ေဆာင္းဟြန္းညဂ်ူတီၿပီးလို႔အိမ္ျပန္လာေတာ့မနက္၂နာရီေက်ာ္ေနၿပီျဖစ္သည္။
ကင္မ္ေဆာႏူကေတာ့ထံုးစံမပ်က္Tvႀကီးဖြင့္ကာဆိုဖာေပၚအိပ္ေပ်ာ္ေနျပန္ၿပီမို႔ေခါင္းခါလ်က္သာေရခ်ိဳးဖို႔အခန္းတြင္း၀င္လာခဲ့သည္။
" ျပန္ေရာက္ေနတာၾကာၿပီလား "
ေရခ်ိဳးခန္းထဲထြက္ထြက္ခ်င္းေဆာႏူကအိပ္မႈန္စံုဖြားဟန္နဲ႔ေမးလာေတာ့ေဆာင္းဟြန္းေခါင္းခါျပရင္း
" သိပ္မၾကာေသးဘူး ေရာက္ေရာက္ခ်င္းေရခ်ိဳးလိုက္တာ ပင္ပန္းလို႔ "
" အင္းးးးး ကြၽန္ေတာ္အိပ္ေတာ့မယ္ ဂြတ္ဒ္ႏိုက္ "
ဒယိမ္းဒယိုင္ႏွင့္သူ႔အိပ္ခန္းရိွရာျပန္ေလ်ွာက္သြားတဲ့ေဆာႏူကိုၾကည့္ရင္းလဲက်ေတာ့မလိုခံစားေနရတာေၾကာင့္ေဆာင္းဟြန္းအေျပးသြားကာဆြဲကိုင္ဖမ္းလိုက္ၿပီး
" ကြၽန္ေတာ္လမ္းေလ်ွာက္ႏိုင္ပါေသးတယ္ "
" ေလ်ွာက္ႏိုင္လို႔သာပဲ မင္းပံုစံကယိုင္တိယိုင္တိုင္နဲ႔ ေသာက္ထားေသးတာလား။ "
ခ်က္ခ်င္းျပန္မေျဖဘဲႏွာေခါင္းထိပ္ကိုနီရဲေနေအာင္ပြတ္ၿပီးကာမွ
" ကြၽန္ေတာ္မေသာက္တတ္တာသိသားနဲ႔။ဖယ္စမ္းပါဗ်ာ ပူရတဲ့ထဲခင္ဗ်ားကတစ္မ်ိဳး သြားအိပ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္းအိပ္ေတာ့မွာ "
" ၿငိမ္ၿငိမ္ေန အခန္းထဲလိုက္ပို႔ေပးမယ္ "
ေျပာရင္းေဆာင္းဟြန္းခပ္ဖြဖြကိုင္ဖမ္းထားရာကေနဖမ္းခ်ဳပ္ကာအခန္းထဲခ်ီမမတက္ပို႔ေတာ့လိုမရတဲ့ကေလးလိုဂ်စ္တိုက္ကာေကာ့ကန္လန္ေနသည္။
" ေနလာတာျဖင့္ၾကာေနၿပီ မ်က္စိမိွတ္ရင္ေတာင္ဘယ္နားရိွလဲသိေနတာကိုအိပ္မႈန္စံုဖြားေနတာနဲ႔ပဲကြၽန္ေတာ္ကမွားစရာလား ပတ္ခ္ေဆာင္းဟြန္းလႊတ္လို႔ !!!!!! "
" တိတ္တိတ္ေနကြာ ေဆာႏူ အိပ္ေတာ့ ေစာင္ေသခ်ာၿခံဳ "
ကုတင္ေပၚလွဲခ်သိပ္လို႔ေစာင္ၿခံဳေပးေတာ့ပူတယ္ဆိုၿပီးဖယ္ခ်ကာကုတင္ေထာင့္စြန္းကိုလိွမ့္သြားသည္။
" ၾကည့္မေနနဲ႔ ခင္ဗ်ားလုပ္တာနဲ႔ကြၽန္ေတာ္အိပ္ခ်င္စိတ္ေတာင္ေပ်ာက္သြားၿပီ ပတ္ခ္ေဆာင္းဟြန္းကတကယ္ပဲ "
![Adopted brother [ SunSun ]](https://img.wattpad.com/cover/307346121-64-k677849.jpg)