"သမီး အျပင္မွာေအးေနတာကိုအိမ္ထဲဝင္ေစာင့္ေရာေပါ့ ဒါနဲ႕ သားႀကီးကလည္းဘယ္လိုျဖစ္လို႔ေနာက္က်ေနရတာလဲ"
"မသိဘူးေမေမ စံေလးအတြက္မုန့္ဝယ္မယ္ဆိုၿပီးထြက္သြားတာ.စိတ္ပူလိုက္တာ"
"ဟင္းးးဒီကေလးဘယ္ေတြေျခရွည္ေနပါလိမ့္"
"ေဟာ ဟိုမွာျပန္လာၿပီ"
"ဟဲ့ သမီး ျဖည္းျဖည္းသြားပါကြယ္ ေခ်ာ္လဲကုန္မွျဖင့္"
"ဟီးးးစိတ္ေလာသြားလို႔ေမေမ"
"အရင္လို႔ေျပးလို႔လႊားလို႔မေကာင္းေတာ့ဘူး အခုသမီးမွာသားႀကီးရဲ႕ရင္ေသြးေလးလြယ္ထားရတာေလ"
"ဟုတ္ ေနာက္တစ္ခါဆင္ျခင္ပါ့မယ္ "
"မ အျပင္မွာေအးေနတာကို အထဲဝင္ေနေရာေပါ့ အခ်ိန္တန္ျပန္လာမွာပဲဟာ"
"ေအာ္ ေမာင္ကထြက္သြားတာၾကာလွၿပီေလ ညဥ့္ကလည္းနက္ေနၿပီ ဒီေတာ့စိတ္ပူရတာေပါ့ "
"ဟီး အြန္းပါ အဲ့ဒါေတြေၾကာင့္ခ်စ္ေနရတာ"
ခ်စ္ဇနီးေလးရဲ႕ႏွာဖူးကိုသူဖြဖြေလးနမ္းလိုက္ေတာ့ေဒၚသက္လ်ာတို႔တင္းၿပီေလ..
"အဟမ္း ဒီကေလးေတြလူႀကီးေရွ႕မွာ"
"ေမေမကလည္းသားတို႔ကမဖြယ္မရာလုပ္ေနတာမွမဟုတ္တာ ေနာ္မ"
"အင္း ဟုတ္တယ္"
"မေျပာခ်င္ဘူးေနာ္မင္းျငႇိုးမာန္ ဟြန္း အငယ္ေကာင္ေလးကမွညတိုင္းဖုန္းဆက္ၿပီးဖုန္းထဲကေနကန္ေတာ့ေသးတယ္ မင္းေတာ့မိန္းမရၿပီးကတည္းကဘုရားေရာ တရားေရာမိဘေရာ အကုန္ေမ့"
"ေအာ္ အေရးထဲမွညီ့ကိုအမႊန္းတင္ေနျပန္ၿပီ"
"အမွန္ေတြေျပာေနတာပဲေလ..တစ္ခါတည္းမွာထားမယ္ေနာ္ အျပင္မွာမုန့္ေတြဘာေတြထြက္ဝယ္ရင္လည္းမင္းမိန္းမကိုေသေသခ်ာခ်ာေလးေစာင့္ေနဖို႔မွာခဲ့ ခုနကမ်ားေျပးဆင္းသြားလိုက္တာ ေမေမျဖင့္ရင္ေတြဖုတ္လိုက္ဖုတ္လိုက္နဲ႕ ကိုယ္ဝန္အရင့္အမာႀကီးနဲ႕ကိုညဘက္ေခ်ာ္လဲရင္မေကာင္းဘူး"
"ဟုတ္လားမ "
"အြန္း ေမာင့္ကိုေတြ႕လိုက္ေတာ့စိတ္ေလာၿပီးေျပးဆင္းလာလိုက္တာ "
YOU ARE READING
{မောင့်အရိုင်းပင်}[Completed]
Romance"မင်းနာမည်က" "အရိုင်းပင် ....ငါ့နာမည်ကအရိုင်းပင်"