" කව්ද ඔය කියනවා..."
මම ටිකක් සද්දෙට කෑ ගැහුවම අඩි සද්දෙ නැවතුණා. මම භූතයො, හොල්මන්, මිත්‍යා විශ්වාස කොහොමත් පිලිගන්න කෙනෙක් නෙවේ. ඒත් මේ ටිකේම වෙච්ච සිදුවීම් මගේ හිත කලඹනවා. මම බුදු දහම තදින් විශ්වාස කරනවා. බුදුන් වහන්සේ දේශනා කරල තියෙන්නෙ කෙනෙක් ගෙ චුති සිත අනුව ඒ කෙනා කර්මානුරූපව ඊලග භවයේ උප්පත්තිය ලබනව කියල... ඒ පුද්ගලයා මනුස්සයෙක් වෙනවද, දෙවි කෙනෙක් වෙනවද, තිරිසනෙක් වෙනවද එහෙමත් නැත්තන් ප්‍රේත ආත්මයක උප්පත්තිය ලබනව ද කියල තීරණය වෙන්නෙ ඒ මනුස්සය ගෙ කර්මය අනුව.
ප්‍රේතයො කියන නොපෙනෙන බලවේග මේ මොහොතෙ උනත් අපි අවට ඉන්න පුලුවන්... නැත්තනම් පලිගැනීම හරි
යමකට තදින් ආස වෙලා හරි ඒවට අරක්ගත්ත ආත්ම වෙලා උප්පත්තිය ලබන්නට පුලුවන්. ඒ ඩිංගට මට දාහක් ජාති හිතුන.
" කෝකටත් පිරිත් ටිකක් දාල නිදාගන්න ඕන "
මම එහෙම හිතල පිරිත් වගයක් නෙට් එකෙන් download කරල පෙන් එකට සේව් කරගත්තා.ටිකකින් ලැප් එකට ගහල මම සද්දෙට පිරිත් දැම්ම. හිතට දැනෙන සැහැල්ලුව මට වචනෙන් විස්තර කරන්න බෑ. මම ටික වෙලාවක් එතන ඉදල , සද්දෙත් වැඩි කරල කිටීව අරගෙන room එකට ආව.
මට මතක් උනා ටේ ව. එයා අන්තිමට කිව්වෙ පලිගන්නව කියල. ඒත් එහෙම පුලුවන්ද? එයා මට ආදරේ කලා නේ. මම එහෙම හිතල ෆෑන් එකත් ඕන් කරල කිටීවත් තුරුල් කරගෙන බෙඩ් ශීට් එක ඔලුවෙ ඉදන් පොරවගත්ත.
ඒ මදිවට හෙට අනිද්දට සිද්ද වෙන්න යන දේපල කොල්ලකෑම. අපේ ඩැඩායි ජිනුයි ගානට මේ වැඩේ කරාවි. මට බලන් ඉන්න බෑ. මම මෝකක්ම හරි කරන්න ඕන. මම එහෙම හිතල ඇස් දෙක පියා ගත්ත.
නිවස මායිමේ සිටි යම් කෙනෙකුගේ කෝපාන්විත දෑස් තමා වෙත මේ අවස්ථාවෙ යොමු වෙලා තියෙනව කියල සදලිට නොහිතෙන්න ඇති.
" පලිගන්නවා... පලිගන්නවා..."
ඔහු මිමිනුවේ වේදනාවෙන්. නිවස තුලින් ඇහෙන පිරිත් දේශනාව ඔහුගේ ගත දවා අලුකරන බව ඔහුට දැනුනා.
_______________________________________
උදේ හයට විතර කවුදෝ ගෙදර බෙල් එක ගහනකොටයි මං ගැස්සිලා ඇහැරුණේ. මම ටක්ගාල උඩට ස්වේටර් එකක් දාගෙන නිදිමරගාතෙම ගිහිල්ල ගේට්ටුව ඇරියා.
