Herkese selam! Bu benim ilk Esrarengiz Kasaba kurgum. Umarım hoşunuza gider :). Okumaya başlayan herkese teşekkür ederim. Eğer beğenirseniz oy ve yorum yapmayı unutmayın🧡
×××
Evet sanırım benim kim olduğumu gayet iyi biliyorsunuz, yada neden burda olduğumu.
Ben Dipper Pines. Tahmin edeceğiniz gibi şuanda Esrarengiz Kasaba'ya geri dönüyoruz gerçek evim..."dönüyoruz" derken tek olmadığımı anlamışsınızdır yanımda kız kardeşim Mabel var birde Paytak. Maalesef şuan Mabel çiğnediği sakızları koltuğun altına koymakla meşgul...göz devirip dinlediğim şarkıya devam ettim.
Şuan 19 yaşındayız.
6 yıl...
Tam 6 yıl boyunca gerçek "evim" diyebileceğiniz bir yerden uzaksınız bunun ne kadar zor olduğunu az da olsun anlamışsınızdır galiba huh? Yinede Lise'yi ikimizde harika bir derecede bitirdik ve bittiği gibi geri geldik.
Ama asla bazı şeyler değişmez; Mabel'ın şapşallıkları, Stan'nin 'turist tuzakları',Ford'un bilime olan tutkusu-ve benimde!-,Wendy'nin öz güvenliği, Soos'un sadıklığı, Pacifica'nın övünmesi yada otobüse çarpan cüceler gibi-
Bir dakika ne-
Hah...anlaşılan Esrarengiz Kasaba'ya gelmiştik.
Mabel ve Ben cüce'yi gördükten sonra Mabel'ın gözlerinin parladığına yemin edebilirim. Sonra beni olabildiğince sarstı.
"Dipper!Geldik GELDİK"
Zorluklada olsa konuşmaya çalıştım.
"Evet evet Mabel gör-görüyorum geldiğimizi...aynı otobüsteyiz...sonuçta".
Gülerek beni serbest bıraktı ve bir anons;
'Son durak Esrarengiz Kasaba'
O anki hislerimi az çok tahmin ediyorsunuzdur.
Otobüsten indiğim an o mükemmel doğayı gördüm. Mabel ve ben büyülenmiştik resmen,oradan 6 yıl geçse bile herşey aynıydı Paytak'ta neşeli bir şekilde etrafta koşuyordu. Mabel'ın yavaşça elimi tuttuğunu hissettim.
"Hazırmısın kardo~?".
Hazırmıydım?Hazırdım.
"Evet"
Mabel sırıtarak biranda elimi bırakıp kaçmaya başladı.
"Koş o zaman beni yakalayamazsın!"
Ufak bir sinirle ona bağırıp koşmaya başladım.
"Hey Mabel!"
Orman'ın içine dalarken kendimizi Gizemli kulübenin önünde bulduk.
×××
İkimizde hayranlıkla bakıyorduk sonunda,sonunda dönmüştük gerçek evimize...Kulübe'yi tıklatmak için eskiyen tahta merdivenleri çıktık ve parmağımla tam tıklatmak için kapıya dokundum.
Huh?...
Kapı açıktı şaşırarak Mabel'a baktım, oda benden farksızdı. Kapı'yı ittim Paytak içeri koşarak girdi heryer karanlıktı.
"Kimse varmı?"
Ses çıkmadı takii arkamdan ayak sesi duyana kadar. Mabel'ı korumak için arkama aldım.
"Dipper noluyor?"
"Duymadınmı?Yanlız değiliz Mabel,burda birileri var"
Telaşla etrafıma bakıyordum sonra biranda kapı kapandı. İkimizde küçük bir çığlık attıktan sonra sonra Paytak'ta yanımıza geld. Herşeye hazır olmalıydım.
Ama derken bir ışık açıldı
Ve karşımda neredeyse tüm Esrarengiz Kasaba halkı...
Ufak bir şoktan sonra herkes hep bir ağızdan;
"Hoşgeldiniz ikizler!" Diye bağırıyorlardı.
Mabel ile birbirimize bakıştık ve masumca güldük. Arkamdan biri gelip şapkamdan çıkan saçlarımı okşadı. Arkamı döndüm ve Wendy ile karşılaştım. Saçı kısa,hâla benim şapkamı takıyordu
"Naber Dipdip seni görmek güzel"
Masumca güldüm.
"Senide Wendy..."birbirimize sarıldık.
"Woah,ne kadar büyümüşsün boyun benimle eşit artık"
Çok fazla süt içtiğimi söylesemmi?
Sus iç ses! Gözümü kıstım ve kollarımı bağladım.
"Ne o kıskandınmı~?(!)"
Gözlerini kıstı birkaç dakika öyle bakıştık sonra güldü ve omzuma yumruk attı.
"Seni şapşal!"
Gülümsedim.
Etrafa baktım neredeyse herkes Mabel'ın yanındaydı. Grenda ve Candy'le onların yanına gidip konuştum. Herkes yavaş yavaş dağılırken ben, Mabel, Soos,Wendy kulübede kaldık. Stan ve Ford maalesef yazın sonlarına doğru geleceklerdi. Neyseki artık hep buradaydık. Buaraya yeni bir üniversite açıldı oraya gitmeye karar vermiştik.
"Gizem avına çıkalımmı~?"
Oldu Mabel saat olmuş 21:00.
Bazen iç sesime hak veriyordum. Benden bile mantıklı olduğu zamanlar vardı.
"Mabel saat olmuş akşam 9. Daha yerleşmedik bile"
Mabel sırıttı ve koşarak yukarı çıktı,göz devirdim ve bende çıktım. Soos ve Wendy'nin arkadan iyi geceler diye bağırdıklarını duydum onlarda Stan'gil olmadığı için burda kalıyorlardı.
Odamıza çıktım hiçbirşeye dokunulmamıştı...aynıydı hatta benim 'yazar kim' panoları duruyordu. Sırıttım
O zamanlar daha zekiydin.
Ciddenmi iç ses...ben herzaman zekiydim. Eşyaları yerleştirmek neredeyse 1 saat sürdü rahatça yatağıma yattığım sırada Mabel ışığı kapattı, Paytağa sarılıp uyudu direkt. Gülümsedim ve kulaklığımı takıp 'midnight thoughts' şarkısını açıp gözlerimi kapattım. Artık gözüme tek çarpan şey hafifçe odayı aydınlatan ay ışığıydı.
Şeytansa bir ruh olarak ikizleri sırıtarak izliyordu...
×××
İlk bölüm nasıldı💙
Hikaye hoşunuza gittiyse oy ve yorum yapmayı unutmayın lütfen♡
Buyrun size havuç ikram edeyim🥕
Bir sonraki bölümde görüşürüzz
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~Back Home~|Gravity Falls|
Fanfic~Tamamlandı~ ┈┈┈••✦ ✦••┈┈┈••┈┈┈••✦ ✦••┈┈┈ -Back home|Gravity Falls- ┈┈┈••✦ ✦••┈┈┈••┈┈┈••✦ ✦••┈┈┈ 'Her iyi birinin içinde kötü biri olur...' diye düşündü Dipper '...her kötü birinin içinde de iyi biri...' ┈┈┈••✦ ✦••┈┈┈••┈┈┈••✦ ✦••┈┈┈ ღ Hem Esrarengiz...
