Mafya olan jeongin bir gün çalınan anlaşmasını bulmak için üniversiteli kılığına girer. Bu yolculukta gerçek aşkıyla karşılaşacağını bilmeyen jeongin ve hyunjin kendilerini aşkın kollarına bıraktıklarında artık herşey için çok geçtir
Jeongin akşamdan kalan yorgunluğunun hepsini göz kapaklarına emanet ederek rahat bir uyku uyumuştu. Akşama kadar Hyunjin ile birlikte vakit geçirmişlerdi. Okuldan sonra Felix Hyunjin'i arayıp nasıl olduğunu sorduktan sonra bir buluşma planı yapıp en sevdikleri kafede oturmuşlardı. Felix'in acil işi ikisini baş başa bırakınca Jeongin evine dönmesi gerektiğini düşündü. Hyunjin'e daha fazla rahatsızlık vermek istemiyordu. Hyunjin ısrar edince dayanamadı ve eve tekrar geçtiler. Hyunjin Jeongin'e geri kaldığı dersleri anlatıyor bir yandan da arada sohbet açıp kafalarını dağıtıyorlardı. Dersler Jeongin'in sikinde bile değildi sadece Hyunjin'i ders anlatırken izlemek istiyordu. Jeongin'e gün boyunca ne Daniel ne de başka bir kişi ulaşabilmişti. Telefonunu geldiği gibi ceketinin cebine, ceketini de hyunjin'in askısına asıp bırakmıştı. Ne gelen çağrıları ne de mesajları görmemesi Jeongin'i rahatsız etmiyordu. Hyunjin'in gözleri, saçı ve elleri ona yetiyordu. Sabah hyunjin'in alarmına gözünü açan jeongin hyunjin'in yanında uyanmıştı. Gece hyunjin ders arasında uyuya kaldığında onu yatağına taşımıştı. Usulca yatağına bıraktıktan sonra bir süre onu izledi; Göz kapaklarına düşen o ince kirpikleri, her nefes aldığında eli ile beraber yükselen göğsü, saçlarının yattığında ki görüntüsüne kadar inceledi... Bir süre yataktan usulca kalktı ve son kez Hyunjin'e baktı. Arkasını döndüğünde bir el onu durdurdu ve arkasından seslendi:
H:"Gitme..."
Je:"Buradayım..."
------------------------------------------------------------------------ • 19 MAYIS 2022 • SAAT 07:03
Gün yeni ağarmaya başlamıştı; hyunjin'in alarmı çaldığında Jeongin göz kapaklarını direkt açtı. Bırak yanında çıt çıkmasını, birinin horlamasına bile kolaylıkla uyanan jeongin gözünü açtığında hyunjin'in hala yattığını gördü. Beraber aynı yatakta yattıklarını farkettiğinde önce şaşırdı. Daha sonra hyunjin'in masumluğuna bakarak gülümsemesini tutamadı. Bir insan uyurken bile nasıl bu kadar karşı konulamaz gözükebilirdi?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Alarm Hyunjin'i rahatsız etmesin diye kolu ile uzanıp kapattı ve tekrar izlemeye koyuldu. Gözleri yavaşça açılan hyunjin önce sersemlemiş ve yüzünü ekşiterek Jeongin'e baktı. Daha sonra olayı anlamış olacak ki Jeongin'e şaşkın bir şekilde baktı.
H:"Jeongin?!"
Je:"Ne oldu? Uyandın mı..."
H:"E-Evet ama sen gittin sanıyordum."
Je:"Akşam gidecektim ama gitmemi istemedin."
H:"Ah, uyuya kaldım değil mi?"
Je:"Çok yorgundun, derse 2 dakika ara vereyim diye kıvrıldığın kanepede uyumuşsun..."
H:"Keşke uyandırsaydın, çok ayıp oldu sana karşı... Aç mısın?"
Je:"Hayır zaten şimdi gideceğim. Yeni uyandım bende."
