okuldaki katil

Ayhan

Merhaba ben Ayhan. Durumumuz pek iyi değil.
Çünkü babam çalışmak yerine her gün eve içerek geliyor. Küçük bir kız kardeşim var. 5 yaşında.
Çok iyi anlaşırız ve birbirimizi çok severiz.
Şimdi diyeceksiniz ki baban çalışmıyorsa
nasıl geçiniyorsunuz. Basit. Ben çalışıyorum.
İşim sabit değil. Ne iş olsa yapıyorum.
Sonra babam paranın birçoğunu alıyor.Tabi bende birazını saklıyorum. Üniversiteye gidebilmek için.
Ama ondan nefret etmiyorum.
O bizi seviyor. Yani öyle olmalı. Bizi sevmeli
bizim onu sevdiğimiz gibi. Her şeye rağmen sevmeli.

Ki bence seviyor. Yana ben kendimi kandırıyorum.

Benim tek bir şeye ihtiyacım var. Sevgi.
Karşılıksız sevgi.

Babam beni karşılıksız sevmiyor ama olsun.
Ben onu seviyorum. Ne olursa olsun babam o benim.

Ben 7 yaşındayken gayet normal ve güzel bir aileydik.

Nazımı çeken bir annem,beni destekleyen bir babam vardı.
Ama artık yok...
Bir daha olacağını da sanmıyorum.

ON SENE ÖNCE

"Baba!!" Diyip babamın kucağına atlamıştım.

"Hoppa tosunum benim. Ne kadar büyümüşsün"

"Hı hı. Bak baba annem bana araba aldı"

"Ne güzel. Sevdin mi?"

"Evet baba bak. Böyle yapınca kendi gidiyor."

"Oğlum!"

"Dede!"

"Dedeyi görünce bizi de sattın hemen."
Dedi babam. Tabi her şey mahvolmasa olmaz.
Kapı çaldı. Tekrar çaldı. Tekrar çaldı.

O gün bizim cehennemimizin başlangıcıydı.
Hayatımızın bitişinin başlangıcıydı.

"Baba kim geldi?"

"Bilmiyorum oğlum." Dedi babam tedirgince.
Kapıyı açtığımızda birkaç tane adam vardı. Adamlardan biri lafa atlayıp. "Ben haciz memuruyum. Borcunuzdan dolayı evi ve evdeki tüm eşyaları alıcaz" dedi.

Tabi ben o zaman çok küçüğüm. Anlamadım hiç bir şey.
Dedem dönüp kaldı. Annem ağladı. Babam yalvardı. Ben... ben bir şey yapamadım. Anneme
"anne amcalar neden eşyaları alıyorlar? Taşınıyor muyuz?" Demiştim.

Annem ise beni kırmamak için "evet birtanem taşınıyoruz." Demişti.

Her şey böyle başladı. Ondan sonraki geceler babam hep içerek gelmişti. Annem babamın onu aldattığını öğrenmişti.
Ondan bir çocuğu daha vardı.
Annem öyle söylüyordu.
Babam ve annem hep bu konu hakkında
tartışmaya başlamışlardı.
Tabi babam anneme bu konuyu kapatmasını söyledi ve tehditler savurunca konu kapandı.

ŞİMDİKİ ZAMAN

Ne ? Bekle! Benim kardeşim var! Bunu nasıl unuturum ? Ama o şimdi nerde? Onu nasıl bulucam?
Bunları düşünürken telefonun çalışını başta duymamıştım. Ardından telefona baktım. Bilinmeyen numara arıyordu.

Telefonu açtım. Ağladığımı anlamasın diye uykulu bir şekilde konuştum. Yalanda sayılmazdı. Uykuluydum zaten.

Sedef okuldaki olaydan dolayı birinin evinde toplanacağımızı söyledi. Tamam diyerek kapattım. Hemen ardından tekrardan babamın bağıran sesini duydum ama bu sefer benim adımı söylüyordu.

"Ayhan. Ver lan paraları."

"Baba ne parası?"

"Ne parası ha? Benden sakladığın para."

"B-baba ne saçmalıyorsun?"

"Ne saçmalıyorsun ha? Bakalım nereye sakladın paraları?"
Diyip etrafı dağıta dağıta paraları aramaya başladı. Tabiki paraları burada saklamadım.
Ama aklımda bir soru var
Babam bunu nerden öğrendi?

"Babam tamam dur. Bak para falan yok hepsini sana veriyorum."
Dediğimde yanağımdaki sıcaklık hissiyle başım yana çevrildi ve ağzıma kan tadı geldi.
Babam bana vurmuştu.

)Sizce katil kim olabilir diye sorardım ama daha bende karar vermedim. Sşshavsıalagscbgcn.)

Kitap nasıl gidiyor? Sevdiniz mi?

Sizce Ayhan'ın babası bunu nasıl öğrendi?

Ayhan'ın kardeşi kim?

Beşli arasında (Sedef, Ayhan, Berfin, Selin, Ilgaz) en çok hangisini sevdiniz? Ve kim olmak isterdiniz ?

❤️❤️❤️❤️❤️