Öğretmenim, Serseri Ablamın Peşinde!

10. Bölüm

"Doğum Günün Kutlu olsun Seung" diye bağırarak ona hediyesini verdiğinde Seungun gözleri şaşkınlıktan açılmıştı... Songena gözlerini kapatarak Seung un dudağına küçük bir öpücük bırakmıştı. Onun bu hareketine Seungun aklı karışmıştı. 

Kolları arasında olan Songenanın gözlerinin kapalı oluşunu gören Seung gözlerini kapatarak yere düşmeyi bekler gibi Songenayı bağrına basmıştı. Baş aşağı olan ikili bir anda ipin gerilmesi ile aşağı yukarı sallanırken Seung ayağında ki ipi fark ederek yüksek sesle gülmeye başlamıştı. Ölmeyi beklerken kendini Seul ün ışıkları üzerinde baş aşağı sallanırken bulmuştu. Songenaya...

-Gözlerini açta dünyayı tersten gör küçük hanım...

-Ne...

-Şu manzarayı bir daha göremezsin... "Songena gözlerini açtığında baş aşağı olduğu gökdelenin yüksekliğine sonrada başını aşağıya doğru uzatarak üzerinde bulunduğu muhteşem ışığa kaptırmıştı."

-Bu harika... Teşekkürler ablaaa... "Songena bağırmaya başlamıştı. Birkaç dakika o şekilde sallandıktan sonra görevliler tarafından çekilmeye başlamışlardı. Sarsıntının etkisi ile Songena Seung a daha sıkı sarılıyordu. Seung ise korktuğunu düşünerek gülmeye başlamıştı. 

-Hala korkuyor musun?

-Hayır tabiî ki de...

-Atlarken ipleri biliyordun değil mi?

-Evet biliyordum tabi.

-Beni gerçekten korkuttun bunun hesabını soracağımı biliyorsun değil mi?

-Evet biliyorum ama umurumda değil. Çok korkmuş olsam da muhteşem bir geceydi.

Seung gülmeye başlamıştı ama bir taraftan da kolları arasında sardığı Songenaya ne yapabileceğini düşünüyordu. Tepetakla olan ikiliyi kenara çektiklerinde Songenanın başı dönmeye başlamıştı. Seung a tutunarak bir yere oturduğunda aklına birden aşağıda Seung u öpmesi gelmişti. Birden kızardığını hisseden Songena hızla yerinden kalkarak Seung un yüzüne bakmadan... 

-Ben gidiyorum, artık gidelim geç oldu dedi.

-Tamam gidelim zaten gece yarısını geçti. Hayret !

-Neye hayret ediyorsun?

-Ablan aramadı ona...

-Sahi ablam neden aramadı. 

-Belki de benimle olduğun içindir ne dersin?

Songena son sözler ile arkasını dönmüş yürümeye başlamıştı. Seung ise onu takip ediyordu. Asansöre bindiklerinde kalabalık yüzünde köşeye kadar sıkışmış bir şekilde duruyorlardı. Songena kendini ne kadar rahat hissetmiyor olsa da Seung bir o kadar rahattı. Otelden çıktıktan sonra başını kaldırarak yukarıya bakan Songena üst katı göremeyecek kadar yukarıda olduğunu fark etmişti.