Moon Star: The Lucky Stipper (Published under Immac PPH)

Chapter Eight 🔞

Angelina POV

Back to Reality (stripper duty)

Sumapit ang alas singko ng hapon nagsimula na kami magligpit ng aming ginamit sa resto dahil pagtuntong ng alas sais ay ang oras para sa mga gustong uminom at makapag table ng ibat-ibang babae, ito din yung oras para sa mga magpeperform kagaya ko.

Sandali lang ang tinagal ng pag liligpit namin dahil hindi naman lahat ay aalisin yun lang mga hindi na magagamit kagaya ng mga pangkaraniwan na makikita sa mga restaurant.

Mahigit also singko na ng hapon ng makakain kami ng tanghalian, hindi naman araw-araw hapon na kami nakakakain kadalasan tuwing lunes dahil kagaya ng sinabi ko kanina tuwing lunes ay dagsa ang tao dito sa resto.

Magkasabay kami ni Amara na kumakain sa locker room, habang masayang nagkukwentuhan, "Sooo.... kumusta naman yung ANUHAN niyo nung mga manliligaw mo...? tanong ni amara sa nang-aasar na tinig she even emphasized every word especially the "anuhan."

"W-what a-anuhan? And hindi naman sila nangliligaw 'i am nervous, really nervous', and I feel my blood rushing to my face, it's not like this locker is soundproof clearly they heard us especially me moaning so loud.

"Angelina para kang chicharon, maingay habang kinakain, HAHAHA" pati kabilang bahagi ng isip ko pinagtatawanan ako.

Habang inaalala ko kung gaano ako kaingay kanina habang ginagalaw nung magkapatid ay hindi ko maiwasan na pamulahan ng mukha na naging sanhi ng mas malakas na pagtawa ni Amara.

"HAHAHA! You should have seen your face parang kamatis sa sobrang pula hahaha" Hindi matigil si Amara sa kakatawa to the point na naluluha na siya, napapailing nalang ako ng ulo sa pang-aasar niya.

Nahinto lang kame sa pag uusap ng bumukas ang pinto ng locker room at pumasok si Mama Mosang.

"Amara, Moon Star magkasabay kayo magpe-perform mamaya" yun lang ang sinabi ni mama mosang, papatalikod na siya sa amin ng alukin ko siyang kumain.

"Mama mosang kain tayo." Alok ko sa kanya na sinagot lang niya ng tipid na ngiti at pag-iling.

Hindi ko alam kung anong nangyari pero biglang napunta sa nakaraan namin ang usapan. And to tell you the truth it's uncomfortable pero minsan yung mga bagay na hindi tayo komportable yun pa yung mga bagay na makakapagbigay linaw sa atin at yung mga bagay na pilit nating binabaon sa nakaraan ang nagiging dahilan para tayo ay lumaban at magpakatatag.

"Angelina ilang taon ka nung napunta ka dito?" Mahina ang boses na tanong ni Amara, nakayuko lang siya sa kinakain niya, ako naman ay napatingin sa kanya.

Hindi siya makatingin sa akin ng diretso siguro ay nahihiya siya at baka naiisip niya na magagalit ako dahil doon, nakaraan na iyon dapat ng kalimutan. "sinong niloko mo angelina kahit ikaw hindi ka makalimot nagtatapang-tapangan ka lang!" my subconscious mind snarled at me.

"Hmm I was 15 back then when I was forced to work here" simpleng sambit ko habang nakatingin sa kawalan.

"Parehas pala tayo 15 din ako nung napasok ako dito" tugon ni Amara na sa wakas ay tumingin na din sakin "siguro na ngawit na hahaha ikaw ba naman nakayuko ng ganoon katagal hindi ka mangawit..." I really want to whack my subconscious mind's head masyadong madaldal eh.

"Amara nasaan ang parents mo? tanong ko sa kanya

"Patay na yung mga magulang ko ate lumaki ako sa kalye kasama nung ibang mga bata." may halong lungkot ang kanyang tinig

"Sorry hindi ko na dapat tinanong pa" yun lang ang nasambit ko, medyo nahihiya ako, kase hindi ko manlang naisip na baka hindi magandang topic yung tinanong ko, "how insensitive can you get, Angelina!" I scolded myself.