ꫀꪜ𝓲ꪶ 𝘳✺𝘴ꫀ.....
.
.
.
.
.
නුඹ හා එක්ව.....
ලියූ පෙම් ගීය....
සුළඟක් සේ වෙලී....
සිත මෙන් ගතද....
වෙනස් කළ අපූරුව.....
මැණික නුඹ මට....
රසදුනක්මය....
කිසිම දිනෙකදි...
හැර නොයමි මම.....
-හේෂ්ගෙන් අවීට ❤️🔥-
.
.
.
.
මගෙ අදුරු ලොව....
එළිය කෙරුමට....
පැමිණි හිරු නම්....
ඒ නුඹම විය....
තනාගත් ලොව......
ඔබේ වී මම.....
සදා රැකගමි.....
දිවි දෙවැනි කොට...
අවීගෙන් හේෂ්ට ❤️🔥
.
.
.
.
.
අවීගෙ රැවුම් ගෙරවුම් මැද කොහොම හරි ඒ දවසත් ආදරෙන් ගෙවිලා ගියා....දවස් දෙකක් ගතවෙලා ගියේ හේෂ්ව සම්පූර්ණයෙන්ම සුව අතට පත් වෙද්දි....දවස් දෙකකින් හේෂ්ගෙ අත හොදටම සනීප වුණේ අවීගෙ සාත්තු සත්කාර වල හොදකම නිසා කියලයි ඩෙස්මියන් නම් කිව්වෙ...ඉතිං එහෙම කිව්වම හේෂ්ගෙ මූණෙ නම් ඇදුණෙ ආඩම්බරකාර හිනාවක්...මොකද අවීව කෙනෙක් අගය කරන එක හේෂ්ගෙ ලොකුම සතුට වුණ නිසා...ඉතිං හෙෂ්ගෙ ආදරේ ගැන අවීට අමුතුවෙන් උපමා ඕන කළේ නෑ....ඒ නපුරු ආදරේට අවී පිස්සෙක් වගේ ඇබ්බැහි වෙලා හිටියා කිව්වොත් හරියටම හරි.....ඒ දෙන්නා අතරෙ තිබුණ බැදීම ගොඩාක් ශක්තිමත් වෙන්නත් දෙන්නගෙ අන්‍යෝන්‍ය බැදීම හේතුවක් වුණා....
.
.
.
.
.
.
"දැන් මහත්තයලා අද රෑම යනවද.....?"
දවල් කෑම කාලා ඉවර වෙලා කුස්සිය අස් කරන්න යන ගමන් ඩෙස්මියන් එහෙම ඇහුවෙ ඇහැට උනපු කදුලකුත් පිහදාගෙන....
"ඔව් ඩෙස්මියන් ....එහේ settle කරන්න ගොඩාක් දේවල් තියනවනෙ ...."
"හොදමයි මහත්තයා එහෙනම් මං ගෙනියන්න මොනවහරි හදන්නම්....."
"කරදර වෙන්න ඕනා නෑ ඩෙස්මියන් ....."
"මොන කරදරයක්ද මහත්තයා මං හදන්නම්.....මහත්තයලා ගියාම මට තමයි පාළු....."
හේෂ් එක්ක කතා කරලා ඩෙස්මියන් එහෙම කියාගෙන හැරුණෙ අවීගෙ පැත්තට....ඩෙස්මියන්ගෙ දුක හොදට තේරුම් ගත්ත අවී ඩෙස්මියන් ළගට ගියා.....
"අපි පුලුවන් ඉක්මනටම ආයෙමත් එන්නම් ඩෙස්මියන් .....දුක් නොවී ඉන්නකො...ඩෙස්මියන්ගෙ තනියට තවත් කවුරුහරි කෙනෙක්ව මං එවන්නම් එහේ ගියාම....එතකොට ඩෙස්මියන්ටත් තනි නෑනෙ...කොහොමත් ඩෙස්මියන්ට මේ දේවල් තනියම කරන්න අමාරුයිනෙ දැන්...."
YOU ARE READING
🚫ꫀꪜ𝓲ꪶ 𝘳✺𝘴ꫀ 🚫(Completed )
Non-Fictionජීවිතේ වරදින්න එක තත්පරයක් හොදටම ඇති.........අනුන්ගෙ සතුට වෙනුවෙන් කවදාවත් වරදක් නොකරම වැරදිකාරයෙක් වුණ මාව සමාජය ආයෙ පිළිගනීද........? 🩸
