Όταν η αυλαία πέσει.

Πρόλογος.

Το στήθος της κολλάει στο δικό του, η καρδιά της ένα με τη δική του. Τα σπάνια κεχριμπαρένια μάτια της ενώνονται με τα όμορφα μπλε δικά του και, για πολύ λίγα δευτερόλεπτα, και οι δύο χάνονται ασυναίσθητα σε αυτόν τον τόσο όμορφο συνδυασμό των ματιών τους.

Τα βλέμματα τους κλειδώνονται και το σύμπαν γέλασε πονηρά. 

---------------------------------------------

«Ποιο είναι το γαμημένο πρόβλημα σου;» σφυρίζει μέσα από τα δόντια της καθώς τον σπρώχνει κάτι παραπάνω από εκνευρισμένη, σχεδόν κουρασμένη από την συμπεριφορά του.

«ΕΣΎ!» φωνάζει εκτός ορίων, πιάνοντας τα χέρια της για να τη σταματήσει. Μόλις η λέξη βγει από το στόμα του, το βλέμμα του μαλακώνει στον τρόπο που μισανοίγουν τα χείλη της, ενώ το στήθος του ανεβοκατεβαίνει από την ένταση. Ακριβώς όπως και το δικό της. Περνάει μια τούφα πίσω από το αυτί της τρυφερά.
«Εσύ!» επαναλαμβάνει, σχεδόν ψιθυριστά.

---------------------------------------------

«Σου είπα να φύγεις.» το ύφος της είναι σκληρό. Άτεγκτο. Σαν μάσκα από σίδερο, δεν μπορεί να τσαλακωθεί.

Κάνει αντίθεση με το τρεμάμενο σώμα της. Υποφέρει. Κάθε λεπτό, όλο και περισσότερο.

«Συγγνώμη! Συγγνώμη! Εντάξει; Έχεις δίκιο, όμως-» συνεχίζει να προσπαθεί χωρίς σταματημό. Δύο δάκρυα πέφτουν από τα μάτια του και καίνε τα μάγουλα του. Δεν θέλει να τη χάσει, δεν το αντέχει.

«Τελειώσαμε.» η φωνή της απόλυτη,  πιο απόλυτη απ' όσο θα ήθελαν και οι δύο, κάνει κομμάτια την ελπίδα του.

Καρδιές σπασμένες. Τα κομμάτια τους γίνονται θρύψαλα κάθε δευτερόλεπτο που περνάει.

---------------------------------------------

Η Βάλερι και ο Άλεκ δεν έχουν τίποτα που να τους δένει σε αυτόν τον κόσμο. Σχεδόν. Το μόνο τους κοινό σημείο είναι ο χορός, τα φώτα και....η αυλαία.

Προσκήνιο.

Εκείνη, μια επιτυχημένη μπαλαρίνα. Η καλύτερη στον τομέα της. Έχει νιάτα, ομορφιά, ταλέντο. Μα δεν έχει ταυτότητα. Προτιμά να είναι η Ζιζέλ, η Κλάρα, η Οντέτ. Ακόμα και στα παρασκήνια της ζωής της, οι τρεις ηρωίδες κρατούν προστατευμένη την ψυχή της.

Εκείνος, κυνηγός ταλέντων. Κορυφαίος για τις επιλογές του, απρόσιτος και σκληρός. Κυρίως με τον εαυτό του. Ο εγωισμός είναι το σπίτι του και η αλαζονεία το οξυγόνο του, η ζωή του. Τουλάχιστον, μέχρι να τη γνωρίσει.

Τι γίνεται όμως στο Παρασκήνιο; Τι συμβαίνει πίσω από αυτό το παχύ κόκκινο ύφασμα που κρατά σφιχτά μέσα του τα μυστικά, τον πόνο και τον πόθο που σαν κουβάρι έχουν μπλεχτεί σ' ένα παθιασμένο τανγκό για δυο;

Κεχριμπαρένια μάτια κλειδώνουν στα μπλε κι όλα ξεκινούν...όταν η αυλαία πέσει.

Γειά σας κοτοπουλάκια μου!🐥

Τι κάνετε; Πώς είστε;
Ελπίζω καλά!

Καλώς ήρθατε για δεύτερη φορά στον πρόλογο της Αυλαίας!

Η Valery και ο Alec επέστρεψαν στην οικογένεια του wattpad μετά από σχεδόν ένα χρόνο για έναν ακόμα χορό! Διορθωμένοι και ανανεωμένοι! Ελπίζω να τους αγκαλιάσετε ξανά, όπως την πρώτη φορά.

Το πρώτο κεφάλαιο θα ανέβει σήμερα, ή αύριο κι από κει και πέρα θα μπαίνει ένα κεφάλαιο κάθε εβδομάδα.

Ανυπομονώ να μιλήσουμε ξανά στα σχόλια και να κουτσομπολέψουμε τα λάθη των παιδιών μου.

Αυτααααα.

Καλή μας αρχή🥰🍟.

-Δέσπ.