စွာတေးလေးနှင့် ကျတော် (Hajeongwoo) 🦋🐺(Complete)

10🖤

''ဟို..မင်းက mashihoလားမသိဘူး''

''ဟုတ်ပါတယ်ဗျ ဘာဖစ်လို့လဲမသိဘူး''

''တို့ကိုလေ harutoဆီဒီစာလေးပေးပေးပါလား rutoသူငယ်ချင်းမလား''

''ဟုတ်ပါတယ် ကျတော်ကharutoသူငယ်ချင်းပါ ဒီစာကိုလဲပေးပေးပါမယ် ဒါပေမယ့်လက်ခံတာမခံတာကတော့ကျတော်နဲ့မဆိုင်ဘူးနော်''

''ပေးသာပေးပေးပါ rutoကတို့ပေးတဲ့စာကိုလက်ခံလောက်ပါတယ်''

ရုပ်ကတော့ဘာမှပြောစရာမရှိပါဘူး မာနကြီးမဲ့ပုံပဲ နေပုံထိုင်ပုံကအချိုးကိုမပြေဘူးမိန်းကလေးဖြစ်ပြီးတော့

''ဒါပဲမလား ဘာပြောစရာကျန်သေးလဲဗျ''

''မရှိတော့ပါဘူး သေချာပေးပေးနော် သွားပြီ''
လက်ပြနှုတ်ဆက်ပြီး ထွက်သွားတဲ့ထိုမိန်းကလေးကိုကြည့်ပြီးmashihoသက်ပြင်းချလိုက်တယ်

သစ်ပင်နောက်မှာတော့ဒေါသပုန်ထပြီး လူသတ်တော့မဲ့အကြည့်တွေနဲ့ကြည့်နေတဲ့ ဂျွန်ဂယူဆိုတဲ့ကောင်လေးကြည့်နေတာကိုတော့ mashihoမသိခဲ့

''အ..အားးနာတယ်ဟ ''

''အော်..နာတက်တယ်ပေါ့ဟုလား''

''ဟမ်...ဂျွန်ဂယူ ဘာလို့နားရွှက်ကိုလိမ်ဆွဲတာလဲ''

''မကျေနပ်လို့ ''

''ဘာမကျေနပ်တာလဲ ကိုယ်ဘာလုပ်ထားလို့လဲ''

''ကိုယ်ဘာလုပ်လဲကိုမသိဘူးလား''

''မသိဘူးလေ ဘာလုပ်ထားလို့လဲ''

''ပြောပြရမှာပေါ့ မသိရင်''

''အင်း.. ပြောပြ''

''ကဲပြော ခုနကမိန်ခလေးကဘယ်သူလဲ လက်ထဲကစာကရောဘာစာလဲ..mashihoမင်းဘာဇယားတွေရှုတ်ထားတာလဲပြော မလိမ်နဲ့နော် ငါသိလို့ကတော့အဲ့မိန်းမရောမင်းရောမလွယ်ဘူးမှတ်''

ဟားဟား .. သူကအဲ့တာကိုအထင်လဲဲပီးဒေါသထွက်နေတာလား
တကယ်ကိုမှချစ်စရာလေး ဒေါသအိုးလေးက

''အော်..အဲ့တာကိုစိတ်ဆိုးနေတာလားကိုယ့်ချစ်လေးက''

''အင်း...ဟုတယ် ဘယ်သူလဲပြော!!''

''အဲ့ကောင်မလေး နာမည်ဘယ်သူလဲတော့ကိုယ်လဲမသိဘူး ဟဲဟဲ''

''မရီနဲ့ အကောင်းပြော''