Chapter 12

101 3 0
                                    

Chapter 12

Guys, on-hold ko muna to?

Bela's POV

Isang linggo..

Isang linggo na simula ng mawala si William samin. Gusto man namin magkulong at magluksa ng todo, di naman magawa. Kailangan naming magpakatatag kasi diba, sino-sino pa ba ang magdadamayan? Kung lahat kami magb-break down wala nang kakapitan ang isa't isa.

Sa isang araw na yung Birthday ni Ney. Ano kayang magandang regalo? Kung nandito si William, malamang samahan kami nun sa pagpili ng ireregalo kay Ney.

I sigh.

Enough with the emo.

Simula din nang nangyari yun, palaging nandito si Kazmir. Palaging may dala lang pagkain. Palaging kinakausap si Ney kahit hindi ito nagsasalita. Ginagawa nya lahat para mapasaya lang si Ney.

At ngayon, iba naman ang trip nila.

"Labas na!" Sigaw ni Ney. Nasa taas kasi sila.

"Kailangan ba talaga? Tss. Kaya ako pumayag kasi gusto mo. Hindi para ibalandra ko dito." Sabi naman ni Kaz.

"Isa!"

"Oo eto na!"

Then lumabas si Kaz..

Wait.

HAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!

Kaya ayaw kong papa-make up kay Ney ee. Ginagawang coloring book na lampas-lampas ang kulay yung mukha.

"A-anong t-pffft-trip yan? HAHAHAHAHAHA" tawa ni Ailey.

"Kamukha mo na si Barney! HAHAHAHAHAHA"

"Ney! Grabe ka kay Kaz. Hahaha." Natatawang sabi ko.

"Ang ganda nya diba? HAHAHAHA"

Finally! Napatawa na ni Kaz si Ney. Kaya kahit inaasar namin sya, naka-ngiti lang sya.

"Courtney.."

"Hmm?"

Courtney's POV

Masakit mang-isipin, wala na talaga sya. Kailangan kong magpakatatag para sa kanila kahit malapit na akong mag breakdown. Eto na ata ang pinakamasakit sa lahat. Walang wala yung mga sugat na natamo ko dati.

"Courtney.."

"Hmm?"

"Marunong ka bang mag-gitara?"

I admit mas lalo pang lumalim ang pagkakaintindihan namin ni Kaz sa isa't isa. At mali ako sa sinabi ko dati na mahal ko pa si Vince. Miss ko lang pala sya, kasi kahit papano may pinagsamahan din kami.

"Yea. Why d'you asked all of a sudden?" I asked

And I admit too that I'm starting to grow in love with him. And I hope hindi mali ang desisyon ko...

"Papaturo sana ako ee. Pero pwede bang magpalit muna? Ang kati na netong mukha ko pati katawan ko gawa ng gown nato."

Kasi nakikita ko rin mismo sa mga ginagawa nya na he's starting to grow in love with me too. And I'm happy for that. Action speak louder than words.

"Go ahead." Sumabay na ako sa pag-akyat para kunin na rin yung gitara ko.

After that, we headed to our garden.

"Sit."

Umupo naman sya. Tamo to, utu-uto.

"Actually, mahirap mag-gitara. It takes month before you master it. But hindi ako. I managed to play a whole song kahit dalawang araw pa lang ako nag-aaral nun."

Two WorldsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon