××××××××××××××××××××××××××××××××
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
______________________________________~ jungkook p.o.v~
දැං ටික වෙලාවක් වෙනවා අපි ඇතුලට ඇවිත්. අපේ රත්තරං ටික කොහොම හරි අපි පන්න ගත්තත් , නම්ජූන් හ්යුන්ග් අතින් උන පොඩි වැරැද්දක් හින්දා මේකේ ආරක්ෂක පද්දති ඔක්කොම වැඩ කරන්න ගත්තා. රතු එලියක් පත්තුවෙන ගමන් අනතුරු ඇගවීමේ සීනු ඔක්කොම නාද උනා.
මං අපේ අය ඔක්කොටම ආයේ යන්න කිව්ව්. ජින් , ජිමින් හ්යුන්ග්ලට රත්තරං ටිකත් අරං කට්ටියව අරන් යන්න කිව්වේ මට නම්ජූන් හ්යුන්ග් ලගට යන්න. ඇත්තටම අපි කතා උන විදියට රත්තරං අපේ අතට ගත්තට පස්සේ මොනා උනත් ආපහු හැරෙන්න බෑ.
අපි කවුරු ඇතුලේ හිර උනත් බේර ගන්න යන් නෑ. එතනින් පැනලා යනවා එච්චරයි .මොකද එදා මගෙ අප්පට මේ රත්තරං ගන්න බැරි උනෙත් ඒ හින්දමයි. ඔව් ඇත්තටම කියනවා නම් මං නෙමේ මුලින්ම මේ රත්තරං ගන්න සැලසුම් කරෙ. ඒ මගෙ අප්පා ... 1980 ගනන් වල... හරියටම කිව්වොත් දැනට අවුරුදු 6කට විතර කලින්.
එදා jeon කල්ලියේ නායකයා මගේ අප්පා... එයා එදා රත්තරං ගන්න ගියෙ එයාගේ හ්යුන්ග්ල එක්ක.
ඒත්... මගෙ අප්පාට එදා රත්තරං ගන්න බැරි උනේ එදත් මේ වගේම එයාගේ හ්යුන්ග්ව බේර ගන්න ගිහින්. අද නම්ජූන් හ්යුන්ග් වගේ, අප්පාගේ හ්යුන්ග් අත්වැරදීමකින් ඇතුලේ හිරවෙලා. අද මං වගේම අප්පාත් හ්යුන්ග්ව බේර ගන්න ගිහින්.
ඒත් ඇත්තටම උනේ අප්පාට එදා රත්තරන් වගේම එයාගේ හ්යුන්ග්වත් නැති උනා.
අප්පා එදා බේරිලා ඇවිත් තියෙන්නේ එතන තිබ්බ පොලිසියට වෙඩි තියලා.
YOU ARE READING
The Wish
Fanfiction" අපේ ආදර කතාවත් අවුරුදු සිය ගානක් තියෙයි. හරියට මේ maple ගහ වගේ. " " මං ඔයා හොයන් ආයෙත් මෙතනටම එනවා , මං එනකන් ඉන්නවා නේද " " මගෙ ප්රාර්තනා කරනවා , අපි ආයෙත් මේ ගහ යටම හම්බෙන්න කියලා "