Όταν η αυλαία πέσει.

4. Κλειστές πόρτες.

~Υπάρχουν πράγματα γνωστά και πράγματα άγνωστα και ανάμεσά τους υπάρχουν πόρτες.~

•Jim Morrison, 1943-1971, Αμερικανός τραγουδιστής (των «Doors»).

Τριτοπρόσωπη αφήγηση.

Το ανήσυχα, σφιγμένα χαρακτηριστικά του προσώπου της, δένουν απίστευτα, με τα ιδρωμένα μαλλιά της που τρίβονται στο μαξιλάρι. Τα αφυδατωμένα χείλη της έχον ανοίξει ελαφρά από τον τρόμο. Ο εφιάλτης την βασανίζει ακόμα και τώρα. Πάντα. Και το χειρότερο, είναι ότι το ξέρει. Και πρέπει να μάθει να ζει με αυτό κάθε μέρα της ζωής της.

Η κλειστή πόρτα του δωματίου της ανοίγει σιγανά. Τα νεύρα της τεντώνονται την ίδια στιγμή από φόβο. Ήρθε. Μόνο αυτό παίζει στο μυαλό της και η σκέψη αυτή από μόνη της φέρνει δάκρυα στα πανέμορφα κεχριμπαρένια μάτια της.

Το σώμα της κουνιέται χωρίς σταματημό κάτω από την λεπτή κουβέρτα του νοσοκομείου. Οι ανάσες της βγαίνουν κοφτές, το σώμα της τρέμει!

Το ιδρωμένο σώμα του είναι για ακόμα μια φορά πάνω από το δικό της, της τραβάει τα μαλλιά με λύσσα. Ο κόμπος στο λαιμό της την πνίγει, αλλά τι να κάνει; Τι μπορεί να κάνει; Ο φόβος έχει κατακλύσει κάθε σημείο του οργανισμού της και αυτό τον κάνει ακόμα πιο βίαιο, ακόμα πιο αμείλικτο. Τρέφεται από τον φόβο της σαν ένα μανιασμένο τέρας που το μόνο που θέλει είναι να κάψει, να καταστρέψει. Και το καταφέρνει.

Και η πόρτα μένει πάντα κλειστή.

Δάκρυα κυλούν από τα κλειστά μάτια της κι ένας λυγμός σκίζει τον λαιμό της. Το σώμα της τραντάζεται από το κλάμα και τότε, τα μάτια της ανοίγουν διάπλατα. Θολά και μουσκεμένα, κοιτάζουν γύρω της. Μόνο όταν αντιληφθεί ότι είναι στο ήσυχο δωμάτιο του νοσοκομείου κι όχι στον προσωπικό της κύκλο στην κόλαση, εκπνέει από ανακούφιση. Ποιός να της το έλεγε ότι αυτό το δωμάτιο θα της έφερνε ανακούφιση;

«Όνειρο...» μουρμουρίζει στον εαυτό της.
«Ήταν ένα όνειρο!» τα άκρα της ακόμα τρέμουν. Προσπαθεί να ηρεμήσει τους ξέφρενους χτύπους της καρδιάς της χωρίς επιτυχία.

Μα μόνο όνειρο δεν ήταν.

Αυτή ακριβώς τη στιγμή στο δωμάτιο μπαίνει η Stacy κρατώντας ένα μεγάλο μαύρο polo σακίδιο. Όταν τη δει, αγουροξυπνημένη και ελαφρώς κλαμένη, της χαρίζει το πιο πλατύ της χαμόγελο που αμέσως ζεσταίνει την καρδιά της. Άλλωστε, ξέρει πολύ καλά τι είναι αυτό που βασανίζει την καλύτερη της φίλη.