Adoring your Luminance (Celestial series #1)

Chapter 1

It's been years since I first met him,

I thought he was a playboy, kala ko chixxer din sya katulad ng kapatid niyang walang ginawa kundi manakit ng babae linggo-lingo.

Pero sabi nila hindi naman daw, and yes! they're right and I was wrong, because he's so different compare to his brother.

He's a snob, a  book worm, cold type and suplado, but that's the reason why he got my attention.

Great right?

"Luna, sasama ka ba sa fieldtrip?" nagulat ako nang bigla akong kalabitin ng kaklase kong si Yumi, agad naman akong napalingon sakanya.

I nodded, "Yeah, why?"

"Pinatanong lang ni Quel." aniya, napakunot naman ang noo ko.

"Quel?" I asked, napatango sya sabay turo sa lalaki na busy ngayon sa kanyang cellphone.

Tila alam niyang titingin ako sakanya dahil maya-maya lang ay lumingon na sya sa gawi ko sabay tinaas-taas ang kanyang kilay.

Yawa.

2 hours bago ang uwian ay ginugol ko na ang sarili ko sa pagrereview sa library, tsaka lang ako lumabas para mag palit ng PE uniform for practice.

We have performance kasi next week kay Sir Limuel, an Aerobic dance, napapangiwi nga ako tuwing magpapa-perform si Sir ng nga sayaw, like magagamit ba namin yon kapag hinoldap kami sa daan? ano yun sasayawan namin yung holdaper?

An hour past finally natapos din kami sa pagpractice, our section is divided into two groups, medyo mahirap magpractice kapag madami, pero buti nalang nasa group namin ang mga behave, habang nasa kabila naman ang puro pasaway, at kasama na si Quel doon.

"ANO, sabi mo saken di ka sasama? tapos sinabi mo kay Yum-yum sasama ka, ang gulo mo!" naglalakad na ako pauwi nang biglang sumulpot si Quel sa likod ko.

"At sino naman si Yum-yum?" takang tanong ko.

"Yung katabi mo." he said

really? it's Yumi.

"Yumi ang pangalan non hindi yum-yum. Kahit kailan Quel napaka-ano mo." agad ko syang binatukan

"parehas lang yun."

Axxquel Monteiro, a childhood friend since middle school. Wala talaga akong ka ide-ideya kung paano-- kaming dalawa ay naging magkaibigan-- best friend to be exact. We're not even a family related to keep a friendship thing between us, mas lalo naman' more than that thing because we're always on fight, always.

"Uuwi na ako, wag ka na sumunod sakin." huminto ako para  pumara ng tricycle pero hinablot niya yung kamay ko.

"No, sakin-- I mean saamin ka uuwi. Birthday ni Kuya ngayon kaya  inimbita ka ni Mommy." aniya at doon ako napatigil.

birthday nya ngayon?

at hindi ko alam?

napamaang ako, "wha--"

"oo nga, tara na." hinila nya ako patawid ng kalsada

"Aray ko Axxquel! tangina mo pag ako nagkasugat hindi kana makakatapak sa bahay namin, sinasabi ko sayo!" pabulong pero iritadong sabi ko.

Agad nya naman akong binitawan,
''Ay, sorry!"

The moment he lose grip to my shoulder is also the moment he catch some punch.

"The fvckk-"

"Deserve." mabilis akong tumakbo pabalik sa kabilang kalsada para mag-abang ng tricycle.