Ik wil jou en niemand anders.

9

3 dagen later

Pov andy

Ik reed wat met een collega rond tot dat we een melding krijgen van een of andere maloot die met een wapen rond loopt. "Kunnen ze nooit normaal doen waar gaat het heen met deze wereld" zegt Max een collega van mij. "Max ik weet het echt niet." We rijden er naar toe en we zien inderdaad iemand met een wapen staan." We stappen uit en trekken onze wapen. "Leg dat wapen neer" roept men collega. Inplaats van dat hij zijn wapen neer legt Rent hij het bos in. Ik ga er achter aan maar hoe dieper ik het bos in ga hoe ver hij uit het zicht raakt. Ik raak hem kwijt en nog na 2 uur zoeken lopen we met de andere 5 collega's rustig terug naar de auto. "ANDY PAS OP ACHTER JE" roept Max. Ik draai me om en zie de man met het wapen op me gericht. "Laat dat wapen vallen nu" zeg ik. "Nee" roept hij en ineens klonk er een schot en alles wordt zwart voor men ogen ik voel nog net dat ik de grond raak.

Pov nicoline.

Ik zit op de bank tv te kijken toen Andy me belde. "Hallo." "Spreek ik met nicoline de vriendin van Andy." "Ja." "Oke je spreekt met de chef van Andy hij ligt in het ziekenhuis." "Wacht wat wat is er gebeurd. "Hij is neergeschoten." Toen ik dat hoorde kreeg ik tranen in men ogen. "Neergeschoten zegt u hoe." "Weten we niet maar hij zei dat u naar het ziekenhuis moest komen." "Oké dank u." Ik raap zo snel als in kan al men spullen bij elkaar telefoon sleutels en stap de auto in. Aangekomen bij het ziekenhuis krijg ik de kamer van Andy en loop daar heen. Als ik de kamer in loop wordt ik tegen gehouden door 1 van de zusters. "U bent nicoline." Ik knik." "We hebben de kogel eruit kunnen halen maar de kans dat hij niet meer wakker wordt is er." Ik krijg tranen in men ogen en loop veder de kamer in. Ik ga op de stoel zitten naast zijn bed. Na 2 uur moet ik weg vanwege rust. Ik zucht en pak zen hand vast. "Wordt alsjeblieft wakker ik kan niet zonder je." Na 2 diepe zuchte en een par tranen die over men wangen lopen ga ik naar men auto. Onderweg naar huis rij ik langs zijn werk om zijn mobiel op te halen en zijn spullen ik heb in het ziekenhuis ook nog een zak gekregen met zen spullen uniform enzo. Als ik zen mobiel heb rij ik naar huis toe.

5 dagen later

Ik loop in het ziekenhuis met tranen in men ogen. Ik moet afscheid nemen van Andy. Ja je hoort het goed ik moet afscheid gaan nemen hij gaat het waarschijnlijk niet halen hij ligt al 5 dagen in coma en dat vinden ze al te lang ik loop zijn kamer in en ga weer naast zijn bed zitten op die stomme stoel. Ik doe men oortjes in en zet in de stars op. De tranen stromen over men wangen. I don't wanne say goodbye cause this wants mean forever. Ik zing allen dat stukje mee en de tranen blijven komen.

"Nico gaat alles goed." Ik kijk op en zie dat Andy wakker is. "An je bent wakker en nee het gaat niet." "Mwa het gaat ben niet zo lekker maar het gaat heb veel pijn." "Snap ik." "Ik wil echt naar huis." "No way dat jij naar huis gaat jij blijft voorlopig bij mij." "Ja chef." Na 3 uur moest ik weer naar huis Andy kon nog niet mee hij moest daar blijven. Onderweg naar huis ben ik langs de winkel gereden om effe een opblaas bed te halen het was een hele hoge en waarom ik dat heb gedaan is omdat ik weet dat sowieso mensen langs komen en als hij op de bank ligt kan ik niet meer zitten en de andere mensen dus dan kan die daar op liggen als hij wilt. Thuis blaas de ik hem op en zette hem tegen de kast en maakte hem op. De volgende ochtend reed ik naar het ziekenhuis. Andy mocht naar huis toe ik was echt blij dat hij terug wakker is en dat hij nog leeft. Ik loop de kamer in en zie hem staan. "Meneer kan alweer staan." "Ja alleen lopen gaat moeilijk loop als een dronken maloot." "Dat ben je toch ook." Hij kijkt me lachend aan. "Tuurlijk wat jij wilt." "Kom dan gaan we naar huis." Hij knikt. Langzaam maar zekker met krukken en en al komen we aan bij mijn auto. Toen we thuis aankwamen plofte hij in de zetel. "Andy wat wil je eten." "Geef maar wat zolang het maar geen soep ik." "Pizza." "Altijd goed." "Kan je een beetje op die bank liggen." "Ja het ligt nog best goed." "Mooizo." We hebben nog wat pizza gegeten en zijn daarna naar boven gegaan. Na veel geklungel en gelach plofte we op bed. "Ik ga dit geen 2 weken voor houden." "Het zal wel moeten." Ik glimlach en ga tegen hem aan Liggen. "Heb je veel pijn." "Mwa alleen als ik lach." "Vooral niet lachen dan." Hij kijkt me lachend aan en duwt me tegen zich aan Hij geeft me een kusje op men haar en ik val daarna in slaap.