ဒီနေ့ ကျွန်မ ရဲ့ မျက်လုံးတွေက သံပုရာသီးလို ဖူး ရောင်နေတယ်။ မနက် ၃ နာရီအထိ ငိုတယ်။ နောက်ကျမှာကြောက်လို့ အလုပ်သွားဖို့ ပြင်ဖို့ မနက် ၅ နာရီမှထရမတယ် လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေက ကျွန်မ ကို ဖုတ်ကောင်တစ်ကောင်လို့ မြင်တဲ့အခါ ခွန်ဆမ်က မနေ့က အအေးခန်းထဲကို ခေါ်လာတာကြောင့် ဖြစ်ရမယ်လို့ သူတို့ ချက်ချင်း သဘောပေါက်သွားပါတယ်။
"သနားလိုက်တာ။ သူက အလုပ်သင်တစ်ယောက်ကို ဒါပေမယ့် သူ့ကို သူဌေးက ခေါ် ပြောထားပီ"
ကျွန်မ မတုံ့ပြန်ဘဲ လိမ်ညာပြုံးပြခဲ့တယ် ခွန်ဆမ်အတွက်၊
သူမသည် ပုံမှန်အတိုင်း အလုပ်လုပ်နေသော်လည်း တစ်ခုခုတော့ ပြောင်းလဲသွားသည်။
အေးခဲနေသောအခန်းကို အမြဲတမ်း အေးခဲနေသောမုဒ်တွင် ယခု ပေါ့ပါးသောမုဒ်အဖြစ် ပြောင်းလဲ ထားတာ အံ့သြစရာ။ လက်ချောင်းလေးတစ်ချောင်းနဲ့တစ်ကွ ပြောင်းလဲနိုင်တဲ့ ဆန်းသစ်တီထွင်ထားတဲ့ တံတိုင်းကြီးကို မြင်ဖူးတာ ဒါပထမဆုံးဘဲ။ အခု matte mode မပါဘဲ အခန်းထဲမှာ မြင်နေရတယ်။
အခန်းတွင်းရှိလူတိုင်းသည် အာရုံစူးစိုက်မှုဖြင့် အလုပ်လုပ်နေကြသည်။ ခွန်ဆမ်က သူ့ရုံးခန်းအတွင်းက ကျွန်မတို့ရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတိုင်းကို မြင်နိုင်တာကြောင့် အလုပ်ထဲက ဘယ်သူမှ မျက်စိမှိတ်မကြည့်ဝံ့ကြပါဘူး။ ကျွန်မနေရာကနေမှာ ခွန်ဆမ်ကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းမြင်ရလို့ စိတ်ပျက်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားနေတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်မ သူမကို ဂရုမစိုက်ဘူး၊ လွှတ်ထားဖို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပဲ့ အာရုံစိုက်နေတယ်။
ကျွန်မတို့ အလုပ်လုပ်နေစဉ် ကီးဘုတ်အသံ ပုံနှိတ်ရိုက်စက် အသံ များမှ ဆူညံသံများ ထွက်ပေါ်လာပြီးအအေးခန်းထဲထိ အသံ ကြားရတယ် ဒါပေမယ့် လူတိုင်းက ဖိအားတွေနဲ့ ပြည့်နှက်နေသလို ခံစား နေရတယ်။ ကျွန်မ တို့ကို သူမ စောင့်ကြည့်နေတာသိရင် တစ်ယောက်ယောက်က လန့်သွားနိုင်တယ်။
ခဏအကြာ... ကျွန်မ တို့သူဌေးက သူ့မျက်နှာပေါ်မှာ အပြုံးနဲ့ ရုံးခန်းထဲက ထွက်လာတယ်။
