ႏိုးလာေတာ့ပတ္ခ္ေဆာင္းဟြန္းမရိွ။
ထံုးစံတိုင္းSticky noteကပ္ခဲ့ၿပီးအလုပ္သြားၿပီးမွန္းေဆာႏူနားလည္လိုက္တာေၾကာင့္ဘာမွရွည္ရွည္ေဝးေဝးထပ္မေတြးေနေတာ့ေပ။
မေန့ညကသူနဲ႔ေမေမနဲ႔ဖုန္းေျပာေနတာကိုေဆာႏူၾကားသည္မို႔ညကတည္းကစိတ္တထင့္ထင့္ကအခုႏိုးသည္ထိအဆင္ေျပမေနပါေခ်။" ဟူး ~~~ "
ေလပူတစ္ခ်က္မႈတ္ထုတ္လို႔ေရခ်ိဳးအ၀တ္စားလဲကာအလုပ္ကိုထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။
ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္မို႔အေနာက္မွာပါလာမွန္းအစကမရိပ္မိ။ေနာက္မွတျဖည္းျဖည္းေျခသံက်ယ္လာတာေၾကာင့္ေဆာႏူလွည့္ၾကည့္မိေတာ့" ခင္ဗ်ား **!!!! "
ပန္းစည္းႀကီးကိုင္လို႔အရူးလိုကိုယ့္ကိုၿပံဳးၾကည့္ေနတဲ့စိတ္အေနွာင့္ယွက္ျဖစ္စရာထိုလူေၾကာင့္မၾကည္တဲ့စိတ္ေတြပို၍ပင္ေနာက္က်ိသြားရသည္။
" Suprise လုပ္ခ်င္တာ မင္းမိသြားေတာ့ကိုယ္နည္းနည္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားရၿပီ "
ထိုကလူကပင္ဆက္ၿပီးေရ႔ွတိုးလာရင္း
" မင္းအတြက္ လက္ေဆာင္ "
ဟုဆိုကာပန္းစည္ႀကီးကိုေဆာႏူလက္ထဲထည့္ေပးလာသည္။" မင္းလက္ထဲေရာက္သြားၿပီမို႔မင္းအဆင္ေျပသလိုလုပ္လို႔ရတယ္။ေက်းဇူးျပဳျပီးကိုယ့္ေရ႔ွမွာေတာ့လႊင့္ပစ္တာမ်ိဳးမလုပ္ပါနဲ႔။ကိုယ္ကေခါင္းေၾကာမာေပမယ့္ စိတ္ခံစားခ်က္ကတအားႏုတယ္ "
ေဆာႏူထိုလူ႔မ်က္လံုးကိုေသခ်ာစိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီး
" ခင္ဗ်ားဒဏ္ရာအသစ္လိုခ်င္ေနတာလား။ "
" စိတ္ခံစားခ်က္ဒဏ္ရာရတာထက္ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာဒဏ္ရာကပိုအဆင္ေျပပါတယ္။မင္းဆႏၵရိွတယ္ဆိုအခ်ိန္မေရြးပါဘဲ ေဆာႏူ "
စကားလည္းေျပာရင္းေခါင္းတစ္လံုးစာပိုရွည္တဲ့သူ႔အရပ္ကိုႏိွမ့္လို႔မ်က္ႏွာကိုေဆာႏူေရ႔ွထိုးေပးလာသည္။
ဘာမွမတတ္ႏိုင္တဲ့အဆံုးေဆာႏူစိတ္ပ်က္စြာတစ္ခ်က္ၾကည့္ရင္းသိပ္မေဝးေတာ့တဲ့Café ဆိုင္ရိွရာကိုဆက္ေလ်ွာက္လာခဲ့လိုက္သည္။
လက္တစ္ဖက္ကလည္းထိုလူေပးလိုက္သည့္ပန္းစည္းကိုအေၾကာင္းအရင္းမဲ့စြာနဲ႔ကိုင္လာခဲ့သည္။