SIS #01: REACHING THE STARS [COMPLETED]

CHAPTER 10

NATUKOY naman nito ang ibig kong sabihin. Napatango ito saka binalingan ng tingin si Chester saka bumaling ulit ng tingin saakin. "So it's him?"

Kinakabahan man ay tumango nalang ako. "Y-Yes." Bumaling ako sa pwesto ni Chester saka mahinang napabuntong hininga.

Bahala na si batman, superman, spiderman o kung sino pa mang man diyan!

"Chester!" Tawag ko dito. Napakunot naman ang noo nito bago bumaling ng tingin sa banda namin. "Come here," papalapit ko sakanya saka siya matamis na nginitian.

Puno ng kuryusidad ang mga mata nito pero wala itong nagawa kun'di ang lumapit. Habang papalapit siya ramdam ko ang malakas na tibok ng aking puso. At pinagpapawisan na ako. Ramdam ko rin ang panlalamig ng aking kamay. Subalit pinagsawalang bahala ko lahat ng mga nararamdaman ko para hindi ako mabuking.

Nang makalapit si Chester ay agaran akong lumapit sakanya at sinukbit ang aking kamay sakanyang braso. Confusion was written on Chester's face pero wala itong imik.

"Mr...?" Tangina ano ba ang pangalan ng matandang ito!

He smiled at me. Parang alam niya kung anong gusto kong malaman. "Javier, Wilson Javier."

I cleared my throat. Tinignan ko si Chester ng nakangiti saka binalik ang tingin sa matanda. "Mr. Javier, this is Chester... my husband." I felt him stay still beside me when he heard what I'd said to the man in front of us.

Hindi ko pa rin nawala ang ngiti na nakaplaster saaking labi kahit ang totoo ay para na akong nalulunod dahil sa mga tingin ni Chester na ipinataw saakin. Kahit hindi ko siya tignan alam kong nakatingin ito saakin.

"You have a beautiful wife, you're so lucky to have her," he smiled.

Ramdam ko ang pag-init ng aking pisngi sa sinabi ng kaharap namin.

"Yes, She's beautiful and I'm the luckiest man in the world because I married an amazing woman," ani Chester.

Kung malakas ang kabog ng dibdib ko kanina, ngayon naman ay dumoble ang lakas nito. Hindi ko na pigilan ang sarili na tignan si Chester na nakatingin din pala saakin. Hindi ko alam pero parang nag-uusap ang aming mga mata. I felt the butterflies in my stomach. Medyo nadismaya ako nang iniwas ni Chester ang tingin niya saka binalingan ang matanda sa aming harapan.

"So, I must leave the two of you alone. I'm sorry for disturbing."

"No it's okay," Chester smiled. "Gusto ko pa ngang magpasalamat kasi nagka-asawa ako bigla."  Chester murmured.

Mahina ko siyang siniko. "Did you say something?" Narinig ko kasi siyang may sinasabi kaso hindi klaro ang sinasabi nito.

He smiled at me and shook his head.

"I'll go ahead, have a good day!" pamamaalam ng matanda saamin saka tinanguan kaming dalawa ni Chester.

Pagkaalis ng matanda, agaran kong kinuha ang kamay kong nakasukbit sa braso ni Chester. Aakma ko na sanang kunin ang aking kamay ngunit mahigpit itong inipit ni Chester para hindi ko makuha ang kamay ko.

What the!

Nagkasalubong ang aking kilay. "Ano ba! Let go of me!"

Naningkit ang mga mata nitong nakatingin saakin. Saka inilapit ang kanya mukha sa mukha ko. "And why would I do that?" he said and smirked.

Oh my God! Ang gwapo. Pwede ng maging sugar dadeh!

I blinked twice ng mapagtanto ko na natagalan ako sa pagtitig sakanya. I cleared my throat before I uttered some words. "B-Because I...I..." hindi ko alam kung bakit wala akong masagot sa mga tanong nito. Eh, ang dali-dali lang naman ang tanong. Huminga ako ng malalim saka ko siya tinaliman ng mata. "Bitawan mo na ako kasi tapos naman na ang pagpapanggap natin." mahinahon kong saad.