~ Yalancı Sevgilim ~ Park Jimin ~

9. bölüm

Tam 8 gün. Sekiz gündür babam olacak herifin ortaya çıkan iğrençliklerini duydum. Burada bulunanlar da babamın bakan olduğunu öğrendiler. Biraz kaos çıktı ama jimin ortaklığı yatıştırdı. Sekiz günün sonunda jimin babamın yaptıklarını öğrendi. Babam olacak herif aslında Kuzey koreli bir ajanmış. Amacı Güney Kore'nin Cumhurbaşkanı olup kuzey Kore ile birleştirmekmiş. Annemle evlenmiş- annem bakanın kızıydı- ve başkan konumuna gelmiş. Annem canım biricik annem. Babamın ajan olduğunu öğrenmiş ve babam da jimin'in dediği min yoongi ile anlaşıp öldürtmüş. Hayat arkadaşını 5 çocuğunun annesi olan kadına bunu nasıl yapar? Şimdi asıl olay geliyor babamın ajan olduğundan şüphe etmişler ve araştırmalara başlamışlar. Bu sırada jimin'in babası ile babam çok iyi arkadaşlar ve ajanlarmış. Babam nasıl yaptığını bilmiyorum ama tüm suçu jimin'in babasına atıp onun açığa çıkmasını sağlamış. Jimin'in babası idam cezası almış ve jimin'in dediği gibi asılıp han nehrine atılmış. Halk jimin'in babasının asılarak öldüğünü biliyor. Han nehrine atıldığını bilmiyor. Babam kendini kurtarmanın bir yolunu arıyordur şuan. Büyük ihtimalle de bulmuştur koca kıçını kurtaracak bir şeyler.Bende mal mal burada kurtarılmayı bekliyorum. İçeride bulunlar ile yemek ve su ihtiyacımız tükendiği Zaman 30 kişi serbest bırakıp karşılığında yemek ve su aldılar. İçeride kalan 30 kişiye umutsuzca baktım. Mutsuz bir şekilde yemek yiyorlardı. Bu sırada atılan bomba ile ellerimi kendime siper ettim. Her yer toz toprak içinde kaldı. Kolumda hissettiğim ağrıyla Koşarak yerimden uzaklaştım. Kolumu tutan jungkook beni kendine siper edip başıma silahı dayadı. Karşı taraftan kesilen ateşlerle beni oluşan boşluğa bırakıp çıktı. Onlara bir şey olmaması için yine ben burada kalkan rolündeydim. Göz yaşları içerisinde orada öylece kaldım. Sabah aldığımız bilgilere göre bu akşam içeri geçip herkesi öldürecekler ve beni alacaklarmış sözde. Peki içeride ki suçsuz olan insanlar? Onları da mı öldürecekler? Kolumda ki kanayan yarayı tuttum. Jimin yan tarafta duvara dayanarak bana bir pamuk parçası uzattı.

" Yaklaş! Elimden olmak istemiyorum."

Duvar kenarına yaklaştım ve biraz tentürdiyot sürüp yaramı sardı.

" Eun Ra acıyor mu?"

" Emin ol kalbimde ki ağrıdan fazla değil!"

" Yapma böyle. Seni gerçekten sevdim, seviyorum."

" Seven insan sevdiğine zarar gelsin istemez. Ama sen beni kaosun içerisine çektin. Sana nasıl güvenmemi beklersin?"

" Üzgünüm yapmak zorundaydım. Annem, kardeşim ellerinde."

" Sana Namjoon ile birlik olup çıkalım dedim. Yapmak istemediğin şeyi yapmak zorunda değilsin. Bu işin sonunda öleceksin farkında değil misin?"

" Hayır! Ölmeyeceğiz. İnan bana."

" Tabi bak görüyoruz."

🌹🌹🌹

Gece saat 23:25 civarı

" Jimin nereye gidiyoruz.?"

" Buradan çıkacağız. Sen, ben, Namjoon."

" Hani gelmek istemiyorsun? Arkadaşların, içeridekiler ne olacak?"

" Bir şeyler duydum. Kesin ve net bir şey yaşamak ve Kadeşlerine gitmek istiyorsan acele etmeliyiz."

Karanlık ve dar koridor'da üçümüz arka arkaya giderken patlayan silahlar buna eşlik etti.

" Beklediğimden erken girdiler içeriye jimin. "

"Tamam sakin olalım. Burası pek bilindik bir yer değil Namjoon. Acele edelim ve çıkalım."

Dar koridorda durduk. Jimin bir şeyler arar gibi duvara dokunurken bir şeyler yaptığında duvarda küçük bir boşluk oluştu ve gizli bir oda vardı. Oraya girdiğimizde küçük bir koşuşturma bağırışma sesleri ve silah sesleri.

" Herkesi öldürüyorlar jimin."

" Sessiz ol."

Bulunduğumuz ortamda ses kesilince bulunduğumuz yerden çıkıp dışarıya doğru koştuk. Bekleyin kardeşlerim geliyorum.

Belki akşama final bölümünü atarım :-).