Came From Deepest Somewhere [Complete]

Chapter-6

Uni
/

"ဝမ်ပေါင်ပေ့ ထတော့ ထတော့"

"အင်း~ငါးမိနစ်ဘဲ မားမား"

"ငါးမိနစ်ဆိုပြီးငါးနာရီလောက် ပြန်အိပ်ဦးမှာမလား"

"မဟုတ်ပါဘူး မားရာ
တကယ်ငါးမိနစ်ဘဲ"

"သြော် ထပါဆို ဒီကလေးနှယ်"

မနက်ခင်းနှိုးစက်သံလို မားမားက ရိပေါ်ကျောကိုပုတ်ရင်းနှိုးလာတယ်။ လူကထချင်ပေမယ့် မျက်ခွံတွေကလေးနေတုန်းဘဲ။ ကျောင်းပိတ်တည်းက ရိပေါ်အလုပ်ကအိပ်တာဘဲ။ စားတယ် အိပ်တယ် ဒါဟာသမာရိုးကျ နိစ္စဓူဝသူ့လုပ်ငန်းစဥ်။ သူက စာတော့သိပ်ကြိုးစားပေမယ့် အအိပ်လည်းမက်တဲ့သူ။ တရေးနိုးကြီးထနှိုးပြီး ကြိုက်တာဝယ်ပေးမယ်ပြောတဲ့မားမားကိုတောင်ငြင်းပြီးဆက်အိပ်ဖူးတဲ့အထိ။

"မျက်နှာသစ်ပြီးရင် မနက်စာစားရအောင်
မားမားပြင်ထားပေးမယ် အချစ်ကလေး"

မားမားက မျက်နှာခပ်မဲ့မဲ့လုပ်နေတဲ့ရိပေါ်ကျောကိုခပ်ဖွဖွပုတ်ရင်း အချိုသတ်ပြောပြီးထွက်သွားတယ်။ ဆက်အိပ်လို့မရမယ့်အတူတူမျက်နှာဘဲထသစ်ရတယ်။ သွားတိုက်ဆေးလိမ္မော်ရနံ့ကလေးကြောင့် လူကနည်းနည်းတော့လန်းသွားလေရဲ့။

"ဒီမှာ လာစား မားမားအချစ်ကလေး"

ထမင်းစားစားပွဲမှာထိုင်နေတဲ့မားမားကလှမ်းခေါ်တယ်။ မနက်စာကထူးထူးခြားခြားရယ်တော့မဟုတ်ဘူး။ နွားနို့တစ်ခွက်နဲ့ပေါင်မုန့်နှစ်ချပ်ဘဲ။ အတော်များများဆယ်ကျော်သက်တွေက နွားနို့မကြိုက်ကြဘူး။ ရိပေါ်ကသာ မားမားစကားကိုယုံပြီး ငယ်ငယ်တည်းကနွားနို့နေ့တိုင်းသောက်ခဲ့တာ။ မားမားကပြောဖူးတယ် 'နွားနို့နေ့တိုင်းသောက်ရင် ဉာဏ်လည်းကောင်းမယ် အရပ်ကြီးလည်းရှည်လာမယ်'တဲ့။ စာသိပ်တော်ချင်တဲ့ရိပေါ်က နွားနို့ကအဲ့တည်းကစသောက်တော့တာဘဲ။ ဒီကိုရောက်စကတောင်တွေးဖြစ်တာက စီနီယာအစ်ကိုကြီးက နွားနို့တွေအများကြီးသောက်လို့အရပ်ရှည်တာဖြစ်မယ်လို့ပေါ့။

လင်းဝေ့ကတော့ မနက်စာအဖြစ် နွားနို့သောက်တတ်တာသိတော့ပြောသေးတယ်
'နွားနို့သောက်တာ ကလေးတွေအကြိုက်ပါကွာ ငါကတော့အထာကျကျကော်ဖီဘဲ'~
အဲ့ဒီတုန်းက ရိပေါ်ကိုတောင် ဝမ်ပေါင်ပေ့လို့ခေါ်ခဲ့သေးတယ်။