Jestem Ariel mieszkam z mamą chociaż kiedyś mieszkałam z tatą dopóki jego samolot się nie rozbił. Wracał wtedy do domu z delegacji, umarł na miejscu.
Moja matka z którą nie za bardzo się dogaduje musiała mnie zabrać do siebie do domu nie byłam tym faktem zachwycona ale chociaż tam zawsze jest lato, piasek, słońce, fale, i moi dawni przyjaciele straciłam z nimi kontakt po tym jak rodzice się rozwiedli. Tęskniłam za tym miejscem, kiedy byłam mała serfowałam tutaj mam stąd tyle wspomnień ale są tak jakby za mgłą, połowy nie mogę sobie przypomnieć ale ta większość to są te najpiękniejsze.//////////////////////////////////////////////////////////////////////
Wyjeżdżam z miasta
Przyjechała po mnie mama
/////////////////////////////////////////////////////////////////////
Uwielbiam podróżować z tatą co rok w wakacje jeździliśmy na wycieczki rowerowe chodziliśmy po górach a na sam koniec jechaliśmy autem nad jezioro i spaliśmy w namiotach lub pod gołym niebem. Tak mi tego brakuje ale obiecałam sobie że nie będę o tym myśleć, są wakacje i muszę je dobrze spędzić.Kiedy tak jechaliśmy patrzyłam w
szybę miałam słuchawki słuchałam ulubionej playlisty , mama zaczeła rozmowę, spojrzałam w lusterko miala zmartwione oczy-co mówiłaś miałam słuchawki?-zapytałam
-pytałam jak się czujesz, nie chcesz żadnej tabletki, nie masz choroby lokomocyjnej?-odpowiadała pytaniem na pytanie
-nie wszystko jest okej, tyko mogłabyś włączyć klimatyzacje bo jest tak gorąco że można tu zupę ugotować-poprosiłam po czym wyłączyłam telefon i wzięłam książkę
-trochę to potrwa zanim się włączy bo czasem się psuje jakbyś siedziała z przodu to było by chłodniej, ale nie ma fotela bo... mój nowy mąż naprawiał auto i nie dokończył-odrzekła
W tym momencie opadła mi szczena NOWY MĄŻ jeszce dojdzie do tego że będę mieszkać z jej nowym mężem
-jakim mężem, mamo czemu mi nie powiedziałaś?-zapytałam poddenerwowana
-dziecko ja i twój tata nie dogadywaliśmy się ale poznałam super faceta który o mnie dba, kocha mnie i naprawdę umie kogoś wesprzeć pomógł mi z tym wszystkim naprawdę-odpowiedziała
-dobra ale czy ja mam przyrodnie rodzeństwo?-zapytałam
-za osiem miesięcy będziesz mieć, mam nadzieję że to będzie dziewczynka mam już wybrane dla niej imię, w sumie to mam bardzo dużo imion tak się nie mogę doczekać, ale chłopczyk też może być nie mogę wybrać bo to tak nie ma ale- przerwałam jej wypowiedź
-mamo stop rozumiem cieszysz się ale mogłaś mi powiedzieć o tym wcześniej i nie męcz nie tym bo ja nie zamierzam być nianią, zapamiętaj to sobie-odpowiedziałam i wróciłam do czytania
-nie chcę żebyś była nianią zrozum zaczełam nowe życie nadal w tym samym miejscu, ale zawsze będziesz moją córką i nic tego nie zmieni nawet jeśli chcesz to zmienić to raczej nie możesz, wiem że uwielbiasz to miejsce więc postaram się ci wynagrodzić te wszystkie lata mojej
nieobecności-odrzekła i zobaczyłam że zakręciła się jej łezka w oku-a Rozalia i Zak nadal tu mieszkają?-zapytałam z zaciekawieniem
-tak będą czekać na miejscu nie mogą się doczekać-odpowiedziała uderzając w klimatyzację-O W KOŃCU DZIAŁA
-NARESZCIE, musisz coś zrobić z tą klimą tu można się ugotować-odpowiedziałam założyłam słuchawki i pogłębiam się w książce.
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
Dojechaliśmy prawie na miejsce byłam bardzo podekscytowana w końcu zobaczę swoich przyjaciół których nie widziałam od kilku lat. Zaczęłam rozmyślać co mam pierwsze im powiedzieć czy zwykłe cześć wystarczy czy może hej nie wiem. A może za bardzo się tym przejmuje, w każdym razie cieszyłam się i nie myślałam o śmierci mojego ojca.
-Za pół godziny będziemy na miejscu,
jesteś gotowa ich zobaczyć, Ariel, ARIEL-wykszyczała Melisa-TAk nie śpię, żyje a jakie było pytanie?-zapytałam nie wiedząc o co chodzi
-czy jesteś gotowa ich zobaczyć?-powtórzyła pytanie
-chyba tak, tylko nie wiem co powiem, bo jak się przywitać z kimś kogo nie widziałaś od kilku lat-mówiłam sama do siebie
-nie mialam nigdy takiej sytuacji, nie wiem zobaczymy kiedy dojedziemy-odrzekła i zamilkła
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
Dojechaliśmy
🧚🧚🧚🧚🧚🧚🧚🧚🧚🧚🧚🧚🧚🧚🧚🧚🧚🧚🧚🧚🧚🧚🧚🧚🧚🧚🧚🧚🧚🧚🧚🧚