SIS #01: REACHING THE STARS [COMPLETED]

CHAPTER 25

WARNING: MATURED CONTENT AHEAD🔞 NOT SUITABLE FOR YOUNG READERS. READ AT YOUR OWN RISK!

SIMULA nang makasakay ako sa kotse. Hindi niya ako binigyan ng atensyon. Masyado siyang tahimik. Ang ingay lang ng sasakyan ang maririnig ko sa sobrang tahimik.

This is not him!

His deep set eyes are too focused on the road. Kahit isang sulyap man lang saakin hindi niya ginawa. Magkasalubong ang kilay at nakakunot ang kanyang noo, tila may ibang iniisip. Kahit ang paghawak ng steering wheel ang masyadong mariin animo'y nanggigigil. I already can feel the cold atmosphere.

I don't like this!

Hindi ko tuloy maiwasan isipin kung bakit siya ganyan. Wala naman kaming problema. Malambing naman niyang sinabi saakin na susunduin ako. So ibig sabihin, okay kami no'n. Nagtawanan kami ni Lance papalabas ng hospital at nang makita ko siyang papalapit saakin naging malamig na ang tungo niya saakin.

Wait!

'Di kaya...Oh crap! Is it because of Lance? Is he jealous when he sees me laughing with my friend?

Napaawang ang labi ko ng matanto ko na may punto ang aking naisip. Napatingin ulit ako kay Chester na hanggang ngayon tahimik pa rin at nakakunot-noo. Damn! Maybe my hunch is right, maybe he's jealous!

Shit!

I sighed deeply.

"H-How's your day?" basag ko sa katahimikan. Nakatanaw pa rin ako sakanya.

"Fine."

"Is there...is there something wrong, Chester?" I asked softly.

"Nothing," malamig nitong sagot.

I nodded and bit my lower lip. Iniwas ko nalang ang tingin ko saka ibinaling ang atensyon sa daan. Hindi na ulit ako nag-abalang magtanong.

Galit talaga siya! I raised my eyebrows when I realized na hindi ito ang tamang daan patungo sa bahay ko.

At nang marating na namin ang building kung saan ang condo unit niya nilingon ko siya. Tahimik pa rin nito at deritsong lumabas sa driver sit at hindi man lang ako inabalang tignan. I badly want to ask him, kung bakit dito niya ako sa condo niya dinala at hindi sa bahay ngunit pinigilan ko nang ang sarili ko. I can ask him later.

Pinagbuksan ako nito ng pintuan. Napatingala ako sakanya pero malamig nitong iniwas ang tingin saakin na parang bang ayaw niya akong makita. Napanguso ako.

Bakit niya ba ako dinala dito sa condo niya kung ayaw niya akong pansinin bwesit!

Sipain ko siya diyan e'!

Nakasunod lang ako sakanya. Ni hindi talaga ako hinintay tangina! Inirapan ko nalang ang malapad nitong likuran. Umuwi nalang kaya ako? Mariin akong napapikit. Kung uuwi ako mas lalo lang siyang magagalit.

When we entered his condo. The lights are dimmed. Wala pa rin kaming imikan. Inilibot ko nalang ang tingin ko. Kahit lagi na akong nakakapunta dito. Hindi ko pa rin maiwasan ang hindi mamangha. All of his things are screaming expensive. He's rich kaya hindi na dapat ako mabigla sa mga kagamitan niyang sobrang mahal. The walls are painted by white color. The things inside his condo are well organized.