Señorito 1: Hugo Montenegro (UNDER EDITING)

13

Please correct my grammatical errors if I'm wrong. Mas ayos po yun sa'kin!

_____

"Mama, n-naalala kona po." umiiyak kong wika habang naka-tayo sa harap nito.

Lumapit ito sa'kin at niyakap ako. "Patawarin moko, Lean dahil napahamak ka dahil sa'kin." pag-hingi nito ng tawad.

Yumakap ako pabalik. "Wala kang kasalanan, Mama. Ikaw ang nag-ligtas sa'kin at sa kambal malaki ang utang na loob kopo sainyo." saka bumitaw sa pag-kakayakap.

Hinanap ng aking mga mata si Hugo pero wala ito tanging si Mama ang nasa bahay kaya nilingon ko sya.

"Kung ang kambal ang hanap mo na kay Tobias pareho at kung si Hugo naman kahapon pa sya bunalik sa Manila." sagot ni mama.

"Kahapon?" takang tanong ko.

"Yez, Darling, Kahapon. 3 days kang tulog dahil sa tinurok ko sayo masyado yatang maraming ala-ala ang nawala sayoboara maging ganon katagal ang tulog mo." sagot ni mama kaya tumango nalang ako umupo sa sofa.

"Ma, paano si Vina?" tanong ko habang may kaba parin sa'king dibdib.

"Si Hugo ang tatapos, Lean. Isa ako sa mga hinahanap ni Vina simula ng malaman nya na nakianib ako kay Hugo at Asunsion. Taksil ako, yun ang tingin ni Vina sa'kin pero kahit kailan hindi ko pinag-sisihan na nag-taksil ako para sayo at sa kambal. Si Darwin pag-uwi nyo ng Manila pumunta ka sa ospital ni Felip sinabi ko sa kanya na sya ang gumawa ng opera para sa mata ng apo ko. Bukas aalis ako, Lean para itama ang lahat at gusto ko alagaan mo ang sarili mo at ang kambal." kinakabahan ako sa tono ng salitaan ni mama pero wala akong magawa kundi tumango at makinig sa kanya.

Ilang oras lang ang tinagal ng usapan namin ni mama ay napag-desisyunan kong puntahan ang kambal sa bahay ni Tobias at nakita ko naman ang mga anak ko. Si Lia ay sige ang sayaw sa cellphone ng Papa Tobby ni habang si Darwin naman ay nakikipag-usap sa Papa Tobby nya.

"Lean!"
"Mama!"

Sabay na sigaw ni Lia at Tobias kaya pumasok na ako tuloy sa bahay nito.

"Mukhang masaya kayo ahh." bati ko.

"Kasi naman, Mama, ang haba po ng sleep mo kaya dito kami nag stay ni Kuya Darwin kay Papa Tobby kasi umalis napo si Papa Hugo namin pero nag promise po sya na uuwi sya tapos dadalgin nya napo tayo sa malaki nyang house sa Manila po." masiglang sabi sa'kin ni Lia.

" Mama, hindi naman po ng sisirain ni Papa Hugo ang promise nya diba? " tabong ni Darwin.

"Hindi. Hindi kayang sirain ni Papa Hugo ang promise nya sainyo kasi mahal nya kayo ni Lia." aniya ko saka lunapit sa kanya.

"Anak, pag-pumunta tayo sa Manila pangako ni Lola Nova na makakakita kana." masayang anunsyo ko.

"Talaga po, Mama!" sigaw nito saka ako umou nmat niyakap sya at nilingon ko si Tobias na nakangiti sa'kin.

"Malapit ng matapos lahat, Lean. Magiging masaya na kayo." wika ni Tobias na kina tango ko.

***

"Ma, mag-iingat po kayo." sabay yakap ko kay Mama Nova na agad naman niting ginantihan.

"Ang mga apo ko alagaan mo pati ang sarili mo, Darling." paalala nya na kinatango ko.

"Malapit na, Lean." saka ito bumitaw sa yakap saka hunakbang na pasakay sa kanyang chopper.

Tanaw-tanaw ko si Mama hanggang sa makagalis ang sinasakyan nito. Lord kayo napong bahala sa lahat ng mangyayari sa araw nato nawa'y gabayaan nyopo sila Mama sa kung anong plabo nila ni Hugo.

Saka ako umalis ng hindi kona natanaw ang sinakyan ni Mama at Tobias kaya naman binuhat ko si Darwin habang hawak ko naman ang kamay ni Lia pababa sa rooftop ng bahay ni Tobias.

(DONYA NOVA)
"You sure, Nova, na gagawin mong pa-in ang ang sarili mo para lang mag-pakita si Vina?" tanong sa'kin ni Asunsion.

"Yes. Alangan namang ikaw ehh may pamilya ka si Hugo gano'n din may pamikya sya at ako kung sakaling mamatay atleast makakasama ko yung pamilya ko sa kabilang buhay." sagot ko habang inaayos ang patalim at baril sa hita ko at bewang.

" Hanggang ngayon hindi ka parin nag-babago sanay na sanay kang maging bulletproof ko!" natawa ako sa winika nito saka sya inirapan.

"Donya, handa napo ang sasakyan pati si Sir Hugo ay nakasunod na sa'tin ng palihim para kung sakaling magka-gulo ay may back up tayo." aniya ni Tobias kaya naman lumabas na ito habang saglit kong niyakap si Asunsion ang matalik kong kaibigan saka ako lumabas ng HQ nila.

Kung mamamatay ako ngayon masaya ako dahil kahit papa'no ay may nagawa akong mabuti at may nakilala akong pamilya kay Lean kasama na ang mga apo ko sa kanya.

Sakay ako ng isang itim na van kasama si Tobias, Jacob at si King. Kahit nakaka-ramdam ako ng kaba ay mas pinipili kong tatagan ang loob ko dahil ayokong gamitin iyon ni Vina laban sa'kin dahil naniniwala ako na isang tuso si Vina at hindi dapat pagkatiwalaan gayong alam kong kasalanan nya kung bakit namatay ang asawa ko na si Rolly dahil nalaman ng asawa ko na si Vina ang dahilan kung bakit nakulong sa drugs si Rina at na rape ito kaya para mapatahinik ni Vina ang asawa ko pinatay nya ito at pinalabas ni sila Asunsion ang ang dahilan kung bakit nawala ang mag-ama ko.

"Ako nalang ako bababa." kita ko ang pag tutol sa kanilang mukha. "May contact ako sainyo remember. Madali nyong malalaman kung may nangyari saking masama. Mas mabuting sa sasakyan lang kayo oara hindi mag-hinala si Vina." dagdag kopa.

"Kahit ako nalang, Donya ang sasama sayo." aniya ni Tobias pero umiling ako saka bumaba ng sasakyan.

"Vina! Lumabas ka dyan!" sigaw ko habang naglalakad sa iaang abandonadong basement dito sa Sta. Monica.

"Hi, my dear Mother." boses mula sa'king likuran kaya nilingon ko ito at nakita ko si Vina kasama ang dalawang lalaki.

"Vina, makinig ka naman sa'kin para to sa ikabubuti mo. Sumuko ka sa pulis at tutulungan kitang bumaba ang kaso mo." aniya ko.

"Ano ako, Tanga? Bakit ako susuko kung wala naman akong ginagawa. Kayo ang sumira sa buhay ko. Ikaw ang dahilan kung bakit nawala ang mga magulang ko dahil yun sa car accident na kina-sangkutan mo at nawala sakin si Rina dahil sa pakealamero mong asawa!" sigaw nito sabay tuktok sa'kin ng baril kaya naman pinindot ko ang button sa'king relo kung sa'n konektado kay Tobias.

"Vina, huminahon ka. Hindi ko sinsadya ang nangyari aksidente iyon at hindi ko naman tatakasan ang kaso kung gusto mong ipakulong ak----" " bakit ko gugustuhing makulong ka kung pwede namang patayin kita para naman mabawasan kayong mga trabahuhin ko sa buhay!" sigaw nito saka pinutok ang baril at tumama iyon sa'king balikat kaya napangiwi ako.

" Subukan mong iputok ang baril mo uunahin kong pasabugin ang bungo mo! " boses iyon ni Tobias saka Lumapit sa'kin.

" Bago mo pasabugin ang bungo ko unahin mo munang patayin ang mga tauhan ko." nakangising wika nito saka unyi-unting naglabasan ang mga tauhan ni Vina habang may mga baril na nakatutok sa'min.

" Vina!" aigaw ko pero nakangisi lang ito sa'kin.

"Parating na sila Hugo at ang Death Trade pati ang Demon Trade, Donya." aniya ni Tobias.

"Vina, makinig ka hindi ako pumunta para makipag-away gusto kitang maka-usap. Parang-awa mona hindi na ikaw yung Vina na anak ko."

"Bakit, tinuturing nyo ba akong anak? Diba hindi naman kasi laging naka'y Rina kahit ng mawala si Rina mas pinili mopa si Lean kesa sa'kin!" sigaw nito saka muling tinutok ang baril sa'kin kaya naman kinuha kona ang baril ko sa'king bewang saka tinutok narin sa kanya at walang pagdadalawang isip na pinaputok ko pero daplis lang iyon.

"Takbo!" sigaw ko saka kami tumakbo ni Tobias habang sunod-sunod na putok ang narinig namin.

_STRWBRGIRL

chapter 14 more on action po lahat yun and HUGO'S POV po lahat.

Deserve po bang mabuhay ni Donya Nova?

Goodnight and love you'll.