အခန်း.၇ 🔞🔞🔞

19.1K 193 6
                                    

နံနက်အစောပိုင်းကာလများတွင် အနဲငယ်အေးနေတတ်သော ကာလများဖြစ်သည့်အတွက် လေအေးတစ်ချက်ဝှေ့လိုက်သည်နှင့် အေးမြသောအထိအတွေ့ကို ရရှိခံစားနိုင်ပေသည် ။ အဝါရောင်မွေ့ယာပေါ်တွင် ဖက်တွယ်လျက် အိပ်ပျော်နေကြသော လူသားနှစ်ဦး ရှိပေသည် ။
တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦးပွေ့ဖက်လျက် အိပ်ပျော်နေကြသော သူများမှာ ဦးမင်းမောင်နှင့် ဝဏ္ဏမောင်တို့ပင်ဖြစ်ကြလေသည် ။ လေအေးတစ်ချက်ဝှေ့လိုက်သောအခါတွင် စောင်ခြုံထားသော်လည်း အပေါ်ပိုင်းဗလာဖြစ်နေသောကြောင့် အေးခနဲခံစားရကာ နိုးသွားလေသည် ။ သို့သော် အိပ်ရာမှထ၍မရပေ ။ လက်တစ်ဖက်သည် ဦးမင်းမောင်၏ ခါးမှပွေ့ဖက်ထားကာ ဦးမင်းမောင်၏အပေါ်ပိုင်းသည် ဝဏ္ဏမောင်၏ ရင်ခွင်ထဲသို့ရောက်နေလေသည် ။ ဦးမင်းမောင်သည် ညမှ အဖြစ်အပျက်များအား ပြန်လည်မြင်ယောင်လာသည့်အတွက် ရှက်သွားကာ မိမိ၏ခန္ဓာကိုယ်အား ကျုံ့လိုက်ရာ ခါးတွင်ဖက်ထားသောလက်မှ ဦးမင်းမောင်အား သူ့ဖက်သို့ဆွဲလိုက်လေရာ ဦးမင်းမောင် ကြက်သီးများထသွားရလေတော့သည် ။ ဦးမင်းမောင် ကြက်သီးထသွားသည့်အပြင် မိမိ၏ခရေဝလေးအား ပွတ်ဆွဲသွားသော ဝဏ္ဏမောင်၏ နိုးထနေသောလီးတံဒစ်ဖူးကြီးကြောင်ံ့ လှိုက်ခနဲခံစားသွားရသဖြင့်ငြိမ်နေသော်လည်း လီးတံဒစ်ဖူးကြီးမှာမူ ရပ်တန့်ခြင်းမရှိဘဲ ဦးမင်းမောင်၏စအိုဝခရေပွင့်လေးအား အကြိမ်ကြိမ် ပွတ်သပ်ကျီစယ်လျက်ရှိနေပေတော့သည် ။ လီးကြီး၏အကြိမ်ကြိမ်အခါခါ ပွတ်သပ်နှိုးဆော်နေမှုကြောင့် ဦးမင်းမောင်၏ စအိုဝလေးမှာ စူပွစူပွ ဖြင့်ကျုံ့ဆန့်ကာ လီးတံကြီး၏ပွတ်တိုက်မှုကိုစောင့်မျှော်ကြိုဆိုနေလေတော့သည် ။ ထို့နောက် အရည်ကြည်များရွှဲနေပြီဖြစ်သော လီးတံကြီးသည် စအိုဝလေးအားချိန်ရွယ်ကာ ထိုးဆွနေမှုကြောင့် တစ်ချက်တစ်ချက်တွင် ဒစ်ဖျားလေးကျွံဝင်လာမှုကြောင့် ဦးမင်းမောင်၏ ညည်းသံလေးများထွက်ပေါ်လာရလေသည် ။
'' ဟင်း.......အင့်.......ဟင်း......အာ့.......ဟား.......''
'' ဟင်း.....အင်း.....ဟင်း.....အာ့.....''
ဘေးတစောင်းအိပ်နေသောမိမိခန္ဓာကိုယ်အောက်မှ ထွက်လာသောလက်တစ်ဖက်သည် ဦးမင်းမောင်၏ နို့သီးလေးများဆွဲချေနေပြီး လည်ပင်းနှင့်ဂုတ်သားများကို လျက်နေသည့် စိုစွတ်စွတ်လျှာကြောင့် ဦးမင်းမောင်မှာ တစ်ကိုယ်လုံးတုန်ယင်စွာ ကောင်းနေလေတော့သည် ။ မိမိခါးအားဖက်ထားသော လက်သည် စောင်ခြုံထဲသို့ဝင်သွားကာ တင်သားများအား ဆုပ်နယ်နေသည့်အပြင် စအိုဝလေးအားထိပွတ်လိုက် လီးတံအားကိုင်ပြီးဒစ်ဖူးနဲ့ စအိုဝထဲသို့ထိုးလိုက် အရည်ကြည်များဖြင့်စိုနေသော စအိုဝထဲလက်ညှိုးဖြင့်ထိုးပြီးမွှေလိုက် လုပ်နေလေရာ ဦးမင်းမောင်မှာ လွန်စွာကောင်းမွန်သောအရသာကို ခံစားနေရသဖြင့် လီးကြီးမှာလည်းလွန်စွာတောင့်တင်းထောင်မတ်ကာ အရည်ကြည်များ ရွှဲနေလေတော့သည် ။
'' အင်း.....ဟင်း.....အာ့......နာ...နာ..တယ်......အင့်.......ဟင့်....အာ့.....ဟာ့......ကောင်း......အာ့.....
ကောင်းတယ်...........အာ့...ဟား.....''
''အင်း....ဟင်း.....ကောင်းလား....အာ့....ဟာ့.....သားလုပ်ပေးနေတာကောင်းလား.....အာ့.....ဟား...ဖေ...ဖေ....အာ.....ဟာ့...''
'' အင်း....ဟင်း...ကောင်း....အာ့....ကောင်းတယ်.....အာ့.....လို....လိုချင်တယ်....အင့်.....ပို....ပိုပြီး....အာ့.....ဟား.....''
ဦးမင်းမောင်၏ ပိုလိုချင်ကြောင်း ညည်းသံ​ကြာင့် ဝဏ္ဏမောင်မှာ ပြုံးလိုက်ကာ လက်ညှိုးန့ဲလက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူး၍ စအိုဝလေးအားလိုးနေလေတော့သည် ။ ဦးမင်းမောင်၏ လးီမှ လရည်ကြည်များဖြင့်ပွတ်ကာ လိုးလိုက် မိမိ၏လးီမှ လရည်ကြည်များကိုလက်ဖြင့်ယူကာ ဖခင်အားလိုးလိုက်လုပ်နေရာမှာ ဝဏ္ဏမောင်၏ စိတ်တို့အပြင်းအထန်ထကြွလာရာ အိပ်နေရာမှ ကုန်းထကာ ဦးမင်းမောင်၏ ကျောဘက်မှနေ၍ပြောင်းပြန်လှဲပြီး ဖခင်၏ ပေါင်တစ်ချောင်းကိုဆွဲမကာ ထွက်ပေါ်လာသော စအိုဝလေးအားလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဖြဲကာ အပြင်းအထန်ဆုပ်လျက်သောကြောင့် ဦးမင်းမောင်လှည့်ကြည့်လိုက်လေရာ ဝဏ္ဏမောင်၏ လီးကြးီသည် မျက်နှာ ပေါ်တွင်ဘေးတိုက်တင်နေရာမှာ ဦးမင်းမောင်၏ နုှတ်ခမ်းများဖြင့်နမ်းမိလေတော့သည် ။
'' ဟာ့.....အာ့......သား....သားကြီး.......အင့်....ဟင်း.......''
''စုပ်ပေး.....လီးကို....''
''ဟင်...စုပ်ပေး....အာ့.....ရ..ဟာ့....မှာလား....အာ့....''
''အင်း....စုပ်ပေး ''
ဦးမင်းမောင်လည်း သားကြီး၏ဆန္ဒအတိုင်း သားကြီးအရည်ကြည်များရွှဲကာ တင်းမာနေသောလီးညိုကြီးအား ကိုင်ကာ လျှာဖြင့်လျက်လိုက် လီးတံတစ်လျှောက်လျက်လိုက် ဒစ်ဖူးအား စုပ်လိုက်လုပ်ပေးနေရာ ဝဏ္ဏမောင်မှာ အလွန်ကောင်းနေသည့်အတွက် ဖခင်၏ စအိုဝအား လက်ချောင်းများဖြင့်ထိုးဖြဲကာ လျှာဖြင့်ပို၍နက်သည်အထိရောက်အောင် စုပ်လိုက် လိုးလိုက် လုပ်နေပေတော့သည် ။
'' ပြွတ်စ်....ပလပ်စ်.....အင့်....ဟင်း.....အား....အဲ့နား....အဲ့နား.....အာ့.....ဟင့်.......အား.....ဟား.....ပြွတ်စ်....ပလပ်စ်.....အာ့...ဟား.....''
'' ပြွတ်စ်.....ပြွတ်စ်.....အာ.့.....ဟား....ဒီနားလား......အာ့.....ပြွတ်စ်....ပလပ်စ်......ပြွတ်စ်.....စုပ်.....ပြင်းပြင်းလေး... စုပ်.....အာ့.....အား......''
ဦးမင်းမောင်၏ စုပ်ချက်များကြောင့်ကောင်းနေသော ဝဏ္ဏမောင် ၏ နှုးနပ်မှုကြောင့် အလိုးခံရန်အသင့်ဖြစ်နေသော ဖခင်၏စအိုဝလေးကြောင့် ဦးမင်းမောင်အား ပက်လက်လှန်ကာ ခြေထောက်များကို ဆွဲမကာ စအိုဝ အား လီးဒစ​်
ဖြင့်တေ့ကာ ထိုးထည့်နေရာမှ ဖခင်၏ ခွင့်ပြုချက်ကြောင့် လီးကို စအိုထဲသို့ထိုးသွင်းလိုက်ရာ တစ်ဝက်ခန့်ဝင်သွားသဖြင့် ဦးမင်းမောင် အော်ညည်းလေတော့သည် ။
'' ဖေဖေ...သားလိုးချင်ပြီ.....လိုးတော့မယ်နော်....ဖေဖေ့ကို.....''
'' အင်း....ညင်သာပေး....သားကြီး....အာ့......ဟား.....နာ....နာတယ်....အီး....ဟီး..အာ့....အ.....နာ...အာ....နာတယ်.... အီး...ဟီးး.....''
'' ခဏ....အာ့....ခဏပဲနာမှာဖေဖေ.....အာ့.....ဟား....ကျပ်နေတာပဲ....ရှီး....''
ဖခင်အားချော့မြှူနေရင်း ဝင်သွားသောလီးတစ်ဝက်နဲ့ပဲ အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးနေရာ နာကျင်စွာညည်းသံများမှ သာယာမှုကြောင့်ထွက်ပေါ်လာသော ညည်းသံများအစားထိုးလာသည့်အခါတွင် ဝဏ္ဏမောင် ဖခင်၏နှုတ်ခမ်းအားစုပ်ယူနမ်းလိုက်ရင်း လီးအား အဆုံးထိထိုးထည့်ချလိုက်လေရာ လမွှေးများနှင့် စအိုဝတို့ထိကပ်သွားခဲ့ပါတော့သည် ။
'' အင့်...အင့်...ဟင်း.....ဟင်း....''
'' ပြွတ်စ်.....ပြွတ်စ်....အင့်....ဟင်း....''
'' ဗြိ.....ဗျစ်....ဗျစ်.....ဖောက်.....''
'' အား.......အွန့်......အွန့်......ဟား....အာ့......''
'' အား......ဟာ့.... ကျပ်နေတာပဲ......အာ့.....ရှီး.....ကောင်း.....လိုက်.......တာ....''
'' အာ့.....ဟား.....ဖောင်း...အင့်....ဖောင်း....ဖတ်....ဖတ်....အင့်....အား....''
'' အင့်.....ကောင်း...လား....ဖေဖေ.....အာ့....ဟား.....''
'' အင့်.....ဟင့်....ေကာင်း.....တယ်.....အာ့....ဟား.....နက်နက်လေး....ထိ....အာ့.....အား......အဲ့....အဲ့နား....ဟာ့....ဟား......''
'' အင့်....ဖောင်း.....ဖောင်း.....ဖတ်.....ဒီနားလား.....ရော့....ဖောင်း.....အား...ဟား....အာ.....ရှီး....ဖောင်း....ဖောင်း.....အား...ဟာ.....''
အဖေဖြစ်သူ၏စအိုပါကင်ကို မိမိ၏လူပျိုလီးဖြင့် အချက်ရေများစွာလိုးဆောင့်နေရာမှ စအိုညှစ်အားကြောင့် လီးကြီးမှာ ပိုမိုတင်းမာလာကာ...လရည်ထုတ်ချင်လာလေတော့သည်...။
'' အင့်....ဖောင်း....ဖတ်.....အာ့...ဟား....သား...သား...ပြီးတော့....အာ့....မယ်....ဖေဖေ.....''
'' အင်း......ဟာ့.....ဖေဖေရောပြီး...ဟာ့.....ပြီးတော့မယ်.....အင့်.....ဟင်း.....''
''အာ့.....အပြင်မှာ.....ပြီး....ဟာ့.....ရမလား.....ရှီး.... ''
'' အွန့်....ဟင့်.....အာ့.....အထဲ....အာ့.....အထဲမှာ.....ဟာ့.....ပြီး......အား.....ပြီး....ပေး.....''
'' အာ့....ဟား....ဟုတ်....ပြီး....ရှီး....ပြီးတော့မယ်.....''
သားဖြစ်သူ၏ လူပျိုရည်ပျက်စ လရည်များများကို အဘယ်ကြောင့် ဖြုန်းတီးပစ်ရမည်နည်း....ဦးမင်းမောင် ဤအတွေးဖြင့်သားကြီးကို အထဲမှာပြီးခိုင်းလိုက်လေသည် ။ ဦးမင်းမောင်၏ ခွင့်ပြုမှုကြောင့် ဝဏ္ဏမောင်မှာ အားကြိုးမာန်တက် ဆောင့်လိုးလေတော့သည် ။ ဆောင့်လိုးလေလေ ပိုညှစ်ထားလေလေဖြစ်နေသောကြောင့် မကြာမီအချိန်အတွင်း လရည်များစွာကို ဖခင်၏စအိုထဲသို့ဖျန်းပက်ထုတ်လိုက်လေတော့သည် ။ မိမိ၏စအိုထဲသို့ သားကြီးဖြစ်သူ၏ ပူနွေးသောလရည်များဖြန်းပက်ပြီးသည်နှင့် ကိုယ့်လီးကိုယ်ကိုင်ကာ ဂွင်းထုနေသော ဦးမင်းမောင်မှာ လရည်ဖြူဖြူများကို လွှတ်ထုတ်လိုက်လေရာ ရင်ဘတ်ပေါ်တွင် ဖွေးသွားလေတော့သည် ။
''အား....ဟာ့....ပြီး....အာ့....ပြီးပြီ......ရှီး......ဗျစ်.....ပျစ်....အာ့...အာ့...ဟာ့....ဟား....''
'' အာ့....ဖေဖေ....လည်း....ပြီး...ဟာ့....ပြီ.....ဗျစ်....ပျစ်....ဗျစ်....အာ့...ဟား.....အား....ရှီး.....ဟား....''
ဖခင်ပြီးဆုံးပြီးဟောဟဲလိုက်နေစဥ်တွင် ဝဏ္ဏမောင်မှာ လီးကြီးကိုမထုတ်သေးဘဲ ​ညှောင့်နေရာမှာ ရုတ်တရက်ဆွဲထုတ်လိုက်သောအခါ... လရည်ဖြူများစီးကျလာပြီး ဖင်ဝလေးမှာ နီရဲကာနေသည့်အတွက် ဝဏ္ဏမောင် မနေနိုင်စွာ ကုန်းလျက်ပြီး ဖခင်၏လီးကြီးကို တစ်ခါနမ်းကာ မိမိလီးအား စအိုဝထဲသို့ ပြန်လည်ထိုးထည့်လိုက်လေသည် ။
'' ချစ်တယ်နော်...ဖေဖေ...''
'' အင့်...ငါ့လီးချစ်....''
'' အင်း...ချစ်တယ်... ဖေဖေ့လီးလည်းချစ်တယ်...ဖေဖေ့ကိုလည်းချစ်တယ်....သားလီးကြီးနဲ့အားရပါးရ အလိုးခံထားတဲ့ဖေဖေ့စအိုဝလေးကိုလည်း ချစ်တယ်.....''
'' ငါလိုးကွာ.....''
'' ဟား.....ဟား....ဟား.....''

ထိုနေ့က ထိုင်ရထရ လမ်းလျှောက်ရခက်နေသည့့် မျက်နှာကြီးနီရဲနေသော....ဦးမင်းမောင် နှင့် လိုးချင်သလိုလိုးထားပြီး အကဲပိုဂရုစိုက်နေသော ဝဏ္ဏမောင်အပြင်... ဘာမှမသိဘဲကြောင်တောင်တောင်လေး ဖြစ်နေသည့်....ဒီပါမောင်လည်း ရှိပေသည် ။

Vote & ment လေးမပေးချင်ကြဘူးလား?

ရှုပ်ထွေးစွာ ငြိတွယ်မှု Where stories live. Discover now