Señorito 1: Hugo Montenegro (UNDER EDITING)

9

Please correct my grammatical errors if I'm wrong. Mas ayos po yun sa'kin!

______

After 5 years

"Mama, hindi napo nag-pupunta dito si Papa Tobby. Dapat punta sya dito para may mag lalako po ng biko saka ginataan na luto mopo." aniya ni Lia ang 4 na taong gulang kong anak.

"Mama, iiwan mopo ba ako? Mahihirapan po ikaw mag-lako ng paninda pag-kasama ako." singit naman ng isa kong anak kong si Darwin.

"Hindi anak. Sasama ka kay Mama kayong dalawa ni Lia ang isasama ko saka hindi ka naman pababayaan ni mama." aniya ko saka nlito niyakap.

Kambal ang anak ko isang babae at lalaki. Lialean Fermonica Saurez ang bunso ko magandang bata sya at sobrang bait. Si Darwin Hulian Suarez naman ang panganay ko halos 5 minuto lang ang tanda nya kay Lia pero sa kamasaang palad ay hindi sya normal kagaya ng kapatid nya ipinanganak kong bulag si Darwin pero napa-bait nyang bata at meron syang perpektong mukha pero hindi ko sya kamukha.

"Talaga, Mama. Isasama mopo ako maglako?" masayang sigaw ni Darwin na kinangiti ko.

"Oo naman. Lucky charm ko kayo ni Lia kasi pag-kasama kayo ni Mama marami akong nabebenta." aniya ko.

"Sige, Mama. Antayin kopo ikaw mag-luto para makapag-lako napo tayo." tumango ako saka hinalikan sila pareho sa noo at tinuloy na ang pag-hahanda ng biko na ilalako.

"Hindi ko naman bibitawan ang hands mo, Kuya. Saka he-help natin si mama mag-benta para mag Jollibee tayo." rinig kong aniya ni Lia.

Limang taon na kaming naninirahan dito sa isla at malayo raw ito sa Manila sabi sa'kin ni Mama Nova kaya hindi nya kami dinadala sa lugar nay'on mas ginugusto nilang dalawin nalang kami rito at pabor naman sa'kin iyon dahil wala rin akong sapat na pera mag-tungo sa lugar ni mama. Ayos na sa'kin na sila nalang ang pumunta rito.

"Tara na. Mag-lalako na tayo oara may pang Jollibee na kayo." yaya ko sa dalawa saka ko binuhat ang mga panindang ilalako namin.

"Mama, ako nalang po ang mag-aalok para di napo mapagod ang voice mo." presinta ni lia pero inilingan kolang sya.

"Kaya nato ni Mama. Hawak nalang kayo sakin saka wag kayong bibitaw kasi medyo malayo pa ang lakaran natin." aniya ko.

Tanging bahay lang namin at ni Tobias ang nakatayo sa lugar na ito kailangan kopang lakarin ang baba ng bundok para makapag-hanap buhay kasama ang dalawang anghel ko.

" Mama, hindi kapo ba napapagod kasi always mo kaming kasama sa paglalako tapos minsan ni kakarga po papo kami para di kami mahirapan." wika ni Lia.

"Mama is strong kasi kayo ang lakas ko kaya bawal kayo mapagod kasi mapapagod din ako." masayang wika ko.

"Mama, siguro kung kilala mopo ang paoa namin baka po i-hehelp na tayo kasi po ang father ang haligi ng tahanan kaya sya pp dapat ang nag wowork hibdi ang mother." malungkot na saad ni Lia.

"Di naman need ni mama ang papa natin kasi nga strong sya." sabat naman ni Darwin.

I can't remember my past pero sabi ni Mama Nova sa tamang panahon ay babalik din daw ang lahat kapag tama na at pwede na.

"Okie. Saka may papa Tobby naman tayo." wika ni Lia na kinatango namab ni Darwin.

"Don't worry pag-naalala na ni Mama lahat pangako hahanapin ko ang papa nyo para makilala nyo sya." masayang aniya ko na kina-palakpak naman ng dalawa.

"Wait po namin yan, Mama." masayng wika ni Lia.

Nilagay ko ang bilao sa aking ulo saka binuhat si Darwin habang si Lia naman ay naka-baba sa'kin dahil kailangan naming bumaba ng bundok at alam kong magihirapan ang dalawa lalo na't hindi nakaka-kita si Darwin. Kailangan ko kasi silang isama sa tuwing mag-lalako ako dahil naka-ugalin namin na kumain sa labas saka hindi ko kayang iwan ang dalawa dahil wala kaming kapitbahay kung iiwan ko man sila dapat ay nariyan si Tobias o kaya si Mama.

(HUGO)
Five years na simula ng iwan ako ni Lean. Nung-araw na sumabog ang hotel ay napag-alaman namin na isa si Lean sa mga namatay pero hindi ako naniniwala o dahil sadyang hindi kolang matanggap.

Si Vina ang may-kasalanan ng lahat dahil sinabi ito sa'kin ni Donya Nova na ngayon ay kakampi na ng Death Trade. Sinabi sa'kin ng Donya na isa si Lean sa mga namatay at tinuro nya sa'kin kung saang parte ng hotel nakakulong si Lean at nakita ko ang bangkay ng isang babae na naro'n sunog ang katawan at hindi makilala.

Flashback

Nang magising ako mula sa ospital ay sinabi sa' kin ni mommy na hindi nya pigalaw ang lugar dahil alam nyang hindi ako paoayag dahil hindi kopa nakikita si Lean until she said na wala na si Lean at isa ito sa kasama sa pag-sabog ng hotel kaya walang pag dadalawang isip na nag-tungo ako sa lugar na'yon.

"Gusto mong malaman ang totoo diba? Bakit hindi ka pumasok sa loob ng kwarto na'yan at saka mo sakin sabihin na buhay ang nobya mo. Sinubukan ko Hugo na itakas si Lean pero nahirapan ako dahil malakas ang pwersang meron si Vina kunpara sa'kin. Binalak kong sabihin lahat ng alam ko pero binantaan ako ni Vina." aniya ng Donya kaya naman nanginginig ang aking kamay na binuksan ang pintuan at kita ko ang bangkay ng dalawang lalaki sa sahig at isang babae na sunog ang katawan at wala ng buhay.

" N-no.. Hindi sya to." utal na wika ko.

" Sana nga hindi sya, Hugo pero wala na patay na si Lean." umiiyak na wika nito sa'kin.

It can't be. Alam kong buhay ang Reyna ko. Hindi sya to kasi malakas yun lalaban yung Reyna ko. Hindi nya ako pwedeng iwan.

Hawak ko sa saaking mga braso saka bunuhat palabas ng gusali. Hindi ko maiwasang umiyak dahil kahit anong lakas ang meron ako si Lean parin ang kahinaan ko ang Reyna ko.

Ilang araw kong piniling mapag-isa hanggang sa malibing na si Lean sobrang nag-sisisi ako lalo na't nalaman ko ang dahilan mula kay Senna kung bakit na kidnapped si Lean at dahil daw yun sa nais nitong pumunta sa Manila dahil sa mga litratong nakita nito. Hindi ako yun pwro ang sakit lang na dahil sa larawan nayun na pakana ni Vina ay nag-simulang magkanda-letse-letse ang lahat. Nawala sa'kin si Lean at kasama ang kambal namin na anak. Nawalas a'kin ang mag-ina ko.

Lumipas ang ilang buwan ay mas pinili kong ayusin ang buhay ko hindi ako umuwi ng hacienda dahil ayokong balikan ang mga ala-ala namin ni Lean dahil masasaktan lang ako si Nanay Sonya ay katulong ko sa mansion dito sa Manila alam kong sobra syang nasaktan kagaya ko pero tinggap narin nya ang nangyari.

Patuloy kong pinapatakbo ang kompanya ko habang hawak ko parin ang Mafia Organization ko katulong ang Death Trade at Demon Trade.

Masyadong mailap si Vina kaya hindi namin sya mahuli hanggang ngayon pero ang huling balita ko ay nasa Texas ito at gamit ang ibnag pangalan pero mahirap para sa'min na hanapin sya dahil sadami ng kanyang napag-tataguan.

End of flashback

"Mom, I'm still working maybe ma-late ajo ng uwi dadalaw pako sa puntod ng mag-iina ko." aniya ko kay Mommy.

"Okie. Just take care, Son." saka nito binaba ang tawag.

Matagal kano rin napatawad sila Mommy dahil I know na para naman sa ikabubuti ko ang reason kaya tinago nila ako although sangkot doon si Donya Nova pero thanks God dahil naging ayos na ang lahat tanging justice nalang talaga para sa aking mag-ina ang nais ko dahil hanggat malaya at buhay si Vina ay hindi matatahimik ang bihay ko.

Si Vina ang malaking salot sa buhay ko at sya ang sumira sa pamilyang meron na sana ako.

_strwbrgirl