Pag-kauwi ko sa bahay......
"What's wrong with you?! Wala akong babae!"
"Walang babae?! Eh anong amoy meron sa jacket mo?! Ha?! Ano?!"
"Pabango 'yon ng sekretarya ko! Ano ba?! Wag ka nga mag-isip ng kung anu-ano!!"
"Sekretarya?? Ibig-sabihin nakakatabi mo sya?! Tumatabi sya?! Pano nadidikit ang amoy nya sayo?!?"
Lahat ng katulong ay natatakot dahil sa hinahagis ni mommy ang vase,baso,plato at iba pang pwedeng basagin at ibato kay daddy. Di ko na kaya maubos ang gamit namin kaya magtatanong na ako sa mga katulong.
"Ate Milan!" Tinawag ko si Ate Milan,sya ang pinakamabait at pinaka inosenteng kasambahay sa amin.
"Yes,Ma'am?" Natatakot nyang tanong sa akin
"What's happening?" I asked her but she stared at me at hold my right hand...
"Ma'am,si Sir ho kasi,nahuli ni Ma'am Quishaine na amoy babae at may lipstick na bakat sa jacket at amoy. Kaso si Sir,sinabing sa sekretarya nya iyon. Kaya ayon,nagsimula na batuhin ni Ma'am si Sir ng vase." Sagot nya at pinabalik ko na sya kung saan sya tumatayo kanina.
"Ako lang naman makakapigil sa kanila." Ako lang naman talaga kaya pinuntahan ko na si mommy at pinigilan ang kamay nya ng ihahagis nya ang flower vase. "Com'on,Ma. Tapos na 'yung laban. Yung next round? Next time na lang."
"Angelina? Anak? Angelina. Ang daddy mo. Ang daddy mo!" Sigaw ni mommy at niyakap ko sya habang umiiyak sya at tiningnan ko si daddy at nakikita kong umiiyak na rin sa nangyari..
"Okay na Ma. Tapos na. Don't worry,Dad would never leave us all alone here." Sabi ko habang pinapakalma ko si mommy. After few minutes na tumigil na sya,binalik na sya sa kwarto at pinatulog ko na..
At sa terrace,nilapitan ko si daddy para sana makausap.."What have you done?" I asked him. He just looked at me. Stare at me. "Look what you've done to her." Dagdag ko pa.
He started to cry .. "I'm honest,daughter. And you know that! She's. She's just over acting. But this is too much! She could kill me if she wanted to! Wala akong babae pero pinipilit nya pa rin ang side nya!"
"Eh bakit may nakitang kiss mark? Yung pabango? Kanino 'yon?" I asked him and looked at him. He's fucking serious about what he's saying that he is honest.
"Yung jacket na 'yon. Hindi sa akin 'yon. Nagkapalit kami ni Julius ng jacket! I swear. Yung pabango't kiss mark? Sa sekretarya ko 'yon!" He started shouting.. "But.. Thank you."
I ask him that.. "What if I get married? Who would stop her if I'm not here? Who!?"
"I don't know.." He said. And he walked away from me and sit on the bed where my mother is sleeping.
It's always happening. That's why I love my father. He's amazing. He's not hurting physically my mother. I'm just staring at them. I know,He loves her. Hmn..7:00 am.. Sa school..
"Hi Faye! So? Malapit na tayo magretreat,ha?" Salubong sa akin ni Kim..
"Retreat? 'gad-agad?" Tanong ko
"Yes! I'm so excited!" Sigaw pa ni Kim with matching talon
"Ayoko sumama." Sabi ni Ash at naglakad palayo at sinundan naman kaagad sya ni Kim..
"Babe,bakit ayaw mo sumama?" Tanong ni Kim kay Ash at tumigil si Ash.. Tiningnan nya si Kim saka sya tumingin sa amin ni Francis..
"It's just a waste of time. Bago ko Gumraduate,gusto ko masulit free time ko." Sagot ni Ash. Nilapitan naman namin sya agad.
"Ano ka ba pre? Masaya 'to! Tsaka last na 'to oh." Sabi ni Francis
Tumingin sa akin si Ash.. "Ayoko." At umalis na sya..
Susundan sana sya ni Kim pero pinigilan ko sya.. "Susundan mo nanaman? Kim,kahit minsan,Mag-pamiss ka naman sa boyfriend mo. Tsaka masyado na yan nagiging spoiled sayo. Alam nya kasing di ka mawawala."
Sa Gymnasium.. Binalita na tungkol ang sa retreat.. Lahat ay sasama.. Pwera ata kay Ash.. Nagiinarte nanaman ang anak ng may-ari ng school..
Nang makita ko sya sa clinic.. Hinabol ko sya..
"Ash." Hindi pa rin sya lumilingon at patuloy na naglalakad.. "Ash,tumigil ka na nga." Hindi pa rin kaya naman hinila ko ang t-shirt nya sa likod..
"WAHHHHHHHHH!!!" Sigaw nya at tinanggal ang kamay ko sa likod nya.. "Ano ba?! Bakit mo ginawa 'yon?! Nike to! Baka masira!"
"Eh ayaw mo kaya mamansin!" Sagot ko
"Ano bang kailangan mo?!" Pasigaw nyang tanong
"Sumama ka sa retreat! Inaasahan ka ni kimberly do'n!"
"Ayoko nga sabing sumama eh!"
"Bakit nanaman?! Ano problema mo?!"
"Wala ka na do'n." Lumakad muli sya
At sa muli,hinawakan ko ang t-shirt nya. "Si Kimberly! Iiwanan mo na lang sa ere?!"
"Wala akong pakielam don."
"Baket? Girlfriend mo sya,diba? Niligawan mo 'yun,diba? Ganyan naman kayong lahat na lalaki ye! After nyo kaming ligawang mga babae,iiwanan nyo na lang kami sa ere!"
"Tsk. Eh ano gusto mo mangyare?"
"Pumunta ka."
"Anong mapapala ko pag pumunta 'ko?"
"Eh. Ano ba gusto mo mapala?"
"Isang araw."
"Ano?"
"Ibibigay mo sa akin ang isang araw mo. Sa akin lang. Walang kimberly,walang Francis."
"Ganun ang gusto mo?"
"Oo."
"Teka. Eh bakit naman ganon?"
"Kung ayaw mo edi wag." Nalakad muli sya palayo at pinigilan ko muli sya..
"Ohh. Oo na. Sige na. Isang araw. Sayo ang isang araw ko. So? Pupunta ka,ha??"
"Pag-iisipan ko."
"Teka. Eh bakit ganon? Bakit pag-iisipan pa?!"
"Basta. Pag-iisipan ko!" Sigaw nya at umalis pero di ko na hinabol.
"Ang duga mo!" Sigaw ko na lang..
Ano bang isang araw? Date? O ano? Kung date man 'yon,pareho na kaming may ibang boyfriend at girlfriend. Di ba nya naiintindihan.
BINABASA MO ANG
Take your Destiny
Teen FictionPrologue. Hindi naman ako naniniwala sa destiny. Kase kung meron talaga non,Alam kong tayo lang din mismo ang gumagawa non. Ikaw ba? Naniniwala ka? Ako si Faye Angeline George. And.. Wait? Do I really have to take my destiny?