Two Worlds

Chapter 8: Sick

Chapter 8: Sick

Courtney's POV

Two days had passed since that dinner happen. I start complaining with my Dad but he didn't listen. The F!

And little did I know, lumipat pala dito ang buong gang ng lalaking yun.

At ngayon, nasusura na ako sa pagmumukha ng mga to-Giovanni,Andrew,Clayton.

I really hope na hindi na sila utusan ng magaling nilang leader para bantayan ako. I'm not a kid anymore na kapag iniwan mo bigla-bigla na lang mawawala.

kringggg~

Agad akong tumayo at lumabas na, susunod naman yung tatlo kaya no worries, and Dad didn't approved with no uniforms rule kaya were back to nerd one.

Ugh! Nahihilo ako.

Bela's POV

"Achuu!"

"Achuu!"

"Hala! Okay ka lang ba Ney?" Tanong ni Eline.

Oo nga, kanina pa to achu ng achu tapos pagewang gewang maglakad. Akala ko may sinasadya nya ee.

Hinawakan ko sa noo si Ney. Ay! May lagnat! Hala!

"Uyy! May lagnat ka!" Gulat na sabi ko.

"Talaga?" Sabay sabi nung dalawa at sabay din hinawakan si Ney na kamuntikan ng mataob.

"Ano ba?! Lagnat lang to! Di to nakakamatay!"

"Nakakamatay kaya yan!"

Di na sumagot si Ney. Siguro wala na rin sa mood.

And by the way, alam na namin yung tungkol sa fiancée thingy~ at alam ni Kaz na nagdi-disguise lang kami as a nerd. Hanep nga pabantayan tong si Ney e. 24/7 ata.

We immediately enter our car. Mamaya may makakita pa. You know, were in disguise.

Umupo kami ni Ney sa back seat while yung dalawa nasa unahan. Tinanggal ko muna yung salamin nya. Ang init nya grabe!

"Ailey pakibilisan ng konti. Pakipatay na rin yung aircon"

We reached our house. Finally. Sabi ko kay Ney, aalalayan ko sa pero ayaw nya. Ayan tuloy pagewang-gewang maglakad.

"Ney, kukuha lang ako ng noodles sa baba para makainom ka na ng gamot"

"No need. Itutulog ko na lang to. Now leave."

"Tigas talaga ng ulo." Lumabas na ako ng kwarto nya

Bumaba na ako at nag punta sa kusina para ikuha sya ng instant noodles. Yun kasi yung pinakamadaling i-prepare ee. *pout*

After 5 mins. Umakyat na ko dala ang isang tray at isang ice pack.

Pagkabukas ko nakita ko si Ney, mahimbing na natutulog. Kaya nilagay ko na lang yung ice pack sa ulo nya.

Bat nga ba nagkasakit yung babaeng yun?

Ah! Kahapon pala! Kahapon kasi naulan tapos pinauna na nya kaming umuwi kaya dala namin yung sasakyan. Ililigaw pa daw nya kasi yung tatlo. Tapos pagkauwi nya kagabi basang-basa sya.

Nakuu! Hindi man lang nanghiram ng payong!

Courtney's POV

(Kinabukasan)

Argh! Fck ang sakit ng ulo ko. Parang may hang-over ako. Hindi naman ako pwedeng um-absent dahil may pipirmahan pa ako sa office. Darn.

I fixed myself and do the morning rituals. Kahit medyo masama pa pakiramdam ko.

Bumaba na ako at naabutan kong nagb-breakfast na sila.

"Oh Ney! Bat ka naka uniform?!"

"Malamang papasok." I said on a bored tone habang inaayos yung mask ko. Hindi yung ginagamit namin pagnalaban kami yung typical mask lang pang may sakit pero customized yung akin.

"Anong papasok? E nilalagnat ka pa ah?"

Tumayo si Bela at akmang hahawakan ang noo ko pero tinapik ko iyon.

"I'm fine"

After the breakfast, we headed to school.

Bago kami bumaba ng kotse, sinuot ko na ang eyeglass kong pang nerd at yung mask ko. Baka makahawa pa ako.

Halos pagtingininan ako dahil sa naka mask ako. Tss. Ngayon lang sila nakakita ng naka mask?!

We immediately go to our room at pagkadating namin, agad akong sumalampak sa upuan. Tao din ako kaya wag magtaka kung bat ako nagkakasakit.

"Good Morning Class"

"Good Morning Ma'am"

Well, hindi ako kasama sa pagbati sa kanya. I'm too tired to stand and greet her.

"Ow, Good Morning Miss"

"Morning" pabalik kong bati. Bat ba?

Hindi na nagsalita si Ma'am at nag umpisa na magdiscuss pero maya-maya..

BLAAAAG!

Napatingin ako sa may pinto. There, nakita kong nakatayo yung mokong. What is he doing here?!

"I'll excuse Ms.Ciero."

"G-go on"

Tatayo na sana ako ng bigla ulit akong mapaupo dahil sa hilo. Damn! Wag ngayon. Ayokong sa harap nya ako nanghihina. Galing pa naman nyang mangbwisit. Tsk.

Ni-try ko ulit but katulad nung nauna, fail na naman.

I suddenly felt like i'm floating.

Then all my classmates gasp.

Kaya naman pala. Binuhat ako ng lalaking to (bridal style).

"Put me down! I can walk! I have feet okay?!"

Ginawa ko na lahat para ibaba nya ako kaso hindi sapat yung lakas ko ngayon. Tumingin ako sa mga kaibigan ko pero sa iba't ibang direksyon sila nakatingin.

Bullshit.

"Tumahimik ka na dyan kung di asdfghjkl.."

"Ano?"

"Wala." Saka sya tumingin sa ibang direksyon.

Wait. Did he blush? Oh! The Great Kazmir Takahashi just blush!

Pagkarating namin sa clinic, walang nurse.

"Higa ka muna dyan. Hintayin natin yung nurse."

"May klase ka pa. Pati bakit ka ba nag-aabala?"

Tsk. Uminit lalo pakiramdam ko gawa ng lagnat. Pucha naman oh. Pag ganun kasi nagiging mapula yung buong mukha ko. Argh.

Tinanggal nya yung mask ko pati yung eyeglass ko.

Dub.dub.dub.

What the fvck?!

"H-hey--"

I didn't even finish what i'm saying when his lips sealed with mine.

First I was shock and then I find my fucking self just fucking respond! What the hell?!

Agad syang humiwalay.

"Ayan.. Sapat na ba yan para sagutin ang tanong mo kung bakit ako nag-aabala at nag-aalala?" Sabi nya with a loop-sided smile and my heart just skipped a beat. What was that?

I think i need to consult a cardiologist.

------

Sorry hindi ako marunong magpakilig. Mianhae~ uwaaaah. Isang minadaling UD na naman kaya sabaw. HAHAHA. Na inspired kasi ako ee. Kesa patagalin ko pa baka tamadin na ako mag UD. Pero hindi talaga ako marunong ng mga sweet moments. Anyway, Vote and Comment naman dyan. XD

Sorry for the typos and grammatical errors.

VOTE.COMMENT.SPREAD.BE A FAN <3

-MM