• Bilinmeyen Numara • HanZeh •gxg

*3*

Keyifli Okumalar 🌸

*

Bilinmeyen Numara: İyi ki doğdun Zehra Güneş.

Bilinmeyen Numara: Benim için değerinin ne olduğunu biliyor musun?

Bilinmeyen Numara: Kabul ediyorum aptalca bir soruydu. Daha benim kim olduğumu bile bilmiyorsun.

Bilinmeyen Numara: Ama bir karar aldım; bugünden sonra kendimi hazır hissettiğimde, kendimi sana açıklayacağım. Benim kim olduğumu öğreneceksin.

Görüldü...

Telefon elimde öylece donakaldım soyunma odasında. Sonunda Hayalet sapığımın kim olduğunu öğrenebilecektim. Muhtemelen ya şerefsiz Ebrar ya da kurnaz Tuğba çıkacaktı.

Her neyse soyunma odası cehennem kulisi gibi sıcaktı. Elime, suyumu alır almaz ayağa fırlayıp odadan çıktım. Telefonu çantama bırakmıştım. Şimdi sıra salona geçip bizimkilerin surat ifadelerini incelemekteydi. Birinden biri belli edecekti sonunda. Özellikle de Ebrar'ın bu oyunu sonuna kadar sürdürebileceğini sanmıyorum.

Salona indiğimde kızlar sahanın kenarında ısınıyorlardı. İlk Simge abla gördü beni. Sahaya iner inmez üzerime atlayarak, "İyi ki doğdun cici kız," diye sıkıştırdı yanaklarımı. Kesinlikle bu kız takımımızın neşe kaynağıydı.

"Şımartma şunu be nereye iyi ki doğmuş, ömrümü yedi bir haftadır ömrümü."

Ebrar. Klasik Ebrar. Hiç değişmeyeceksin değil mi?

Öfkeyle baktım ona, kısılı olan gözlerimden birazdan ona fena halde patlayacağımı anladığı için Simge'nin yanından sıvışıp yanımıza yeni gelen Hande'nin arkasına saklandı.

"Koru beni bu deliden."

Hande, neler döndüğünden habersizdi. Yüzünde şaşkın bir ifade ile önce bana sonra ise sırıtarak omuzunun üzerine çenesini yatırıp beni izleyen Ebrar'a baktı.

"Ebrar 1,96'sın haberin var değil mi kardeşim?"

Ebrar, başını salladı sırıtarak, "Sende 1'90'sın çok da farkımız yok Zehra'ya karşı iyi bir silahsın, sana kıyamaz, koru beni."

Gülümsedim. "Sen öyle san Ebrar, kimse seni benden koruyamaz!"

"Bana kıyarsın yani?"

Hande'nin kırılgan ama en çok da alaycı sesiyle karşılaştığımda istemsizce bakışlarımı Ebrar'dan ona yönelttim.

Ne alakası vardı şimdi?

"Sana kıyamam" dedim, aksine inanmadığım bir şekilde, içtenlikle. "Ama ona bal gibi de kıyarım." İşaret parmağımı Hande'nin yüzünden Ebrar'a kaydırdım.

"Allah belanı versin ya! Dost de bağrına bas, kaltak!"

Simge, tam bela okuma diye çemkirmeye başlamıştı ki, Ebrar bana dil çıkararak Hande'nin arkasından koşup gitti.

Yok yahu, imkanı yok benle dalga geçen kişi bu salak olamazdı...

Ebrar'ın peşinden bakmaya öyle dalmıştım ki, dibime kadar gelip önümde duran Hande'yi fark edemedim ilk. Birisinin gülümseyen yüzü ve gözlerimden ayrılmayan bakışları istemsizce bakışlarımı manipüle edip beni kendisine yönelttiğinde gözlerimi kapıdan ayırarak önümde bana tatlı tatlı gülümseyen varlığa döndüm.

"İyi ki doğdun Zeze'm" dedi, hafifçe yüzüme doğru eğilip yanağıma öpücük kondururken.

Dudaklarını tenimde fazla uzun bir süre tuttu. Sanki bir şeyler daha söylemek ister gibi bir hâli vardı. Ancak geri çekildi. Başını arkaya yatırıp uzun uzun gözlerimin içine baktı ve gözlerinde çözemediğim garip bir anlamla beni şaşırtan o cümleleri söyledi.

"Benim için değerinin ne olduğunu biliyor musun?"

Duyduklarıma inanamadım. Bu hayalet sapığımın sabah bana yazdığı mesajdaki sözlerdi.

Hande, gözlerimin düşünceyle buğulandığını fark ettiğinde gülümseyerek bakışlarını gözlerimden şaşkınlıktan hafifçe aralanan dudaklarıma indirdi ve yüzündeki sırıtışı dudağının sol köşesinin kıvrılmasıyla sonlanırken, yanımdan geçip gitti.

Ne yani yana yakıla aradığım kişi Hande miydi...?

Evet her gece üç bölüm atarım unutursam da fısıldarsınız bu aralar yoğunum biraz :)

Ve unutmadan kızıkalarım sizi bekletmeyip sürekli peş peşe bölüm attığımda bölümler araya kaynıyor. Oy ve yorumları unutmayalım lütfen 💕🌸