Best Lover • Vminkook

Prisoner

"Bilemiyorum, hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığı bir dünyaya kaptırdım kendimi ve gerçek hayat rüyalarımdan bile daha tuhaf."

(The weeknd feat
Lana Del Rey / Prisoner)

●●●●●●

~Taehyung'un Bay Jeon'un evine gittiği günün ertesi / Jungkook'un gelmesine iki ay var~

"Jimin? Evde misin?"

"Mutfaktayım!"

Eşinin sesiyle direkt olarak mutfağa yöneldiğinde ve minik olanın, tezgahın önünde yaptığı işine engel olmayarak arkasından sarıldığında Jimin'in derince aldığı nefesi duymuş minik olanın boynuna dudaklarını bastırmıştı.

"Dün şirkete gitmemişsin? Yazdığım mesajlara da dönmedin. Dün sabah kalktığımda yoktun ve akşam bana yazdığın tek şey, işlerim var bu akşam gelmeyeceğimdi. Seni merak eden kocana ufacık bir açıklama yapamayacak kadar önemli olan işin neydi acaba öğrenebilir miyim?"

Kolları arasındayken kendisine dönen miniğine şaşkınca bakarken ne söyleyeceğini düşünüyordu ve Jimin'in sinirliden çok korkmuş olduğunu fark ediyordu.

"İşlerim vardı özür dilerim, telefona bakacak zamanım olmadı. Ama sen neden bu kadar korktun? İyi görünmüyorsun, bir şey mi oldu?"

Bu soruyla birlikte küçüğün gözleri dolduğunda ve kafasını yere eğdiğinde Taehyung, korkarak onun yüzünü kaldırdı ve endişeli sesine engel olmadı.

"Bebeğim ne oldu? Bana bak lütfen, özür dilerim cevap vermem gerekirdi. Ağlama n'olur."

Jimin'in daha fazla dayanamayıp ağlamaya başlamasıyla Taehyung, küçüğün belindeki ellerini sıkılaştırmış minik olanın, göğsüne yaslanmasına izin vermişti.

Ellerinden biri ince beli sarmalarken diğeri kocasının sarı tutamlarını okşuyor rahatlaması için yardımcı olmaya çalışıyordu.

"Annem geldi. Babam hastaymış, ölecekmiş. Son kez beni görmek istiyormuş. Ben nasıl gideceğim Taehyung? Jungkook'la birlikteyken beni nasıl evden attığını, Jungkook'a ettiği hakaretleri unutup nasıl yanına gideceğim? Annem olmasa kalacak evim yoktu benim. Ben o günleri nasıl unutacağım?"

Göğsüne sığınan miniğini her şeyden korumak istercesine sarmalarken bu yaşadıklarını hak etmediğini biliyordu ve korkusunu da anlıyordu.

Jimin, o anlarda yanında bir sığınak aramış sığınağına ulaşamadığında da sokakta kalıp üşümüştü. Taehyung, bunun nasıl hissettirdiğini bildiği için derince soluklanma gereksinimi duymuş en değerlisinin mesajlarını görmek için kullandığı aleti, düşüncesizlik ederek sessize aldığı için kendini suçlamıştı.

Aptallık ederek Jimin'in attığı mesajlara da bakmayışı cabasıydı.

Bir tarafı toparlamak isterken diğer tarafın dağılması onu o kadar çok üzüyorduki bazen sadece lisedeki hallerine dönmeyi istiyordu.

Jimin ve Jungkook'un, birbirlerini iyileştirebildiği Taehyung'un, uzaktan da olsa onlarla birlikte olduğunu hissettiği zamanlar en azından sadece o ikisi için büyük bir özlem duyuyordu ve şimdiki hallerindense o zamanki halleri daha mantıklıydı gözünde.

Sadece kendisi acı çekse ve onlar mutlu olsa olmuyor muydu?

Neden bütün kötü şeyler onları buluyordu ki?

Taehyung, her şeye katlanabilir her acıyı atlatabilirdi ama konu onlardan birinin acısı olduğunda çok güçsüz hissediyordu. Onlara iyi gelmediğini düşünmek canını çok yakıyordu.