weird roommate 《Taekook》

20'

🎶Only love can hurt like this

"Senin için ölümü bile göze alırım."

♡

İyi okumalar..♡

JUNGKOOK•°

Elimdeki telefonu koltuğa atıp sıkıntıyla nefes verdim. Şu sapık adam evimin fotoğraflarını atıp atıp duruyordu. Karar vermiştim. Bugün eve gelince taehyung'a söyleyecektim. Çünkü artık gerçekten canımı sıkmaya başlamıştı.

İlk başta önemsememmiştim fakat işin içine fotoğraflar da girince iş çığırından çıkmıştı.

Çalan zil sesi ile duraksadım. Saat daha 10.46'ydı. Taehyung şuan sınavda olmalıydı. Bizimkilerde okuldaydı. Ve ben yine okulu ekmiştim.

Sabah taehyung'a hastayım muamelesi yaparak yırtmıştım bugün okuldan. Annem zaten birdaha eve gelmezdi. Kim geldi diye düşünürken kendimi kapının önünde buluştum.

"Kim o?" Diye seslenirken dışarıdan hiç ses gelmedi. Kapı deliğinden baktığımda ortalıkta kimse görünmüyordu.

Kapıyı yavaşça aralayıp etrafa baktıktan sonra kimse olmadığını anlayıp kapıyı kapatacağım sırada  büyük bir el kapıyı tutup bunu engellemişti. Orta yaşlı bir adam görüş alanıma girerken titredim. İçeri girmeye çalışırken kapıyı kapatmaya çalışıyordum.

Benden kat kat güçlü olduğu için kapıyı açamayı başarmıştı. İçeri girdikten sonra arkama bakmayıp topuklarım götüme vura vura yukarı odama çıkmıştım.

Siktir... benim odamın anahtarı yok.. adam bir ihtimal eve girmiş olmasaydı Taehyung'un odasına girip yardım isteyebilirdim.

Kendime sağlam küfürler savururken adamın ayak sesleri yaklaşmaya başlamıştı. Soğuk soğuk terlerken elimi alnıma götürüp diğer elimi de belimde tutum. Ne yapabilirim diye düşünürken kapının tokmaklı olması ilk defa işime yarıyordu. Odanın içindeki beyaz sandalyeyi kapının arkasına koyup tokmağın altına sıkıştırdım.

Adımlarım hızla yatağın üzerindeki telefonuma yönelirken adamın çoktan kapı kolunu zorladığını durunca sertçe yutkundum. Bu o adam olmalıydı. Yoksa kim sabah sabah evime zorla girip bunları yapardı ki. Tir tir titrerken elimle tanıdık numarayı tuşladım.

"A-alo!" Demiştim titrek sesimle.

"Jungkook? Bir sorun mu va-.." sesini hızla böldüm.

"Ta-taehyung-..." sözlümü tamamlayamadan kapı gürültüyle açıldığında sandalye odanın ortasına doğru savruldu. Adam üzerime doğru sırıtarak gelirken titredim.

" alo Jungkook!..Jungkook orda mısın cevap ver!"

Telefon elimden düşerken taehyung'un sesi çıkıyordu sadece odada. "Siktir.." telefonu kapattığında buraya geldiğini anlamıştım.

"Uzak dur!" Titreyen sesimle güç bela bağırdığımda adam beni dinlemeden üzerime doğru gelmeye devam etmişti.

"Sonunda yanlız kalabildik." Dediğinde şüphelerim doğru çıkmıştı. Bu oydu.

Elini belime uzatıp beni kendine çektiğinde direkt olarak dudaklarımı öpmeye başlamıştı.

Midemin bulandığını hissederken yüzümü buruşturdum. İğrenç bir andı. Onu omuzlarından tutup kendimden çekmeye çalıştım. Fakat sadece çalıştım. Benim bedenime göre fazlasıyla güçlüydü. Aptal kaslarım neden çalışmıyordu en ihtiyacım olduğu anda?!