ကားေမာင္းလာတဲ့တစ္ေလ်ွာက္လံုးေဆာင္းဟြန္းလက္တစ္ဖက္တည္းကိုအားျပဳရင္းက်န္တစ္ဖက္ကျဖင့္ေဆာႏူလက္ကိုေနြးေထြးတင္းၾကပ္ေနေအာင္ဆုပ္ကိုင္ထားသည္။
မ်က္ႏွာထားကေတာ့ဘာကိုမွမေၾကာက္ရြံ႔သည့္ဟန္ေပၚေနေပမယ့္စိုးရိမ္စိတ္ရိွေနတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ေဆာင္းဟြန္းကိုယ္တိုင္သာသိလိမ့္မည္။
ဒီေန့ကဘိုးဘြားကန္ေတာ့ပြဲေန့ !
မနက္အေစာႀကီးကတည္းကေမေမကဖုန္းဆက္ကာေဆာႏူကိုေခၚမလာခဲ့ဖို႔ေျပာၿပီးေခၚလာခဲ့ရင္ေတာ့ဆိုတဲ့ၿခိမ္းေျခာက္စကားေတြေျပာလာသည္။
ေဆာင္းဟြန္း Lover seatမွာထိုင္ေနတဲ့ေဆာႏူကိုၾကည့္ေတာ့ေကာင္ေလးကဘာကိုမွမထိတ္မလန္႔ရိွေနဟန္ပင္။
" ခင္ဗ်ားေၾကာက္ေနတယ္ဆိုရင္ကားကိုဒီေနရာမွာတင္ရပ္ၿပီးကြၽန္ေတာ့္ကိုထားခဲ့လို႔ရတယ္ "
ေဆာင္းဟြန္းဘာမျွပန္မေျဖဘဲကားကိုအရိွန္တင္လ်က္သာဆက္ေမာင္းခဲ့သည္။
ကန္ေတာ့ပြဲျပင္ဆင္လို႔ၿပီးသည္အထိမာမီပတ္ခ္မွာေနမထိထိုင္မသာျဖစ္ေနသည္။
သားျဖစ္သူမလာဘူးဆိုသည့္စိတ္ကေတာ္ေတာ္ေလးႀကီးစိုးၿပီးရိွရင္းစြဲအသက္ထက္ပို၍ပင္အိုစာေနေစသည္။
ရုတ္တရက္ၿခံထဲ၀င္လာတဲ့ေဆာင္းဟြန္းကားကိုျမင္ရလို႔စိတ္ထဲေအးမယ္ႀကံတုန္းတစ္ဖက္ကထြက္လာတဲ့ေဆာႏူကိုျမင္လိုက္ရေတာ့အသားေတြပါတုန္လာရသည္။
" ကြၽန္ေတာ္တို႔ေရာက္ၿပီ "
" ပတ္ခ္ေဆာင္းဟြန္း !!! မင္းဒါေမေမ့ကိုအရြဲ႔တိုက္တာလား။ "
" ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိစၥကိုေနာက္မွေျပာရေအာင္ ေလာေလာဆယ္ကန္ေတာ့ဖို႔အာရံုထားတာပိုေကာင္းမယ္ေမေမ ေဆာႏူလည္းကားအၾကာႀကီးစီးလာရတာ "
ေဒါသေငြ့ေတြနဲ႔လွည့္ထြက္သြားတဲ့ေမေမ့ကိုေဆာႏူေရာေဆာင္းဟြန္းေရာဂရုမထားစြာနဲ႔ပင္ေနာက္ကေနလိုက္၀င္လာသည္။
ေဖေဖကေတာ့အလိုမက်ဟန္ရိွေပမယ့္ဘာမွမေျပာလာ။
မိသားစုကန္ေတာ့ပြဲအခမ္းအနားၿပီးၿပီမို႔အိမ္ရဲ့ဧည့္ခန္းထဲမွာအကုန္စုေနၾကသည္။
![Adopted brother [ SunSun ]](https://img.wattpad.com/cover/307346121-64-k677849.jpg)