ရှုပ်ထွေးစွာ ငြိတွယ်မှု

အခန်း. ၁.

မြန်မာပြည် အင်္ဂလိပ်တို့၏လက်အောက်သို့ကျရောက်နေသေးသောအချိန်ဖြစ်သော ၁၉၂၀ ပြည့်နှစ်ဝန်းကျင်တွင်ဖြစ်၏။ ရန်ကုန်မြို့ရှိ လူကုံထံ အရာရှိအရာခံ ကုန်သည်ပွဲစား များသာနေထိုင်နိုင်ကြသော ဘောင်ဒရီလမ်းထဲတွင်ရှိသော ခေတ်မီလှပစွာ ဆောက်လုပ်ထားသော နှစ်ထပ်မြင့်သော သလင်းနှင်းဆီစံအိမ် မည်ေ​သာအိမ်ကြီး တစ်အိမ်ရှိ၏။ ထိုအိမ်ကြီးရှိသော ခြံထဲတွင် သူနေ့ရာနှင့်သူလှပစွာ စိုက်ပျိုးထားသော အလှစိုက်ပန်းပင်များ ရွက်လှပင်များ ကျောက်ခက်ပင်များနှင့် ရေကူးကန် တင်းနစ်ကွင်း ကပွဲသဘင်ကျင်းပရန်ကွက်လပ်ပြင်ကျယ်ကြီးတို့က ဝံ့ကြွားစွာ တည်ရှိနေပါသေးသည်။ ဤအိမ်ကြီး၏ ပိုင်ရှင်ကား လူကုံထံအသိုင်းအဝိုင်းကြားမှာ လူသိများကျော်ကြားသော ဦးမင်းမောင် ......။
ဦးမင်းမောင်သည်ကား ငယ်စဥ်ကတည်းကချမ်းသာပြည့်စုံကြသော မိဘများမှ ဆင်းသက်လာသူဖြစ်ပြီး အဘိုးအဘွားများအတွက်လည်း တစ်ဦးတည်းသော မြေး ဦးလေးအဒေါ်များအတွက်လည်း တစ်ဦးတည်းသော တူလေးဖြစ်သဖြင့် လက်ညှိုးညွှန်ရာ ရေဆိုရေ ရွှေဆိုရွှေ ဖြစ်အောင် ပြည့်စုံစွာ ဖြည့်ဆည်းပေးပြီး အလိုလိုက်ခံရသော အချစ်ခံကလေးတစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့သည် ။
သူသည်ကား ငယ်စဥ်ကတည်းကထူးချွန်ထက်မြက်သော ကလေးတစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့သည့်အတွက် မိဘဆွေမျိုးများအားလုံး၏မျှော်လင့်ချက်ဖြစ်သလို ဖြစ်ချင်တာကို မဖြစ်ဖြစ်အောင်လုပ်ဆောင်ပေးရန် အဆင်သင့်ရှိနေခဲ့သည့်အတွက် ဦးမင်းမောင်၏ ပညာရေးခရီးလမ်းသည် မြန်မာ့ပညာရေးတွင် ထူးချွန်သကဲ့သို့ အနောက်တိုင်းပညာရေးတွင်လည်း ဘိလပ်မြို့မှ ဘွဲ့တစ်ခုရယူထားနိုင်ခဲ့သူဖြစ်ပေသည်။
အစစအရာရာ ပြည့်စုံအောင် ထောက်ပံ့ပေးနိုင်သော နောက်ခံအင်အားရှိသည့်အပြင် ဦးမင်းမောင်၏ မြန်မာအမျိုးသားများတွင် မြင့်သည့်အရပ်ဟုဆိုနိုင်သော ၅ ပေ ၁၁ လက်မ အရပ်အမောင်းနှင့် မဖြူမညို အသားအရေ၊ ထူထဲသောမျက်ခုံးနှင့် ကြည့်ကောင်းသော ရုပ်ရည် ၊ အချိုးအစားကျနလှသော ခန္ဓာကိုယ်တို့ကြောင့် ကျောင်းတက်စဥ်တစ်လျှောက်လုံး များစွာသော ကာလသားလူကုံထံသားသမီးများတို့၏ အားကျခြင်းခံရသလို ကာလသမီးအပေါင်း အပျိုအရွယ်စုံသာမက တစ်ခုလပ်အမျိုးသမီးများကပါ စိတ်ဝင်စားခြင်းခံရသူဖြစ်သည် ။
သို့သော် မောင်မင်းမောင်လေးသည် မည်သူနှင့်မျှ ချစ်သည် ကြိုက်သည် တွဲသွားတွဲလာပြုသည်ဟူ၍မည်သည့်သတင်းမှမကြားရဘဲ ဘိလပ်မြို့ကပြန်လာပြီး သူ့အသက် ၂၂ တွင် မိဘများပေးစားသော ဧရာဝတီတိုင်း ပုသိမ်မြို့မှဆန်စက်ပိုင် သူဌေးကြီးတစ်ဦး၏ သမီးဖြစ်သူ လှပချောမောသော ခေတ်ပညာတတ်တစ်ဦးဖြစ်သူ
မြန်မာဆန်ပြီး ရိုးအေးလှသော မခင်တင့်ဆိုသူ အမျိုးသမီးနှင့်လက်ထပ်သွားခဲ့လေသည် ။ ဤသတင်းသည် ရန်ကုန်ရှိအသိုင်းအဝိုင်းများထဲတွင် ဟိုးလေးတကျော်ကျော်ဖြစ်ကာ လူပြောများသောသတင်းတစ်ပုဒ်ပင်ဖြစ်ခဲ့သေး၏ ။လူအများမနာလိုအားကျဖြစ်ရလောက်အောင်ပင်လိုက်ဖက်ညီလှသော မင်္ဂလာဆောင်ဖြစ်ကြောင်းသည်ကား အမှန်ပင်ဖြစ်ပေတော့သည်။ သို့သော်သူ၏ အိမ်ထောင်ရေးမှာမူ ကံမကောင်းရှာပေ။ဇနီးချောဖြစ်သူ မခင်တင့် နှင့်ပျော်ရွှင်စွာ ပွဲသွားပွဲလာ လုပ်ပြီးနေခဲ့ပြီး အိမ်ထောင်သက် တစ်နှစ်ခွဲအကြာတွင် သားကြီး ဝဏ္ဏမောင် ခေါ် William Maung ကိုမွေးဖွားပေးခဲ့သဖြင့်အလွန်ပျော်ရွှင်စရာကောင်းသော မိသားစုအဖြစ် နေထိုင်ခဲ့ကြပေသည် ။ နောက်ထပ် နှစ်နှစ်အကြာတွင် သားငယ် ဒီပါမောင် ခေါ် Thomas Maung ကိုမွေးဖွားပြီးလျှင်ပြီးခြင်း ဇနီးဖြစ်သူမခင်တင့်မှာ မီးတွင်းထဲတွင် ဆုံးပါးသွားခဲ့လေသည် ။ ထိုအဖြစ်ဆိုးကြောင့် ​ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ သားနှစ်ယောက်အဖေ မုဆိုးဖို ဘဝသို့ ရောက်ခဲ့ရလေသည် ။ သို့သော်လည်း သားနှစ်ယောက်အဖေဖြစ်ရုံသာမက မုဆိုးဖိုဖြစ်နေသော်လည်း မောင်မင်းမောင်၏ ရုပ်ရည် ရူပကာ ၊ ပိုင်ဆိုင်မှုစည်းစိမ်ဥစ္စာတို့ကြောင့် လိုချင်သူများကားရှိနေလျက်ပင်တည်း။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ မောင်မင်းမောင်လေးသည် သူ၏ မိတဆိုးသားလေးနှစ်ဦးအပေါ်တွင် ဖခင်မေတ္တာရော မိခင်မေတ္တာပါပေါင်းပြီး ချစ်ပေးအလိုလိုက်ပေးခဲ့လေသည် ။ သားများ၏ရှေ့ရေးအတွက် အလုပ်တွေပိုကြိုးစားပြီး ပိုစုဆောင်းခဲ့ရသည် ။ မိတဆိုးသားလေးများ မျက်နှာမငယ်ရစေရန် လိုအပ်သည်ကို လိုအပ်သည်ထက်ပိုသော ကောင်းမွန်သောအရာများနှင့်ဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်ရန်ကြိုးစားခဲ့သည် ။ အများတကာနှင့်ယှဥ်နိုင်သော အများထက်သာသောဖြည့်ဆည်းမှုများနှင့်အတူ နွေးထွေးမှု ချစ်ခင်မှု ဂရုစိုက် အလိုလိုက်မှု သင့်တော်သောဘာသာတရားအဆုံးအမ တို့ဖြင့် သားများကိုကြီးပြင်းလာခဲ့စေသည် ။ ထို့ကြောင့်သားများအတွက် အဖေတစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့သလို အဖေ့အတွက် လည်းသားများဖြစ်ခဲ့ပေသည် ။သားနှစ်ယောက်သည်လည်း အဖေအမေတို့၏ ကောင်းမွေများခံကာ အရပ်မြင့်မြင့်ဖြင့် တည်ကြည်ခန့်ငြားသော သားမက်လောင်းများအဖြစ် လူကုံထံအသိုင်းအဝိုင်းကြားမှာ ထင်ရှားကျော်ကြားပြီး မျက်စိကျခံနေရလေသည် ။ သို့ရာတွင် သားနှစ်ဦးဖြစ်သော ဝဏ္ဏမောင် ၊ ဒီပါမောင်တို့နှင့်အပြိုင် အသက် ၄၀ ကျော်နေပြီဖြစ်သော ဖေဖေ ဦးမင်းမောင်သည်လည်း အရွယ်လွန် တစ်ဆိတ်ဟိုင်းအပျိုကြီးများ အရွယ်ကောင်းတစ်ခုလပ်မုဆိုးမများတို့၏ အသိုင်းအဝိုင်းတွင် သတင်းမွှေးနေသေးသည်ကား အမှန်ပင်ဖြစ်ပေသေးသည် ။ ထိုသလင်းနှင်းဆီစံအိမ်မှ အဖေနှင့်သားများသည် အမျိုးမျိုးသော အားကျဖွယ်ဂုဏ်သတင်း အသီးသီးတို့ကြောင့် သူ့နည်းသူ့ဟန်နှင့်သူ ထင်ပေါ်​ေကျာ်ကြားလျက်ရှိပေသည် ။ ဤနေ့တွင်မူကား သလင်းနှင်းဆီစံအိမ်အတွင်းရှိအစေခံများမှာ အထူးသက်ဝင်လှုပ်ရှားလျက်ရှိနေပေသည် ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော်အိမ်ကြီးရှင်ဦးမင်းမောင်၏ ချစ်မြတ်နိုးရသော သားငယ် ဒီပါမောင်သည် ဘိလပ်သို့ပညာသင်သွားနေရာမှဘွဲ့တစ်ခုယူပြီးနောက် နောက်ဆုံးအမိမြေသို့ပြန်လာခဲ့ရာ ဒီနေ့တွင် ပြန်လည်ရောက်ရှိလာမည်ဖြစ်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။
'' ဟဲ့....ဒီနေ့သူဌေးကြီးရဲ့သားငယ်ပြန်ရောက်မှာဆို..... ''
'' အေး..... ဟုတ်တယ်လေ ၊ ဒီတစ်ခါအပြီးပြန်လာတာတဲ့အေ့ ''
'' အဲဒါဆို သူဌေးကတော့ အတော်ပျော်နေမှာပဲ ၊ ဟိ..ဟိ အစ်ကိုလေးဘယ်လောက်ချောလာမလဲတွေးကြည့်ရုံနဲ့တောင်ရင်တွေခုန်လာတယ်တော့.''
'' အမလေးကောင်မရေ..... တန်ရာပဲမှန်းစမ်းပါအေ ၊ ဟိုက ညည်းကိုမြင်ရင်တောင်ကံကောင်းမှတ် ၊ ကဲ..... ကဲ လုပ်စရာရှိတာတွေကိုအပြီးသတ်ကြတော့ မပြီးရင်လည်းပြီးအောင်မြန်မြန်လက်စဖြတ်ကြအေ. ၊ တော်ကြာသူဌေးက ဆူနေဦးမယ် ''
'' ဟုတ်...''
''ဟုတ်ကဲ့ပါ ဒေါ်ဒေါ်လှရဲ့''
အစေခံများ မိမိအလုပ်နှင့်မိမိပြန်လည်လုပ်ကိုင်နေကြစဥ် အိမ်အပေါ်ထပ် အိမ်ကြီးရှင်ဦးမင်းမောင်၏ အိပ်ခန်းထဲတွင်မူကား ဦးမင်းမောင်သည် နှစ်ယောက်အိပ်ခုတင်ကျယ်ကြီးပေါ်တွင်အပေါ်ပိုင်းဗလာဖြင့်သားကြီး ဝဏ္ဏမောင်၏ရင်ခွင်ထဲခေါင်းတိုးပြီးမှီနေရာမှ
'' သားကြီး...ဒီနေ့သားငယ်ပြန်လာမှာဆိုတော့ဘယ်ချိန်ရောက်မှာတဲ့လဲ... ''
'' ဆယ့်တစ်နာရီလောက် သင်္ဘောဆိုက်မှာလို့တော့ပြောတာပဲဖေဖေ..အဲဒါ သားအလုပ်ကနေပဲတစ်ခါတည်းသွားကြိုပြီးအိမ်ကိုပြန်ခဲ့မယ်လေ..ဖေဖေကတော့အိမ်ကနေပဲစောင့်မှာမလား''
''ဟုတ်တယ် သားကြီးရေ...ဖေဖေဘယ်မှမသွားတော့ဘူးလေ... ''
'' ဒါမှမဟုတ်ရင်လည်း ဖေဖေ အလုပ်ကိုလိုက်ခဲ့လေဗျာ ''
'' တော်ပါပြီဗျာ... ဖေဖေအလုပ်ကိုလိုက်လာရင်သားကြီးကအလုပ်မလုပ်ဘဲဖေဖေ့ကိုလုပ်နေမှာစိုးလို့ပါ..ဟား..... ဟား....''
'' အဲဒါကတော့အမှန်ပဲဖေဖေရေ...သားကတော့ဖေဖေ့ကိုပဲလုပ်ချင်နေမှာ....''
'' ကဲ.. သားကြီးကတော့ကွာ....သားငယ်ပြန်လာခါမှ ပျော်စရာတွေအများကြီးလုပ်ကြတာပေါ့.. ဟုတ်ပြီလား..အခုတော့အလုပ်သွားတော့''
'' ဟုတ်.. ဖေဖေ ''
'' လာပါဦး..ဒီနားကို.. ပြွတ်စ် ''
''ပြွတ်စ်... ချစ်တယ်ဖေဖေ ''
'' ဖြန်း......''
ဝဏ္ဏမောင်လည်း စောင်ခြုံထားသော်လည်းအပေါ်ပိုင်းဗလာဖြစ်နေသောဖခင်၏နှုတ်ခမ်းအားငုံထွေးနမ်းရှိုက်နေရင်းမှခြုံစောင်အောက်ကဖခင်၏တင်ပါးအား ဖြန်းခနဲရိုက်ပြီးမှ အခန်းထဲမှထွက်သွားလေ၏ ။
သားကြီးအခန်းထဲမှထွက်သွားပြီးနောက်ဦးမင်းမောင်သည်လည်းအတိတ်အားပြန်လည်တွေးတောနေလေတော့သည် ။