အခန်း ၁၂
ခွန်ဆမ်နဲ့ "တီ"တို့ အိမ် ပြန် သွား ကြ ပြီ
Nop နဲ့ ကျွန်မ အိမ်ရှေ့မှာ စားပွဲပေါ် တွင် ပုစွန်ထုတ် ကို စား နေ ကြ ရင် မဟုတ်ဘူး၊ အမှန် ၊ Nop က သာ စား နေ တာ ကျွန်မ ကတော့ စိတ် ထဲ့ မယ် ခွန်ဆမ် ရဲ့ စကား ပဲ ရိုနေပီ ပုဇွန်တုတ် ကို ကြည်ရင် အတွေး တွေ ခွန်ဆမ် ရိုမယ် ။
ကျွန်မ ကို စိတ်ပျက်စရာလို့ ပြော သွား တဲ့ သူ သူမစကားတစ်ခွန်းမှ မပြောဘဲ လှည့်ထွက်သွားတာ ဘာ ကို ဆို လို မှန်း နာမလည်းဘူး။
"နင် ခွန်ဆမ်နဲ့ အဲဒီ့မိန်းမလှလေးတို့ ဘယ်လို ရင်းနှီးလာတာလဲ။"
Nop က ဒီမေးခွန်းကို မေးတော့ ကျွန်မ အတွေး တွေ ပျောက် သွား ပြီး
"မိန်းမချောလေး? "တီ" ကို ပြော တာလား။"
"အင်း ။"
"အိုး။ သူလား ခွန်ဆမ်နဲ့ သူငယ်ချင်းလေ ငါ နဲ့ သိပ် မခင်ဘူး"
Nop က အစားအသောက် ကြည်နေ ရာက နေ ကျွန်မ ကို ကြည်ကာ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ငယ် သူငယ်ချင်း တွေမဟုတ်လား သူ ကျွန်မ အကြောင်း ကို နာလည်း တဲ့သူ ကျွန်မ ဘာ ပြော ချင်လဲ သူနာလည်းတယ်။
"နင် သူနဲ့မရင်းနှီးရင် ဘာလို့သူ နဲ့ လျောက် သွား တာလဲ။"
"သူမက ငါကို ထမင်းစားဖို့ ဖိတ်တာ ကြောင့်လေ ။"
တီနဲ့ခွန်ဆမ်ရဲ့ တခြားသူငယ်ချင်းတွေပဲ သိတဲ့ အကြောင်း ကို မပြော ပြ ခြင်း ဘူး Nop က စိတ်ဆိုးနေတုန်း ပဲ ဒါ ကြောင့် ကျွန်မ မေးလိုက်တယ် ။
"ဘာလဲ?"
""တီ " ကို ကြိုက်လား"
"တီ?" အံ့အားသင့်သွားပြီး ခေါင်း ကို ခါ လိုက်တာ ရူး နေလား ကြိုက် ပါဘူး ! သူက ခွန်ဆမ်ရဲ့ သူငယ်ချင်းပဲ"
"ဒါပေမယ့် သူက ချမ်းသာတယ် လေ ။" ဆက် ပြောတယ်
"ပြီးတော့ သူမက လှတယ်။ ငါ လိင်တူချစ်သူမိန်းကလေးတွေ အများကြီးတွေ့ဖူးတယ်ဆိုတော့ နင် သူ့ကိုကြိုက်မယ် လို့ ထင်တာ။"
"ငါ သာ မိန်းကလေးတွေကို ကြိုက်ရင် ခွန်ဆမ် မ ဖြစ် နိုင်ဘူးလား " ရယ် ရင် ပြော လိုက် တယ် ။ မျက်နှာပူပေမယ့် သူ့ကို မသိစေချင်တာကြောင့် ဖုံးကွယ်ထား "ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ငါ "တီ" မကြိုက်ဘူး"
