KAOS 🍷

BÖLÜM•5

5. Bölüm
"Korku"

(Dört Saat Önce)
(Yazar'ın Anlatımıyla)

"Anne, baba." Serenay anne ve babasına seslendiğinde içeriden ses gelmedi.

Telefonundan annesini aradı.

"Alo kızım."

"Anne neredesiniz?"

"Amcan kaza geçirmiş, onun yanındayız. Kapıyı iyice kilitle ve mümkünse bugün evden dışarı çıkma kuzum. Arkadaşların sana gelebilir ama sen çıkma şimdi başına bir şey falan gelir Allah korusun."

"Siz şimdi merkezde misiniz yani?"

"Evet annecim."

"Tamam anne siz dikkat edin ben iyiyim zaten."

"Tamam birtanem dolapta yaprak sarma var yersin."

"Tamam annem, görüşürüz."

"Görüşürüz."

🍷

(Şimdi)
(Serenay'ın Anlatımıyla)

Yatakta oturan kişi kafasını çevirip bana gülümseyerek baktı. Bu o adamdı. Cinayetine tanıklık ettiğimiz adam.

"Merhaba Serenay."

"Sen..." diye mırıldandım.

"Evet ben?"

Adam ayağa kalkıp bir adım attığında elimde olsa on adım geri atacaktım ama arkadaki giysi dolabı sağolsun iki adım attığımda bana devam etmemem için engel oldu.

"Korkma ben sana zarar vermem, ama patronun da vermeyeceğine dair söz veremem güzellik." Adamın yüzünde pis bir sırıtış belirdi.

"Uzak dur."

"Uzak mı durayım?"

Adam gittikçe yaklaşırken odadan koşarak çıkıp banyoya girdim ve kapıyı kilitledim. Adam arkamdan koşup kapıyı kırmaya çalışırken ben banyo yaptığımda banyoda unuttuğum telefonu elime alarak "ÇETE♾" grubunu sesli aradım.

Ufuk aramaya derhal katılırken adam kapıyı kırıp içeri girmişti.

"Alo?"

"Ufuk o adam burad-"

Adam telefonu elimden alarak yere attı. Parçalanan telefon sesi Ufuk'un sesi ile karıştı.

"Seren-" Telefon parçalanarak bozulduğu için devamını duyamadım ama emindimki Ufuk bir şeyler yapardı. Yani öyle umuyordum.

Son dakikada ailemi bile aramadan onu aramıştım, ona güvenip ona sığınmıştım. Yanlış bir seçim yapmadığımı düşünüyor öyle umuyordum, eğer öyle olmasaydı her şeyin bitişini imzalamış olacaktım. Ufuk'a güvenmekten başka çarem yoktu, umarım güvenimi boşa çıkarmazdı...