Öğretmenim, Serseri Ablamın Peşinde!

8. Bölüm

- Senin sokağın mı? 

Kyu gülmeye başlamıştı. Geun ise şaşkınlık ile ona bağırmıştı.

- Neden gülüyorsun sen?

- Burası sadece senin değil benim de sokağım. 

- Ne... 

- Duydun bende bu sokakta oturuyorum. Ne tesadüf değil mi?

Kyu yüzünde bir sırıtma ile Geun a bakıyordu. Geun ise şaşkınlık ile duyduklarını algılamaya çalışıyordu.

- Benim sokağımda ev tuttuğunu söyleme sakın?

- Bunu sana borçluyum...

- Ne... 

- Bu ani tepkilerin çok sevimli olduğunu söyleyen oldu mu daha önce... 

"Yeter kes zırvalamayı. Sence de bu iş fazla uzamadı mı?" Kyu, Geun un sürekli aynı şeyleri tekrarlamasından sıkılmış bir şekilde konuşmuştu."

- Neden sürekli bunu söylüyorsun? Neden kendini bu kadar kısıtlıyorsun. Sana daha önceden söylediklerimi hatırlıyor musun? 

- Hayır hatırlamıyorum...

- Öyle mi? Yakında bunu sana yeniden hatırlatacağım. Ama şimdi şu kelepçeden kurtulalım.

- Nasıl açmayı düşünüyorsun? Songenanın evde olduğunu düşünmüyorum. Eğer kardeşimi biraz tanıyorsam şu anda bizi bir köşeden izliyordur.

- Ne... 

- Eve gitmek boşuna başka bir yol bulmalıyız.

- Tamam, hadi gidiyoruz o zaman. 

Kyu, Geun u çekiştirmeye devam ediyordu. Evin önüne geldiklerinde Kyu diğer tarafa yönelince genç kız ona bakmaya başlamıştı.

- Nereye gidiyorsun? Benim ev bu tarafta...

- Senin evine gittiğimizi söylemedim ki...

- Nereye gidiyoruz? 

Kyu kafasını kaldırarak karşı binanın üçüncü katını göstermişti.

- Oraya, benim evime gidiyoruz. Evde bu kilidi açacak bir şeyler vardır...

- Olmaz bize gidelim..

- Benden korktuğunu söyleme sakın...

- Yoo, senden neden korkayım ki? Bence sen korkmalısın...