TARAFSIZ

5.Bölüm.Gündüzünle değil karanlığınla boğuşursun

  

    Neredeyim kimim yada kim bu insan neler oluyor nasıl oluyordu. Kafayı yemek üzereydim delirmek yada ölmek üzereydim nefes alamıyorum artık ağlamaktan kafeteryanın ortasında ayakta durmuş açtığı perdenin altından çıkan beyaz tablonun üzerindeki fotoğraflarım ve hemen yanlarında ise en sevdiğim hobilerim vardı. Mesela geçen sene Kapadokya'ya gitmiştik hep birlikte ben peri bacalarının içinde fotoğraf çektirmiştim ablama peri bacalarının içinde olan fotoğrafımın hemen ortasında hobi yazıyordu hobinin yazısının hemen yanında ise tatil yapmak yazıyordu sonra hayvanat bahçesine gitmiştik iki ay önce ablam uzakdanta olsa fille fotoğrafımı çekmişti. Hobi olarak ise hayvanları seviyordu yazıyordu. Sayamadığım binlerce fotoğrafın hemen yanında ise hobilerim yazıyordu kırmızı renkle büyük harflerle hayır hayır bu bir rüya olmalı yada gerçek miydi. Ben nasıl güvenmiştim ya nasıl ona aşık olacağımı bile sanmıştım o kadar güvenmiştim ki adımlarımı ona doğru hızlandırdım gözyaşlarımı umursamadan o ise her zaman ki gibi yüzündeki iğrenç gülüşü eksik olmuyordu fotoğrafların olduğu beyaz tablonun yanında durdum artık nefesini hissedecek kadar yakındım

" Neden yaptın bunu neden nasıl yaparsın ya nasıl kimsin sen nefesimi hissedecek kadar yakınımda olan sen kimsin " dedim. ses tonumu umursamadan nede olsa okulda bile kimse yoktu değil mi onun oynadığı oyuna bağırsam ne olabilirdi ki elliyle birkaç kez alkış yaptıktan sonra etrafımda dönüp duruyordu aynı zamanda ise konuşmaya başlıyordu ben ise gözlerimi ondan ayırmadan dinleyecektim.

" Ben kimim beni çözememiş gibisin galiba nasıl çözeceksin ki beni tanımıyorsun ama doğruyu söylemek gerekirse beni tanımayacak kadar güveniyorsun peki neden bana güveniyorsun bir gün bile değil birkaç saattir tanıdığın kişiye sen neden güveniyorsun sen kimsin demiştin değil mi ben senin nefesinim, senin gölgen, senin yansıman, ve senin adımın attığın her yerdeyim arkanda bitten karanlığım anladın mı beni " dedi. Hem öfkeyle hem de alay eder gibi gülümsüyordu. Aslında yıllardır beni takip ediyormuş.

Ama neden bir nedeni olmalı daha birkaç saattir tanıyordum. Onu ama ablama güvendiğim kadar güvenmiştim. Hata bendeydi bende aptal mıydı evet kesinlikle aptaldım o zaman kırmızı kapşonlu çocuğu da o göndermişti. Beni takip etmesi için birde yalan söylemişti. Bana nasıl olurda beni arayan ve mesaj atan adamı dinlememiştim. Uyarmıştı beni bugüne dikkat et demişti. Ben ise onu dinlememiştim. " Sendin değil mi kırmızı kapşonlu çocuğu beni takip etmesi için gönderen sendin kimsin sen beni neden takip ediyorsun " dedim. Sesimi yükselterek aynı zamanda parmağımı ona doğru tutuyordum. Önümde durdu.

Tam karşımda artık karşı karşıyaydık şaşırmış gibiydi " Kırmızı kapşonlu çocuk mu Gökay Şahan demek ki yerimi bulmuş hayır ben değildim bunu yapsa yapsa Gökay Şahan yapar seni benden uzak tutmak istiyor anlaşılan ama tutamaz seni benden kimse uzak tutamaz izin vermem " dedi. Öfke karışımı gülümseme vardı.

Yüzünde tam bana dokunacakken engel oldum demek ki beni ondan uzak tutmak isteyen kişi vardı ama neden neden ben hasta olmalıydı hasta " ne istiyorsun benden ne kimsin sen Poyraz Işıdar kim " dedim. Sesimi yükselterek evet karşımda poyraz Işıdar vardı. Yağız abinin kardeşi ablamın belki benden sonra güvenebileceği kişi bana oyun oynamıştı.

Ben ona aşık olurken o bana oyun oynamıştı. Karşımda durdu. " Ben Poyraz Işıdar dediğin gibi seni yıllardır seven sen neredeysen orada olan kişiyim seni sevgilim olduğunu bilmesinler diye tüm kötü düşmanlarımdan koruyan kişiyim ama sana zarar veren kişi değilim seni seviyorum Nilay anla beni " dedi.

Gözlerimin içine bakarak kesinlikle hasta olmalıydı. Neler diyordu böyle beni takip ettiğini inkar dahi etmiyordu. Baş parmağımı ona uzatarak ve sesimin tonunu yükselterek " bana bak ben senin sevgilin değilim sen takıntılı birisin iyi değilsin beni takip etmeye bir daha kalkarsan seni şikayet ederim bunu yaparım bir daha bana ablama dahi yaklaşamazsın bu yaptıklarının hepsini anlatıcam gör bakalım kim daha iyi oyun oynuyor " dedim.