Yan Komşum/////JAYWON

17.09.2019

Sunghoon ve Beomgyu kafayı yemek üzereydi. 1 haftadır Heeseung ve Taehyun'dan haber yoktu, hiçbir iz bulamamışlardı. Stray Kids bir haftadır okula da gelmiyordu. Jungwon müdürle konuştuğunda Stray Kids'in bir süreliğine yurt dışına çıkmak için izin aldıklarını öğrenmişti ve bu Sunghoon ve Beomgyu'yu iyice deliye çevirmişti. Jay çok çaresiz kalmıştı, ne yapacağını bilmiyordu. Elinden sadece Soobin ve Yeonjun'la beraber diğerlerini ayakta tutmak geliyordu. Taehyun ve Heeseung'un telefonlarını çoktan hacklemiştiler ve bu Sunghoon'un onların konumunu bulmasını engelliyordu. Hackerlarının kim olduklarını da bilmiyordular. Herkes sadece oturup, beklemekten başka bir şey yapamıyordu. 

"Jay ben dayanamıyorum artık" Sunghoon git gide kötüleşiyordu. Beomgyu'nun da ondan farkı yoktu. Konuşmakta zorlanıyorlar ve konuştuklarında sesleri titriyordu. İkisi de 1 hafta da hayatlarının en zor günlerinden geçmiş ve artık dayanamayacak hale gelmiştiler. İkisi de çok az yiyor, çok az içiyor ve çok az uyuyordu hatta uyumuyor, bayılıyordular. 

"Ne zaman bulucaz onları?" Beomgyu'nun ortaya attığı soruyla herkes gerildi. Kimse cevabını bilmiyordu, cevabını bulabileceklerinden bile şüphelilerdi artık. Hiç kimse cevap veremeyince, Beomgyu daha da kötüleşti. O an kapının çalmasıyla Jay hemen kapıya koştu. Gelen Taehyun'du. 

"Taehyun" Taehyun kafasını kaldırıp, Jay'e baktı. Sonra birden Jay'in üstüne bayıldı. Taehyun'un yüzü gözü dağılmıştı, her yerinden kan geliyordu, üstündeki beyaz gömleğin yarısından fazlası kırmızıydı. Jay Taehyun'u tutup, daha fazla zarar gelmesini engelledi.

"Olum noluyor lan! Seni nasıl içeri götürücem şimdi? Beomgyu daha da kötüleşir" Jay bir süre düşündü. En sonunda Taehyun bu haldeyken daha fazla zaman kaybetmemesi gerektiğini düşünerek, kucağına alıp salona geçti. 

"Hey! Çabuk bana ilk yardım çantasını getirin!! Çabuk!!" Jay Taehyun'u aceleyle salona sokup, koltuktaki herkesi kaldırarak oraya yatırdı. Herkes şok olmuştu. Beomgyu'ysa Taehyun'u görmesiyle ağlamaya başladı.

"TAEHYUN!!" Beomgyu Taehyun'un elini tutup, iyice ağlamaya başladı. 

"YARDIM ÇANTASI!!!" Jay en sert sesiyle bağırdıktan sonra Jake elinde yardım çantasıyla salona girdi. 

"Al" Jake hemen çantayı Jay'e verip, izlemeye başladı. Jay çantanın içinden bez çıkarıp, Taehyun'un yaralarını temizledi. Taehyun gözlerini hafif aralayarak acı içinde mırıldandı.

"Aşkım" Beomgyu Taehyun'un elini okşamaya başladı, yanında olduğunu hissettirmeye çalışıyordu.

"Beomgyu?" Taehyun Beomgyu'ya bakıp, gülümsedi. Jay Taehyun'un kolundaki yaraları temizledikten sonra yüzüne geçti. 

"Taehyun burada daha fazla acı çekebilirsin" Taehyun şuan kimseyi duymuyordu. Sadece 1 haftadır özlem duyduğu Beomgyu'ya bakıyordu.

"Aşkım ben çok özür dilerim. O gün seni tek göndermemeliydim, peşinden gelmeliydim. Gerçekten çok üzgünüm" Jay Taehyun'un yüzünü temizlemeye başladığında, Taehyun acı içinde kıvranıp, Beomgyu'nun elini sıktı. Jay hızlıca işini bitirdikten sonra yaraların derinliklerine baktı. 

"Şanslısın yaralar derin değil ve hastane gerektirmiyor. Dinlenirsen ve krem sürersen geçerler bir kaç güne" Beomgyu gözyaşlarını silip, gülümsedi. Peki ya Heeseung? Neden kimse onu sormuyordu? Sunghoon ayağa kalkıp, Taehyun'a yaklaştı.

"Heeseung?" Sesi çok fena titriyordu. Taehyun Sunghoon'a döndü.

"Heeseung nerede Taehyun? Neden onunla gelmedin?!" Taehyun yüzünü düşürdü.

"Heeseung'u bırakmadılar. Onu başka odada tutuyorlardı" Sunghoon dizlerinin üzerine çöküp, 5 dakika önce duran ağlamasına devam etti.

"Nolur kurtaralım onu Taehyun? Nolur nerede olduklarını söyle. Heeseung çok korkar oradan, onlardan" Taehyun Beomgyu'nun yardımıyla doğrulup koltukta oturur pozisyona geldi.