TARAFSIZ

1.Bölüm.Bir rüyada mıyım yoksa bir oyunda mı

        Yağmur hız kesmeden yağıyordu. Gecenin karanlığına sokak lambasına yansıyınca görünüyordu. Belli oluyordu yağmurun yağdığı ve ben gecenin karanlığında izliyordum. Bu güzel manzarayı izliyordum. Pencereden kafamı öne eğebildiğim kadar eğiyordum. Yağmurun her bir damlasının tenime değmesini istiyordum. Artık içeriye girmem gerekiyordu. Birden sokak lambasının arkasındaki kırmızı kapşonlu bir adam vardı. elleri cebinde bana bakıyordu. Gözlerinin rengini görebiliyordum kahve rengiydi. bana bakan gözleri korkuyla odamın kapısına vurulmasıyla arkamı döndüm. 

"Nilay ablacım müsait misin içeriye girebilir miyim " dedi. 

hare ablam bu arada kendimi tanıtmayı unuttum. Ben Nilay Nilay Ilgan 18 yaşında iç mimar bölümünde üniversite birinci sınıf öğrencisi evleri dekore etmeyi seven biri olarak bu bölümü seçmiştim. ama şuan da çok korkmuştum. beni kim niye izliyordu. neyse ablama kapıyı birazdan açmazsam içeriye girerdi. pencereyi kapatıp perdeyi de çektim. kapıya doğru ilerledim. ve kapıyı açtım.

" Nilay niye duymuyor musun ve niye açmıyorsun yine yağmurun yağışını izledin değil mi "dedi.

 ablam nasıl da beni iyi tanıyordu. ne yaptığımı iyi biliyordu. Hare hare ılgan 20 yaşında eczacılık bölümünde üniversite  üçüncü sınıf öğrencisi ve benim her şeyim.

" Nilay daldın gitti. biliyor musun yarın kiminle tanışıcam biliyor musun poyrazla yağızın kardeşiyle ilk defa tanışıcam ayy çok heyecanlıyım " dedi.

 ablam yağız abi ablamla aynı bölümdeydi ve üç yıldır. birlikdelerde çok seviyordu. ablamı

 " abla umarım her şey istediğin gibi olur heyecanlanma her şeyi akışına bırak canım benim " dedim. gülümseyerek ablamı her şeyden çok mutlu görmek istiyordum. 

" yarın bizim okulda buluşu caz yurtdışından yeni gelmiş yani artık oda bizim okulda aslında sana yarın benim yanımda olur musun diyecektim. poyrazla da tanışmış olursun seninle aynı yaştaymış. " dedi.

 ablam heyecanından dolayı beni yarın yanın istiyordu. hem ileride yağız abinin ailesi de bizim aileden biri olucakdı. bizim ailede onun ailesinden biri yani iki ailede birlikte olacaktı. ileride yarın bende ablamın yanında olmalıyım hem tanışıcam en fazla ne olucak ki

 " Ablacım bende yarın seninle birlikte tanışıcam hem yakında büyük bir aile olucaz demi " dedim. ablamın mutluluğu benimde mutluluğumdu. 

" Nilay çok teşekkür ederim canım umarım poyraz beni beğenir abisine layık görür " dedi. ablam ellerini tuttum ablamın ve gözlerinin içine bakarak

 " ablacım seni seven bir sevgilin varsa ve yanında her daim duruyorsa o zaman seni kardeşi bile sevmese onun seni sevmesi önemli senin için bir başkasının değil " dedim. ablama gülümseyen yüzümle

 " çok doğru söylüyorsun Nilay ama ailesininde beni sevmesi önemli neyse saat epey geç oldu yarın uzun bir gün olucak iyi geceler niloşum " dedi.

 ablam yarın uzun olucakdı dördümüz ünde aynı üniversitede olması ya bir tesadüf olmalı yada kader olmalıydı. 

" iyi geceler ablacım " dedim.

 gülümseyerek ablamda bana gülümseyerek odamdan çıktı. acaba benim nasıl bir sevgilim olucakdı. bunu zaman belirlicekdi. kim bilir belki ben onun karşısına çıkarım ben onu bulurum ondan önce ben aşkımı itiraf ederim ama uyumam gerekiyordu. yoksa bayılacaktım uykusuzluktan yatağa uzandım ve uyumadan önce hep bunu derdim 

" Unutma yarın belki bugünden daha güzel olucak " dedim.

 ve kendimi uykunun kollarına bırakdım. gözlerimi sabahın yedisinde yeni doğan güneşle açtım. bugün uzun birgün olucakdı. poyrazla tanışıcaktık ondan önce ablam heyecana giricekdi. neyse yatağımdan kalkdım lavaboya girip elimi yüzümü yıkadım. bugün ne giysem diye on dakika düşündükden sonra siyah dar pantolon ve beyaz kolları bol bir kazak makyaj fazla yapan biri değildim. sadece maskara,rimel ve bordo rengi bir ruj sürdüm makyajımda hazırdı. saçımı ise açık bırakdım beyaz spor ayakkabımıda giyip boy aynasından kendime baktım şimdi çok güzel olmuştum. çizim dosyamı ve çantamı alıp alt kata indim.