××××××××××××××××××××××××××××××××
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
_____________________________________If you feel uncomfortable you can skip this chapter . You won't miss anything .
================================
ටේහ්යුන්ගට දැනුනා එයාව තල්ලු වෙනවා වගේ. එයා තල්ලු වෙලා ගිහින් ඇද උඩට වැටුනා.
TH-" j..jungook "
ටේහ්යුන්ග්ගේ කටින් පිට උනේ එච්චරයි . ටේහ්යුන්ග්ට මතකයි ජන්කුක් උත්සවේ ඉදලා කොච්චර කේන්තියෙන් එයාව වාහනේට දාගත්තේ.. කොච්චර වේගෙන්ද වාහනේ පදවන් ආවේ , කොච්චර මත් ගතියෙන්ද කතා කරේ,
කොච්චර ලෝබකමින්ද එයාව මන්දිරේ ඇතුලට ඇදගෙන ආවේ කියලා.ජන්කුක් ටේහ්යුන්ග්ව ඇදට තල්ලු කරේ කාමරේ දොර අගුලු දාලා ඉවර උනාට පස්සේ. අද මන්දිරේ කවුරුත් නෑ... ඒත් ජන්කුක් කාමරේ දොර අගුලු දැම්මේ හරියට ටේහ්යුන්ග්ව කාමරේ ඇතුලේ හිර කරන්න ඕනේ වගේ.
ජන්කුක් එයාගේ කමිසේ හෙමින් හෙමින් ලිහිල් කරන ගමන් ඇද ගාවට ආවා. ජන්කුක්ගේ මත් ගතිය තවත් වැඩි උනේ එයාගේ ඇද උඩ ඉන්න ටේහ්යුන්ග් දැක්කට පස්සේ. ටේහ්යුන්ග්ගේ කොන්ඩේ අවුල් වෙලා, ටේහ්යුන්ග්ගේ මූන, තොල් , ඇස්.... ජන්කුක්ව වැරදි තීරණ වලට යන්න හේතු පෑදුවා.
ටේහ්යුන්ග්ගේ සිහින් සිරුර ජන්කුක්ගේ ඇද මත අසරණ වෙලා. ජන්කුක්ට ඕනෙ ටේහ්යුන්ග් හැමදාම එයා ලග මෙහෙම අසරණ වෙනවා දකින්න, එයාගේ නම කොදුරනවා ඇහෙන්න, එයාගේ සාමාජිකයා සතුටු(pleasure ) කරවන්න මේ ඇස් වලින් කදුලු වැක්කෙරනවා දකින්න.
ජන්කුක් එයාගේ කමිසේ ගලවලා විසික් කරලා ඇද මත දණ ගහලා ටේහ්යුන්ග්ගේ කම්මුල් හෙමින් අත ගෑවා.
YOU ARE READING
The Wish
Fanfiction" අපේ ආදර කතාවත් අවුරුදු සිය ගානක් තියෙයි. හරියට මේ maple ගහ වගේ. " " මං ඔයා හොයන් ආයෙත් මෙතනටම එනවා , මං එනකන් ඉන්නවා නේද " " මගෙ ප්රාර්තනා කරනවා , අපි ආයෙත් මේ ගහ යටම හම්බෙන්න කියලා "