөдөлгөөнгүй болгов. Тэхён түүн рүү догдолсон харцаар харж улам илүү хүнд амьсгаа авав.
Жонгүг Тэхёны нүүр, хүзүү, гарыг бүхэлд нь үнсэж байв. Тэхён энэ бүх мэдрэмжийг баяртайгаар нүдээ анин угтан авлаа.
