စွာတေးလေးနှင့် ကျတော် (Hajeongwoo) 🦋🐺(Complete)

5🖤

''ရား.haruto မင်းငါကို အဲ့လိုစကားတွေနဲ့မစစမ်းပါနဲ့ကွာ ရယ်စရာမကောင်းဘူးနော်''

ဂျောင်းဝူ စကားလဲဆုံးရော ဂျောင်းဝူ ထိုင်နေတယ်ဆုံလညထိုင်ခုန်ကို Harutoကသူ့ဘက်ကိုဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး လက်တန်း၂ဖက်ကိုကိုင်ကာခါးလေးကိုကုန်းလိုက်ပြီး မနမ်းမိရုံတမယ်မျက်နှာနားကပ်ပြီး ပြောလိုက်တယ်

''ကိုယ်မင်းကိုစနေတယ်လို့ထင်လို့လား''

ဂျောင်းဝူလေးတယောက်မျက်လုံးလေးကလယ်ကလယ်နဲ့ ကြောင်တောင်တောင် ကြည့်နေတယ်

''ကိုယ်တကယ်ပြောနေတာလေ ကိုယ်မင်းကိုသဘောကျတယ်''

ဂျောင်းဝူ မှာတော့harutoပြောတဲ့အသံကိုမကြားနိုင်ပဲ သူ့မျက်နှာနဲ့မနမ်းမိရုံတမယ်ထိတော့မယ့် harutoရဲ့မျက်နှာကိုကြောင်အမ်းအမ်းနဲ့စိုက်ကြည့်ပြီး ရေဆာသလိုလိုဘာလိုလိုဖြစ်လာပြီး တံတွေးတွေပဲမြိုချနေမိတယ်

''ဂျောင်းဝူ ဂျောင်းဝူ စွာတေးလေးကိုယ်ပြောနေတာကြားလား ဘာတွေစိုက်ကြည့်နေတာလဲ''

''အမ် ဘာမှမဟုပါဘူး ငါသွားတော့မယ်''

''ဘယ်သွားမှာလဲ စာရှင်းပြအုန်းလေ''

''တခြားသူသာရှင်းပြခိုင်းလိုက်တော့ အိမ်ခေါ်လာပြီး ဘာတွေပြောနေမှန်းမသိဘူးတော်ပြီ မရှင်းပြတော့ဘူး သွားပြီ ''

''ဟောဗျာ ပြောချင်တာပြောပြီးထွက်သွားပြန်ပြီ''
ဒါလားရှက်သွားတဲ့ပုံစံက အဟက်ချစ်စရာလေးပဲ

––––––––––––
''ဟဲဟဲ jungkyuလေးစောင့်နေတာကြာသွားပြီလား''

''ကြာပြီပေါ့ဟ ရည်းစားစဖြစ်ထဲကငါပဲစောင့်နေရတာ စိတ်တိုလာပြီ''

''ချစ်လေးရယ် စိတ်မဆိုးနဲ့နော် နောက်တခါအဲ့လိုမဖစ်စေရဘူး''

''ဟင့်..shihoအစုပ်ပလုပ်''

''ကဲပါလာ မုန့်လိုက်ကျွေးမယ်လာ''

''သွားမယ်''

''mashi ငါမင်းကိုမေးရအုန်းမယ်''

''မင်းharutoကဘာလဲကွ''

''ဘယ်ကငါ့harutoလဲဟ ဘာတွေပစ်မှားနေတာလဲ''

''အော် ငတုံးရယ် ငါ့ပြောတာ harutoက ဂျောင်းဝူအပေါ်မရိုးသားဘူးနော်''