Yüzme bilmeden daha, deniz görmeden
Hiç güneşte yanmadan.
Şimdi ölmek istemem bir kalbi sarmadan...
Yazın ilk günüydü. Annem beni evde bırakıp çıkıp gitmişti. Babam öldüğünden beri çok kavga ediyorduk genelde de dayanamayıp evden çıkardı. Ben de evde sıkılıp kedim Minnoş'un mamasını verdikten sonra sahile indim. Yazlığımız Bodrum'daydı. Doğduğumdan beri buraya gelmemize rağmen hiç arkadaşım yoktu. Arkadaşa gerek duymuyordum. Kitaplarım ve müzik bana yeterdi. Kulaklığımı takip sahil yolunu tuttum.
Sahile varmak üzereydim. Kulaklığımda son ses Teoman vardı o yüzden O'nu duymadım. O. Bana bağırıyordu. Arkamdaki motorsiklet beni görmeden üstüme geliyordu fakat ben duyamıyordum. O'nun sesini. Bana "Dikkat et!" diyordu. Tam motor bana çarpacakken şefkatli bir el beni hızlıca yoldan kendine çekti. O'nun üstüne düşüverdim. Kulaklığımı çıkardım. Sahilden bir çocuk. Sahilin geniş arkadaş grubu Kozalak'ın başı. Kaya. Hemen ayağa kalkıp damarlı eliyle beni de kaldırdı.
"İyi misin? Sanki kafanı çarptın."
Sesi kalın ama nazikti. Ben şoktaydım sadece "Iı-ı iyi galiba." diyebildim. Omzuma bir kere vurup sahile gitti. Ben de peşimden gidiyor gibi oldum ama bir süre sonra yollarımızı ayırdık ve o arkadaş grubuna giderken ben yanlız, tek şezlonguma gidip kitabımı açtım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Deniz'in Kızı
RomanceBir Bodrum akşamı, Çocukluktan beri arkadaş olan gruba yeni bir üye girer. Grubun başları Kaya ve Aksel, bu yeni üyeyi nasıl karşılayacak? Bu yeni üye Eda bu 6 kişilik arkadaş grubuna girebilecek mi? Grubumuz Kozalak bu yaz, değişen hayatla birlikte...
