"ပင်လယ် ပုဇွန်ထုပ်"
လက်ထဲမှာ ပုဇွန်ကြီးတစ်ကောင်ကို မြင်လိုက်ရတဲ့အခါ အိပ်မက်တစ်ခုလိုပဲ ထင်မိတယ် အရှေ့မှာ မျှင်ငပိတွေ ပွက်ပွက်ဆူနေတယ်။ အရသာရှိတဲ့ အနံ့က ကျွန်မ ကို ခေါ်နေတယ်
"အဲဒီ လောက် တောင် ကောင်းလား?" ခွန်ဆမ်က သရုပ်ဆောင် တစ်ယောက်လို့ လုပ်နေတဲ့ ကျွန်မ ကို ကြည့်တယ်။ "ဒါကြောင့် ကတိကိုဖျက်လိုက် တာ နဲ့ ငါ့ကိုစိတ်ဆိုးသွားတာ ကို "
"ဘယ်သူ ? ဘယ်သူက စိတ်ဆိုး နေတာလဲ ကျွန်မ လား ဟုတ်ပါ ဘူး။ စကားမစပ်၊ အခု ဗိုက်အရမ်း ဆာ နေပြီ။ အရမ်းအရသာရှိမှာပဲ"
ပြောပြီးတာနဲ့ အ ရှေ့မှာ ပုဇွန်ကို စား တယ် ။ အမှန်အတိုင်း ဝန်ခံရင် ဒီလို အစားအသောက်ကောင်းတွေ မစားဖြစ်တာ ကြာပြီ ဘွဲ့ရ တာက လည်း မကြာသေဘူး အလုပ်ကအခု စဝင်တာ လစာ မရ သေဘူး ပြီး နောက်ပြီး အမေက ဒီလိုဈေးကြီးတဲ့ အစားအသောက်တွေ ဝယ်စား ရလောက်အောင်လည်း အထူးချမ်းသာတာ မဟုတ်ဘူး။
ဒါပေမယ့် ခွန်ဆမ်က ကျွန်မ ကိုစားဖို့ ဒီကို ခေါ်လာခဲ့တာဆိုတော့ ... အာ့ ကျေးဇူးရှင်။ အထူးအားလပ်ရက်တိုင်းမှာ သူ့ကို ပန်းလက်စွပ်တစ်ကွင်း လုပ် ပေးရမယ်။
"ရုင် က မလှဘူး၊ မယဉ်ကျေးဘူး"
"မလှဘူးလို့ပြောတော့ ငါ က ဘာလဲ "
"ဘာလဲ?"
"ရုင် က Pharisee တစ်မျိုးပဲ"
"သိတဲ့အတိုင်း?"
"ကျွန်မ ဒီရက် တွေ ရုင် ကြည့် နေခဲ့တာ။"
"ဘာကိုလဲ?"
"တစ်ခုခုကို မကြိုက်ဘူးလို့ ပြောရင် အမှန် ရုင် ကြိုက်တယ်။ ကျွန်မ ပုဂံ ကို ဟိုဘက်ရွေး လိုက်ပီ "ဥပမာ၊ ရုင် ဘယ်သူ ကို မှ အမိန့်မပေးချင်ဘူးလို့ ပြောပေမယ့် တကယ် ပေးခဲ့တာ။"
"ပေါက်ကရ။"
"အဲဒါရုင် လေပီတော့ ရုင် သူငယ်ချင်း ဂိုဏ်းထဲကလူတိုင်းက ရုင်က အဲ့ ဒီ လို့ လူမျိုး ပဲလို့ တွေးတယ် ။
"ဟမ်။ မင်းသူတို့ကို ဘယ်တုန်းက စကား ပြော ဖြစ် ကြတာ လဲ။ ဒါဆို ငါက မင်းကိုမကြိုက်ဘူးလို့ ပြောရင် ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ သိလား"
