ဒုန်းးးး!!!!!!
"ရှောင်းကျန့်!!!!"
"ဝမ်ရိပေါ်!!!!!!!!"
"လူကြီး....."
*လူကြီးကသူ့ဆီလာခဲ့တာပဲ*
ထို့နောက်ရှောင်းကျန့်တစ်ယောက်သတိလစ်သွားခဲ့တယ်။
"ဝမ်ရိပေါ်!!!မင်းဘာလုပ်လိုက်လဲဆိုတာ မင်းသိရဲ့လားဟမ်!!!"
ဝမ်သခင်ကြီးရဲ့အသံကစမ်းသပ်ခန်းထဲဟိန်းခနဲထွက်လာခဲ့တယ်။
"ပါးကရော ? ပါးဘာလုပ်လိုက်လဲဆိုတာသိရဲ့လားဟမ်!!"
"ငါကမင်းအဖေနော်ဝမ်ရိပေါ် မင်းအသံမာစရာအကြောင်းမရှိဘူး!!!"
"ဟက်!!!"
"မင်းငါ့ကိုမခန့်လေးစားလုပ်နေတာတော်လောက်ပြီ"
"ကျနော်ဘယ်တုန်းကမခန့်လေးစားလုပ်ခဲ့တာလဲဝမ်သခင်ကြီးရဲ့"
"ဝမ်ရိပေါ်!!!!အင်းအခုလုပ်နေတာပဲလေ!!ငါ့ကိုဒေါသထွက်ရအောင်မလုပ်စမ်းနဲ့"
"ခင်များသာကျနော့်အဖေဆိုရင် ခင်များသာလူစိတ်ရှိခဲ့မယ်ဆိုရင် ကျနော့်လူကိုအဲ့လိုလုပ်စရာမလိုဘူး!!!!"
ဖြန်းးးးးးးးးး
"ဝမ်ရိပေါ်!!!မင်းကသခင်လက်ကိုပြန်ကိုက်တဲ့ခွေးပဲ!!တောက်!!!!!"
"ကျေနပ်ပြီလား"
"............"
"ရိုက်လို့ဝပြီလား"
"............"
"ရိုက်လို့ဝပြီဆိုရင်လည်းကျနော့်လူကိုကျနော်ပြန်ခေါ်သွားပါရစေဝမ်သခင်ကြီးခင်မျာ့"
"မင်းမခေါ်သွားရဘူး!!"
"..............."
ရိပေါ်ရှောင်းကျန့်ရှိရာသို့လျှောက်သွားလိုက်ပြီး ဒူးအောက်ကနေလက်လျှိုကာချီလိုက်သည်။
(ဟိုရုပ်ရှင်တွေထဲမှာလေမင်းသမကိုမင်းသားကချီသလိုပုံစံကိုပြောတာပါနော်)
"မင်းရပ်လိုက်!"
"ခင်များကြီးကျနော့်ကိုသားအဖြစ်မြင်ချင်သေးတယ်ဆိုရင် ကျနော့်ရှေ့ကဖယ်"
"မဖယ်ပေးနိုင်ဘူး အဲ့ကောင်လေးကခဏနေနိုးလာတော့မှာ သူနိုးလာရင်သူ့အသိစိတ်ကပျောက်သွားမှာနော် မင်းကိုတောင်မှတ်မိမှာမဟုတ်ဘူး"
YOU ARE READING
Be forever (Completed)
Fanfic"စီနီယာဘေးကင်းရဲ့လား။ကျွန်တော်စိတ်ပူနေတာ။ "ဘာမှမဖြစ်ဘူးကိုယ့်ဘာသာပဲဂရုစိုက်"
