"ေတာက္...! "
က်ယ္ေလာင္တဲ့ ေတာက္ေခါက္သံတစ္ခုဟာ အစည္းအေဝးခန္းမထဲေပၚထြက္လာသည့္အခါ အေရွ႕မွာတင္ဆက္ေနတဲ့လူ ဘာဆက္လုပ္ရမလဲမသိျဖစ္ကာ မ်က္ခုံးေတြတြန႔္ခ်ိဳးထားသည့္ ေရွာင္းက်န႔္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ ေရွာင္းက်န႔္က တင္ဆက္သူကိုၾကည့္ေနျခင္းမဟုတ္ဘဲ လက္ထဲကဖုန္းကို မမွိတ္မသုန္စိုက္ၾကည့္ေနတာျဖစ္သည္။
ေက်ာင္းမွာ Presentation ရွိလို႔ဆိုၿပီး မနက္ကတည္းက အလိုက္သတိနဲ႔မေခၚဘဲေန ေနတာ။ အခုေန႔လယ္ ၁၂ ေက်ာ္ေနၿပီ။ အစည္းအေဝးခန္းထဲဝင္မလာခင္ကတည္းက ေခၚေနတဲ့သူ႔ဖုန္းကို အခုခ်ိန္ထိျပန္မေျဖေသးတာဘာျဖစ္လို႔လဲ။ ဖုန္းပိတ္ထားတာလည္းမဟုတ္ဘဲ သူ႔ဖုန္းကိုတမင္သပ္သပ္မေျဖတာ။
တစ္ရက္ကို သုံးေခါက္ေလာက္ပဲဖုန္းဆက္တာေတာင္မေျဖနိုင္ရေအာင္ဘာမ်ားျဖစ္ေနတာလဲ။ေနာက္ေယာင္ခံလိုက္သူ မလႊတ္ထားေတာ့တာနဲ႔ ဒီလိုေတြျဖစ္လာေတာ့တာပဲ။
"ရၿပီ အစည္းအေဝးကိုမနက္ျဖန္မွ ဆက္လုပ္မယ္..."
ဝန္ထမ္းေတြကို အစည္းအေဝးခန္းတြင္းမွ လႊတ္ေပးလိုက္ၿပီးေနာက္ ရမ့္ကို ေရွာင္းက်န႔္ၾကည့္ကာ...
"ငါ့ကို တို႔ေကာင္ေလးရဲ့ ေက်ာင္းကို လိုက္ပို႔ေပး..."
______________ _____________
Presentation မွာ အဖြဲ႕နဲ႔လုပ္ရသည့္ကိစၥျဖစ္တာေၾကာင့္ တင္ဆက္မွုအၿပီးမွာ ဝမ္ရိေပၚတို႔အဖြဲ႕လူမွုေရးအရေက်ာင္းေဘးနားရွိေကာ္ဖီဆိုင္တစ္ခုတြင္ ဝိုင္းဖြဲ႕စားေသာက္ၾကမည္ျဖစ္ရာ ထိုေနရာကိုေရာက္ရွိလို႔ေန၏။
အဖြဲ႕ထဲတြင္ စုစုေပါင္းလူေျခာက္ေယာက္ရွိၿပီး ေယာက်ာ္းေလးသုံးေယာက္ မိန္းကေလး သုံးေယာက္ပါရွိ၏။ ဆိုင္အတြင္းေရာက္သည့္အခါ မွာစရာရွိတာ မွာၾကၿပီး အစားအေသာက္မ်ားေစာင့္ဆိုင္းလို႔ေနၾကစဥ္ ဝမ္ရိေပၚသူ႔ဖုန္းကို ခဏၾကည့္လိုက္သည့္အခါ missed call ေပါင္းမ်ားစြာကိုေတြ႕လိုက္ရသည္မလို႔ ရင္ထဲထိတ္သြားရ၏။ Missed call ေတြအားလုံးက ေရွာင္းက်န႔္တစ္ေယာက္တည္းဆီက။
Presentation ရွိတာေၾကာင့္ ဖုန္းကို slient လုပ္ထားတာ presentation ၿပီးသြားသည့္အခါ ဆရာနဲ႔ေတြ႕ရတဲ့ကိစၥေလးေတြ နဲ႔ရွုပ္ေနတာျဖစ္၍အသံျပန္ဖြင့္ဖို႔ေမ့ေလ်ာ့ေနခဲ့တာျဖစ္သည္။ ဝမ္ရိေပၚ ေရွာင္းက်န႔္ဆီသို႔ ဖုန္းဆက္ရန္ ေကာ္ဖီဆိုင္အျပင္သို႔ထြက္ဖို႔လုပ္ေနရင္း ဆိုင္အလယ္ေလာက္အေရာက္တြင္ေတာ့ သူ႔ကိုၾကည့္ေနသည့္ေရွာင္းက်န႔္ကိုေတြ႕၏။
BẠN ĐANG ĐỌC
Healing A Broken Soul
Fanfictionဒီကမ္ဘာပေါ်မှာလေ ဖြစ်တည်မှုတိုင်းကချစ်စရာကောင်းတယ်ဗျ။ Cover Photo Crd:
